Στις ΗΠΑ και πάλι και στα εκεί πεπραγμένα του πρωθυπουργού μας. Και σε διαπιστώσεις που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για το μέλλον. Γιατί τα επίσημα ταξίδια στο εξωτερικό θέλουν κοπιαστική προετοιμασία. Δεν έχουν καμιά σχέση με συνέντευξη στην ΕΡΤ.
Προσωπικά διαφωνώ με τη ΝΔ που επιτέθηκε στον Τσίπρα με το επιχείρημα ότι δυσφημεί τη χώρα όταν μιλάει στο εξωτερικό για «λεφτά κάτω από το τραπέζι», προκειμένου να προχωρήσει μια επένδυση. Οι ξένοι δεν περιμένουν να μάθουν από εμάς τι συμβαίνει σε χώρους που δραστηριοποιούνται. Ξέρουν καλά και ίσως και καλύτερα από τους περισσότερους από εμάς.
Οταν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός μας αναφέρεται σε τέτοια θέματα, οφείλει να έχει έτοιμη και τη συνέχεια. Οχι ένα γενικό και αόριστο «εγώ θα τα αλλάξω αυτά», αλλά ότι αυτόν τον μήνα ή τον άλλο θα ληφθούν τα εξής μέτρα (τα αναφέρει και ένα προς ένα) για να διορθωθεί η κατάσταση. Οτιδήποτε άλλο είναι λόγια του αέρα, που κανένας δεν τα παίρνει στα σοβαρά. Oπως κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά, το λέγαμε και χθες, τα περί επενδυτικού παράδεισου όταν η νέα κυβέρνηση προωθεί καθαρά αντιεπενδυτική φορολογική πολιτική και όταν κρίσιμοι κυβερνητικοί τομείς ελέγχονται από κυβερνητικά στελέχη, που μόνο για φιλοεπενδυτικά αισθήματα δεν διακρίνονται.
Αλλά είναι και κάτι ακόμη. Αυτό το ανέκδοτο για τους αδιάφθορους αριστερούς που δεν βάζουν νερό στο κρασί τους κάπου πρέπει να σταματήσει. Τουλάχιστον μέχρι να δημοσιοποιηθούν, αν δημοσιοποιηθούν, τα ονόματα των μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα να ενταχθούν στη ρύθμιση των «100 δόσεων» και να τους χαριστούν τα πρόστιμα από προσαυξήσεις και άλλες κυρώσεις.
Και επίσης μέχρι να δοθεί και μια στοιχειωδώς λογική εξήγηση, αν υπάρχει, για τη νομοθετική πρωτοβουλία η οποία επέτρεψε σε 903 δημόσιους υπαλλήλους που είχαν απομακρυνθεί για τις λαμογιές, μέχρι και κακουργήματα, που είχαν διαπράξει να επανέλθουν στις θέσεις τους και να αμείβονται κανονικά από το υστέρημα των συνταξιούχων και των βάναυσα φορολογούμενων πολιτών.
Υστερα από 9 μήνες εξουσίας, καιρός είναι να καταλάβουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι εκείνο που μετράει δεν είναι τι διατείνεσαι, αλλά τι αποδεικνύεις. Και στο πρώτο είναι αξεπέραστοι, αλλά στο δεύτερο υστερούν τραγικά.