Ζητώ συγγνώμη, που θα μιλήσω προσωπικά.
Ασχολήθηκα έντονα με τις δύο Μεγάλες Ατιμίες του ΣΥΡΙΖΑ:
Την πρώτη Μεγάλη Ατιμία, που αποτελούσε η προσπάθειά του να φυλακίσει δημόσιους λειτουργούς σπάνιου ήθους, με την χρησιμοποίηση παρακρατικών κύκλων της Δικαιοσύνης. Μέχρι μέλη του τάγματος Καντιώτη στην Δικαιοσύνη επιστράτευσε. Και με την Αυγή, υπό τα χειροκροτήματα του Νικήτα Κακλαμάνη - συριζαϊκής συνιστώσας της ΝΔ - να στέλνει το μήνυμα για την φυλάκιση: "Εξαπάτησαν τη χώρα με ψεύτικα στοιχεία, για να εξυπηρετήσουν τους εχθρούς της" έγραφαν και δεν ντρέπονταν.
Επρόκειτο για την Ιστορική Ατιμία κατά των στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ. Και το "έγκλημα", το ότι είπαν την αλήθεια για το έλλειμμα της χώρας.
Σ' αυτήν την υπόθεση τα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους - διότι ήταν τιμή για μένα η υπεράσπιση τόσο έντιμων λειτουργών - να είμαι ο συνήγορός τους μέχρι την τελική τους δικαίωση. Εκεί βρεθήκαμε σε μία φοβερή μοναξιά.
H δεύτερη Μεγάλη Ατιμία ήταν η Συνωμοσία στην υπόθεση NOVARTIS. Όπου ναι με δεν ασχολήθηκα ως συνήγορος, όμως θεωρώ ότι έπραξα το καθήκον μου: Αρθρογράφησα συστηματικά, για όλες τις διαστάσεις της υπόθεσης, νομικές και πολιτικές στα "ΝΕΑ", στη "ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" και στην "Athens Voice".
Χωρίς λοιπόν να ντρέπομαι γιατί σιώπησα, τα δημόσια
συγχαρητήρια στον Andreas Loverdos. Ξέρω τι σημαίνει άδικη κατηγορία. Έχει καταστρέψει ανθρώπους. Γιατί δεν αντέχεται. Θυμίζω μόνον το κτηνώδες γέλιο του Πολάκη απέναντι στο δάκρυ του Πικραμένου. Γι' αυτό ξέρω και τι σημαίνει λύτρωση από μία τέτοια Ατιμία. Πάλι συγχαρητήρια και σε όλους εκείνους που δεν σιώπησαν και αντιμετώπισαν το τέρας όπως αυτό που είναι: Ως τέρας.