Θα γίνει άραγε καμιά «προ ημερησίας διατάξεως» συζήτηση στη Βουλή για την καταστροφή της Αγίας Πελαγίας; Θα συσταθεί μήπως κάποια «εξεταστική επιτροπή» για να βρεθούν οι υπεύθυνοι; Θα κληθούν να καταθέσουν και να απολογηθούν οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί εσωτερικών, δημοσίων έργων και υποδομών, προστασίας του πολίτη των τελευταίων δεκαετιών; Θα κληθούν μήπως ως μάρτυρες οι δήμαρχοι, οι διοικητές των διαφόρων οργανισμών αποχετεύσεων και αντιπλημμυρικών έργων, των πολεοδομιών κλπ που αδειοδότησαν και νομιμοποίησαν την αυθαιρεσία κομπάζοντας ότι συνέβαλαν στο ελληνικό τουριστικό θαύμα;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα γίνει τίποτα από όλα αυτά. Τα αδικήματα της ρουσφετολογίας, της ψηφοθηρίας, της διαφθοράς και του λαϊκισμού έχουν άλλωστε διαγραφεί από τη λίστα των αδικημάτων με πλήρη διακομματική συναίνεση. Η μόνη που δεν παραγράφει την ανθρώπινη αλαζονεία και αυθαιρεσία είναι η φύση. Τα ρέματα δεν πρόκειται να γίνουν κεντρικοί δρόμοι όσες άδειες κι αν εγκριθούν. Ιδιαίτερα όταν τα αντιπλημμυρικά έργα μένουν για χρόνια στα συρτάρια της γραφειοκρατίας, ώσπου να γίνουν πρακτικά άχρηστα. Το νερό πάντα θα βρίσκει δρόμο να περάσει, μόνο που οι περισσότεροι εξακολουθούν να το συνειδητοποιούν όταν πλημμυρίζει τις περιουσίες τους.

Αυτό που θα γίνει είναι να ξορκίσουν όλοι, για μια ακόμα φορά, την κλιματική αλλαγή. Οι αρμόδιοι υπουργοί θα κοιτάξουν τι οικονομικά περιθώρια έχει ο προϋπολογισμός τα οποία θα θεωρηθούν ασφαλώς «ψίχουλα» από την αντιπολίτευση. Ίσως το ταμείο ανασυγκρότησης και κάποια έκτακτα κονδύλια αλληλεγγύης από την ΕΕ δώσουν τη δυνατότητα για κάποιες πιο σημαντικές ενισχύσεις στους πληγέντες ώστε να μπορέσουν να αναστήσουν τις βουλιαγμένες στη λάσπη επιχειρήσεις τους. Έτσι θα έχουν την ευκαιρία να ξαναζήσουν οι τουρίστες τον «μύθο» τους στην Αγία Πελαγία, στην Κρήτη και στην Ελλάδα. Μέχρι την επόμενη φορά που θα καταρριφθεί το ρεκόρ της ποσότητας του νερού που θα πέσει από τον ουρανό.