Αφού η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν κατάλαβε πώς μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο γιατί δεν τηλεφωνούν στον κ. Νίκο Χουντή να τους τα εξηγήσει; Είναι ανάγκη να μπουν αυτοί στον κόπο, εμείς στα έξοδα και η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου στην προεδρία μιας ακόμη εξεταστικής επιτροπής όταν μπορούν απλώς να καλέσουν για ένα σεμινάριο τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών; Μπορούν έστω να δουν το βίντεο της πολύ καλής ανάλυσης που έκανε στις 2.4.2015 ο υπουργός στην επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Εκεί μίλησε για όλα: για τα θεσμικά ελλείμματα της Ευρωζώνης, την κρίση χρέους στη Γηραιά Ηπειρο και για τη -στο παρά πέντε- δημιουργία του μηχανισμού στήριξης για την Ελλάδα κ.λπ.
Φυσικά δεν είπε κάτι καινούργιο ο κ. Χουντής. Εξιστόρησε αυτό που ξέρουν όλοι πλην των υπόλοιπων κυβερνητικών στελεχών που έστησαν ένα ακόμη σόου για να κρύψουν τα ελλείμματα της διακυβέρνησής τους. Ολοι κατανοούν ότι η Εξεταστική Επιτροπή -η οποία πολύ βολικά ξεκινά αμέσως μετά τη μοιραία για την οικονομία πενταετία Καραμανλή- δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο παρά μόνο να προσφέρει θέαμα στους πολίτες, σε εκείνους δηλαδή που προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν παντεσπάνι και όχι απλώς άρτο. Επιπλέον: αδήλωτος στόχος της Εξεταστικής Επιτροπής για τα μνημόνια των άλλων, είναι να περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται το νέο μνημόνιο (ή έστω «Αναπτυξιακό Συμβόλαιο») που σύντομα θα αναγκαστεί να συνάψει και ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού στην κακή κατάσταση της οικονομίας προστέθηκε η αβεβαιότητα.
Η επικοινωνία είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κυβερνητικής πολιτικής, αλλά πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι μόνο η επικοινωνία αποτελεί πολιτική. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς πώς καταφέρνουν οι υπουργοί να βρίσκονται κάθε μέρα το πρωί στα τηλεπαράθυρα, το μεσημέρι στα ραδιόφωνα και το βράδυ στα τοκ σόου και παρ’ όλα αυτά να διοικούν το πολυδαίδαλο κράτος. Προφανώς με κάτι δεν ασχολούνται και αυτό είναι η δουλειά τους. Το έλλειμμα παραγωγής κυβερνητικού έργου είναι εμφανές από την προχειρότητα με την οποία συντάσσονται οι λίγοι νόμοι που κατατέθηκαν στη Βουλή· κάποιες φορές μάλιστα η πρόεδρος «καρφώνει» τους υπουργούς στέλνοντας πίσω ως απαράδεκτα κάποια νομοσχέδια. Αλλά οι πολίτες επειδή έχουν ακόμη πολλά μαζεμένα για τους προηγούμενους προσπερνούν με συγκατάβαση το γεγονός ότι οι νέοι υπουργοί ορκίστηκαν με καθυστέρηση πενήντα ημερών, ενώ το πρώτο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, ήταν στην ουσία φερετζές διάφορων κυβερνητικών διευθετήσεων· ψηφίστηκε ακόμη και άρθρο που προβλέπει πρόσληψη «εθελοντών» συμβούλων υπουργών (!) με πληρωμένα -φυσικά- τα οδοιπορικά.
Δεν ήταν σε τίποτε έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Μέχρι στιγμής καλύπτει τα κενά με αριστερές πομφόλυγες που κυμαίνονται μεταξύ του γραφικού (οι Πολωνοί ήταν σύμμαχοι των Ναζί) και του επικίνδυνου (περί στάσης πληρωμών). Οι πολίτες αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν ότι πίσω από τα λόγια τα μεγάλα κρύβεται η τεράστια ανικανότητα των στελεχών ενός κόμματος που συνήθισε στα λόγια και ποτέ στα έργα. Ας ελπίσουμε ότι θα το καταλάβουν και οι εταίροι για να κάνουν υπομονή. Πού θα πάει; Κάποια στιγμή όλοι οι θαμώνες των τηλεοπτικών πάνελ που έγιναν υπουργοί, μπορεί να στρωθούν για να δουλέψουν…