Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην προανακριτική επιτροπή για τη Novartis μας υπενθυμίζει ένα σημαντικό πολιτικό χαρακτηριστικό αυτού του κόμματος, το οποίο κυριάρχησε σε όλη την περίοδο που κυβέρνησε τη χώρα. Πρόκειται για τη συστηματική, διαρκή και επίμονη υπονόμευση της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Αυτή η υπονόμευση ήταν ολομέτωπη. Ιδεολογική, πολιτική, θεσμική. Η περιφρόνηση της «αστικής δημοκρατίας», η πολιτική της απαξίωση και ο θεσμικός πρωτογονισμός συγκροτούν τον σκληρό πυρήνα των αντιλήψεων της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών αυτού του κόμματος. Εφαρμόστηκαν στην πράξη, κατά την άσκηση της εξουσίας, και παραλίγο να πετύχουν τον στόχο τους. Παραδόξως, η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία άντεξε, έστειλε τους λαϊκιστές στην αντιπολίτευση και ήδη διανύει την πρώτη μετα-λαϊκιστική περίοδό της.
Αυτές οι αντιλήψεις δεν εξαφανίστηκαν μετά την εκλογική ήττα της 7ης Ιουλίου 2019. Απλώς για ένα διάστημα ήταν σε ύπνωση, μετά το σοκ των εκλογικών αποτελεσμάτων. Επανήλθαν δριμύτερες στην προανακριτική επιτροπή για τη Novartis, διά στόματος Πολάκη και Τζανακόπουλου, που δήλωσαν πως δεν θα πειθαρχήσουν στην απόφαση εξαίρεσής τους και θα είναι παρόντες στις εργασίες της Προανακριτικής «και ας τολμήσουν να φέρουν τη φρουρά να μας απομακρύνει».
Εκείνο που αξίζει να επισημανθεί και να αναλυθεί είναι η δήλωση Ραγκούση ότι η Προανακριτική είναι «χουντοεπιτροπή». Βρισκόμαστε ξανά θεατές στο ίδιο έργο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν έρθει στην εξουσία το 2015, τροφοδοτούσε με δηλητήριο την ελληνική κοινωνία ότι στην Ελλάδα δεν είχαμε δημοκρατία. Αυτή η συκοφαντία ξεκινούσε με το σύνθημα «η χούντα δεν τελείωσε το 1973» και διαχεόταν ευρύτερα με δηλώσεις στελεχών, προσκείμενων δημοσιογράφων, στρατευμένων καλλιτεχνών ότι η δημοκρατία είναι ανύπαρκτη στη χώρα μας.
Εκείνο το δηλητήριο αποδείχτηκε αποτελεσματικό και οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015. Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος αξιολογήθηκαν από την ελληνική κοινωνία που αποφάσισε να στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Ομως, η εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία απέκτησε ανοσία στην αντιδημοκρατική ρητορεία. Αντίθετα, είναι πολύ εύκολο να προσβληθεί ξανά από τον λαϊκιστικό ιό, εάν αφήσουμε αναπάντητη αυτή την άθλια ρητορεία. Πολύ περισσότερο που κάποιες κυβερνητικές αστοχίες ρίχνουν λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει.
Καθήκον μας είναι να επισημαίνουμε, επίμονα και ανυποχώρητα, ότι η επαναστατική γυμναστική, οι τραμπουκισμοί και ο κοινοβουλευτικός ακτιβισμός δεν είναι απλώς «παρακμιακά φαινόμενα», όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής, αλλά ότι πλήττουν καίρια τους κανόνες της πολιτικής και κοινωνικής συμβίωσής μας, τον ίδιο τον σκληρό πυρήνα των αξιών της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Φύλακες, γρηγορείτε.