Οι διαπλοκές της κυβέρνησης με την ποινικά διωκόμενη συμμορία της Χρυσής Αυγής μέσω του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου κου Μπαλτάκου αποδεικνύει:

.

Α. πρόβλημα  λειτουργίας  της δημοκρατίας, καθώς καταγράφονται απόπειρες να πολιτικών παραγόντων να διαπλέξουν την πολιτική με τη δικαστική εξουσία.

.

Β. Πρόβλημα λειτουργίας του πολιτικού συστήματος:

.

Bi. σε θεσμικό επίπεδο,

.

-καθώς οι προσωποπαγείς εξουσίες και ο κυρίαρχος ρόλος του πρωθυπουργού στη λειτουργία του συστήματος επιτρέπει την  ευδοκίμηση παρασίτων και την ανεξέλεγκτη ανάδειξη εγκληματικών στοιχείων.

.

-καθώς η θέση του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου παρουσιάζεται με ελλιπή περιγραφή αρμοδιοτήτων που του επιτρέπει να «εκδράμει» πέραν των λελογισμένων.

.

Bii. σε επίπεδο πολιτικού προσωπικού,

.

-καθώς καταγράφεται μια κατάπτωση του επιπέδου, ως αποτέλεσμα της απόλυτης σχεδόν μετριοκρατείας.

.

Έναντι αυτού του ζητήματος ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ λειτουργίας, κόμματα και πολιτικοί φορείς καλούνται να εκφέρουν ευκρινή λόγο και να καταγράψουν σαφείς πράξεις. Η κατάρρευση του κύρους της κυβέρνησης πρέπει άμεσα να υποκατασταθεί από την ανάταση της συσπείρωσης του δημοκρατικού φάσματος της αντιπολίτευσης και την υποστήριξη όλων των θεσμών της δημοκρατίας και των σύννομων λειτουργιών. Χωρίς παλληκαρισμούς, μεγαλοστομίες ή τυχοδιωκτικές ψηφοθηρικές σιωπές νεόκοπων της πολιτικής. Η δημοκρατία είναι ευθύνη… και όπως πάντα η ευθύνη της βαραίνει στις πλάτες του προοδευτικού κόσμου, και κυρίως της προοδευτικής κεντροαριστεράς, στους φορείς και στα μέλη της.

.

Ιδίως πρέπει να περιφρουρηθεί η δικαιοσύνη, η ανεξαρτησία και η ευθυδικία της. Δικαστικοί λειτουργοί δεν πρέπει να γίνουν βορρά στις προθέσεις εγκληματικών στοιχείων του κοινού ποινικού δικαίου της Χρυσής Αυγής, των πρωθυπουργικών ακροδεξιών παράσιτων όσο και των αγωνιούντων για τις «καρέκλες» κεντροδεξιών «στυλοβατών» της κυβέρνησης.

.

Επιπλέον, η πολιτική διαχείριση της πολιτειακής κρίσης πρέπει να γίνει πιο διεισδυτική και τελέσφορη. Πρέπει να αγγίξει με ειλικρίνεια και γενναιότητα ζητήματα που αφορούν  το θεσμικό οικοδόμημα της δημοκρατίας και τον τρόπο που λειτουργεί.  Να ανοίξει τώρα η συζήτηση για το πολιτικό σύστημα και τον ανασχεδιασμό της δημοκρατίας μας . Να αναθεωρηθεί το φάσμα των εξουσιών του πρωθυπουργού και να τεθεί υπό ευρύ δημοκρατικό έλεγχο (πχ υποχρεωτική δημόσια ακρόαση από τη Βουλή όλων των στελεχών πριν την τοποθέτηση τους σε θέσεις ευθύνης από τον εκάστοτε πρωθυπουργό). Αντίστοιχα να περιορισθούν όλες οι προσωποπαγείς εξουσίες υπουργών και άλλων κυβερνητικών θεσμικών παραγόντων, ώστε οι αρμοδιότητες τους να μη διακυβεύουν τη σταθερότητα και τη διαφάνεια της κυβερνητικής λειτουργίας. Να ενισχυθούν αντίστοιχα οι προβλέψεις λογοδοσίας και να δημιουργηθούν θεσμικά αντερείσματα έναντι όλων των εξουσιών της δημοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να εξετασθεί και ο αριθμός των βουλευτών, παράλληλα με το εύρος αυτονόμησης της κυβέρνησης από τη νομοθετική και ελεγκτική εξουσία, όσο και η δημιουργία θεσμικού οργάνου που θα επιβλέπει την ανεξάρτητη λειτουργία του κράτους και των δημόσιων  φορέων (πχ Γερουσία). Η καλύτερη άμυνα της δημοκρατίας έναντι των υπονομευτών της είναι η ενίσχυση της , με περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία, με ισχυροποίηση της νομιμότητας και τη διασφάλιση των αρχών του συντάγματος.