Συνήθιζε να το δηλώνει ο Σημίτης, σε διάφορες περιστάσεις, όπου εμφανίζονταν το σύνολο των αθλιοτήτων που μπορούσε να πετύχει αυτή η χώρα. Αλλά, αρκετές φορές, το επαναλάμβανε, θέλοντας να επιβραβεύσει διάφορους που επέμεναν φανατικά, να δημιουργούν και να υποστηρίζουν, ως αιθεροβάμονες, ότι καλό μπορεί να μας συμβεί.
Δύο Δημαρχαίοι, σε αυτή την πόλη της μιζέριας, ο Λάζαρος Κυρίζογλου, Αμπελόκηποι-Μενεμένη, και ο Γιάννης Μαυρομάτης, Θερμαϊκός, απόδειξαν ότι υπάρχει αυτή η άλλη, η καλή, η παραγωγική Ελλάδα, που βλέπει μακριά.
Ο Λάζαρος ήταν συμφοιτητής μου, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο έτος της Νομικής, υπόδειγμα καθαρότητας και αγωνιστικότητας. ΝΔΦΚ ήταν. Δεν συγκρουστήκαμε ποτέ, κυρίως για τους ανόητους λόγους, που δημιουργούσαν έριδες, καυγάδες, στα αμφιθέατρα. Υπερασπίστηκε, μέχρι που έφυγε, την παράταξη του, χωρίς κλυδωνισμούς και αμφιταλαντεύσεις. Εκλέχθηκε τέσσερεις φορές και από την πρώτη Κυριακή και παμψηφεί… Είμαι απολύτως σίγουρος, πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει Δήμαρχος, που να γνωρίζει, όπως ο Κυρίζογλου, ποιος συμπολίτης του πονάει, ποιος πεινάει και ποιος δυσκολεύεται, για να του συμπαρασταθεί.
Κάποιοι ανόητοι, θα το θεωρούσαν «λαϊκισμό», χωρίς να καταλαβαίνουν τα ζωντόβολα, πως η άμεση λαϊκή εξουσία, που είναι η αυτοδιοίκηση και πρέπει να είναι τέτοια, είναι υποχρεωμένη να γνωρίζει όλα αυτά.
Και απορώ πολλές φορές, τι εξυπηρετούν, όσοι κατεβαίνουν αντίπαλοι, αυτού του Δημάρχου… Για ποιο λόγο, δεν πηγαίνουν, εκ των προτέρων, να συμφωνήσουν, να φτιάξουν ένα ενιαίο σοβαρό πρόγραμμα, για τους Αμπελόκηπους και τη Μενεμένη και με ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο και να αποδείξουν στους ηλίθιους συντάκτες του Κλεισθένη, πως η απλή αναλογική δεν λειτουργεί με βίαια επιβολή, αλλα εφ όσον λειτουργεί κατά πως πρέπει η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ…
Ο Γιάννης Μαυρομάτης, ήταν προηγουμένως, Δήμαρχος Μηχανιώνας… Ένα προσφυγοχώρι, ψαράδικο, που σήμερα έχει τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ελλάδα και φιλοξενεί τη μεγαλύτερη ιχθυόσκαλα της χώρας, για ελληνικά αλιεύματα. Πόντιος από την Ιμερα η καταγωγή του και πεισματάρης αγωνιστής…διοικεί τρεις δήμους σε έναν χωρίς δημαρχείο και με κατασπαρμένη της διοίκηση σε δεκάδες κτίρια εδώ κι εκεί.,..
Κι όμως, ανέλαβε να συμμαζέψει και διοικήσει αυτό το πολύ περίεργο μίγμα Δήμων και κοινοτήτων, με όλων των ειδών τις φάρες, ως κατοίκους, με περίπου 50 χλμ. ακτές.
Αυτοί οι δυο μπήκαν μπροστά, για να γίνει πραγματικότητα, επιτέλους, στη Θεσσαλονίκη η θαλάσσια αστική συγκοινωνία. Όχι τα καραβάκια, το ρομαντικού παρελθόντος μας, Περαία –Μπαχτσέ- Αγ. Τριάδα. Αστική θαλάσσια συγκοινωνία, απ΄ τη Χαλάστρα και το Καλοχώρι μέχρι τη Μηχανιώνα και από το Κίτρος μέχρι την Περαία.
Και ήρθαν ξένοι, που γοητεύτηκαν από το προσκλητήριο και ήρθαν πρόθυμοι να βοηθήσουν από την Δημοτική επιχείρηση θαλασσίων αστικών συγκοινωνιών της Βενετίας και της Σμύρνης μέχρι το Άμστερνταμ και την Istanbul
Αυτή είναι όντως πρωτοβουλία αυτοδιοικητική, από την αρχή μέχρι το τέλος. Η διαδημοτική επιχείρηση, που θα ιδρύσουν οι 10 Δήμοι του μετώπου, αναδεικνύουν τη σοβαρότητα του εγχειρήματος
Είναι σίγουρο πια ότι μπήκε το νερό στ΄αυλάκι.
Είναι σίγουρο ότι ξεκινήσαμε.
Τα επόμενα βήματα θα ανακοινώνονται σταδιακά και θα είναι εξίσου σταθερά και σοβαρά μελετημένα.