Εάν παρακολουθήσουμε την επικαιρότητα, θα διαπιστώσουμε πως όλο και πληθαίνουν, τα κρούσματα επιθέσεων αλλά και συλλήψεων για ξυλοδαρμούς, εις βάρος προσφύγων και μεταναστών (ακόμα και κατά μικρών παιδιών, οι άθλιοι), αποκαλύπτοντας, για άλλη μια φορά και με τη… βούλα τής δικαιοσύνης, πως τα φίδια κυκλοφορούν ανάμεσά μας και δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία, πως σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει δυστυχώς κοινωνική ανοχή και πως οι δράστες είναι βέβαια οργανωμένοι φασίστες, οι οποίοι κινούνται με εντολές τής ΧΑ.
Δεν ξαφνιαζόμαστε· απλώς επιβεβαιώνονται οι υποψίες μας πως πίσω από τις εν ψυχρώ επιθέσεις, βρίσκονται διάφοροι μπράβοι και… επαγγελματίες τής βίας των δρόμων, των γηπέδων και άλλων τέτοιων συμπεριφορών που προσομοιάζουν σε μαφιόζικες μεθόδους.
Μου είναι αδύνατο να απαριθμήσω τα καθημερινά επεισόδια. Τα διαβάζουμε στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο, τα ακούμε στις ειδήσεις. Ένα στοιχείο, κατά την άποψή μου αντιφατικό και που μου έχει κάνει εντύπωση είναι πως όλα αυτά τα καθημερινά συμβαίνουν παράλληλα με τη δίκη τής ΧΑ, στην οποία πολλά ηγετικά πρόσωπα χρυσαυγητών ενέχονται σε πολλές και βαρύτατες εγκληματικές πράξεις. Θεωρούσα (ο αφελής) πως το συνάφι τους, οι συμμορίες τους, οι οργανώσεις τους, τα πρωτοπαλλήκαρά τους, θα περίμεναν να καταλαγιάσει ο αντίκτυπος κι ο κουρνιαχτός των δικαστικών διαδικασιών και αποφάσεων που υποθέτω πως θα είναι εις βάρος τους. Αντιθέτως, το πολιτικό κλίμα τής εποχής (στη χώρα μας και στην Ευρώπη), ευνοεί την επικράτηση των θέσεων τής ακροδεξιάς, ενθαρρύνοντας τους τζάμπα μάγκες ναζιστές, να προχωρούν σε εγκληματικές και ποικίλες οργανωμένες δράσεις βίας, ώστε να… τονώσουν το… φρόνημα των ψηφοφόρων τους και να αυξήσουν το ποσοστό τους στη Βουλή.
Ναι, σωστά διαβάσατε. Έχει αποδειχθεί πλέον πως ένα μέρος τού ελληνικού λαού θαυμάζει και επικροτεί την θεαματική μαγκιά, τη βία και τον πολιτικό υπόκοσμο, πιστεύοντας πως μόνο έτσι θα παταχθεί η «σημερινή εξουσία των… κομμουνιστών και αντίχριστων»…
Ομολογώ, δεν το περίμενα πως αυτές οι φασιστικές οργανώσεις θα σήκωναν μπαϊράκι έχοντας απέναντί τους μια αρκετά χλιαρή σε αντιδράσεις αριστερή (;) κυβέρνηση, με την αστυνομία η οποία όταν θέλει ξέρει να διαλύει ομάδες και να σβήνει τις «φωτιές» που ανάβουν στους δρόμους και τις πλατείες…

Μπαίνω σε μύχιες και σκοτεινές σκέψεις. Σε μια εποχή, κατά την οποία το Μακεδονικό δεν καταλαγιάζει, έστω και αν αποδεικνύεται πως η Συμφωνία έχει λογική και βοηθάει τις δυο χώρες για την ειρήνη της περιοχής και όχι μόνο, συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα ακραία εθνικιστικές εστίες και λόμπι που αντιδρούν οργανωμένα, επηρεάζοντας έναν κόσμο ο οποίος δεν επιθυμεί να κατανοήσει τις ισορροπίες και την πραγματικότητα. Έχει λοιπόν δημιουργηθεί κλίμα που ευνοεί τις εθνικιστικές κραυγές και τις αντίστοιχες εξάρσεις, βούτυρο στο ψωμί των πάσης φύσεως ακροδεξιών ομάδων, με τις «εξέχουσες προσωπικότητες» των πιο σκοτεινών κύκλων τού ελληνικού φασισμού και των υποτελών του.
Μια από τις πιο άνανδρες, θρασύδειλες και ανησυχητικές βιαιοπραγίες είναι αυτή η νέα μορφή πογκρόμ εναντίον προσφύγων και μεταναστών, άνθρωποι οι οποίοι είναι παντελώς αδύναμοι να αμυνθούν και να αντιδράσουν. Δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιούμε μια τόσο φορτισμένη ιστορικά λέξη, όταν στο άκουσμά της ριγούν ακόμα οικογένειες που επέζησαν από τέτοιου είδους τραγικές εμπειρίες.
Δεν πρέπει να αγνοούμε την τραγικά αιματηρή ιστορία του 20ού αιώνα και τις εκατόμβες θυμάτων που προκάλεσαν τα γερμανικά Ες-Ες και οι Ιταλοί μελανοχίτωνες· να θυμόμαστε τις εφόδους στα σπίτια και τους τόπους όπου ζούσαν Εβραίοι και άλλες φυλετικές και κοινωνικές μειονότητες· κάθε φορά που ακούμε για φασισμό και ναζισμό η συνείδησή μας πρέπει να εξεγείρεται, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τις απεχθείς φρικαλεότητες που καταγράφηκαν,  τις πυρπολήσεις χωριών, τις εκτελέσεις γυναικόπαιδων, γερόντων και νέων ανδρών, τους μαζικούς διωγμούς , τις εκτοπίσεις και τον αποτροπιασμό που γεννάνε τα κρεματόρια, όπου εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χωρίς καμία απολύτως αιτία…
Παλιές περασμένες εποχές θα μου πεις, αλλά η ιστορία — γέννημα θρέμμα τού ανθρώπου, να το θυμόμαστε αυτό παρακαλώ — έχει την ευκολία να επαναλαμβάνεται πολλές φορές κι ας λένε μερικοί πως η επανάληψη μπορεί να είναι… φάρσα. Η ιστορία δύναται δυστυχώς να επαναλαμβάνεται επώδυνα κι όχι ως φάρσα, αλλά ως αποτέλεσμα άγνοιας, λειψής πληροφόρησης κι όταν η μάζα μένει μακριά από την εκπαίδευση, τα σχολεία, τη μάθηση, τη γνώση και μετατρέπεται σε όχλο που μισεί κάθε τι το διαφορετικό. Όταν «ξεχνάει» γιατί δεν έμαθε…
Υπάρχουν πολλά γεγονότα στην εποχή μας που προσομοιάζουν με αντίστοιχα παλαιότερων εποχών. Τα επικίνδυνα «πισωγυρίσματα» που υφαίνουν αρρωστημένες εξουσιαστικές… νοσταλγίες πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες προσβλέπουν στην επιστροφή εποχών όπου οι πολιτικοί τους πρόγονοι καταπατούσαν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και πάτασσαν κάθε διαφορετική αντίληψη και άποψη ζωής. Ο φασισμός με την οργανωμένη του δομή είναι αυτός ο οποίος, προκειμένου να ηγεμονεύσει, δεν διστάζει να αιματοκυλήσει κάθε τι που είναι διαφορετικό και κινείται αντίθετα από τον ρατσισμό. Ιστορικό γεγονός είναι ότι ισοπέδωσε χώρες, πόλεις, προσπάθησε να εξαφανίσει πολιτισμούς, ανθρώπινα ιδανικά. Κάθε διαφορετική παρουσία έπρεπε να εξαλειφθεί· να πάψει να υπάρχει.
Ο άπληστος, ακραίος καπιταλισμός όπως εξελίσσεται, δημιουργεί παγκοσμίως και πάλι ένα παρόμοιο πολιτικό μόρφωμα που στοχεύει στο χάος, ένα μοντέλο ακροδεξιών ομάδων κρούσης, όπως τα χιτλερικά παρακλάδια μιας άγριας ανελέητης συμμορίας (με πολιτική νομιμοποίηση), η οποία εκμεταλλεύεται καταλλήλως (ως φαίνεται) τις οικονομικές συνθήκες σκληρής λιτότητας και τα κενά τής δημοκρατίας. Καταφέρνει να πείθει τα κατώτερα λαϊκά στρώματα, πείθοντάς τα πως τάχα θα «σωθούν» από τους μετανάστες, τους πρόσφυγες που: «μας παίρνουν τις δουλειές, καταστρέφουν την οικονομία μας, παρασύρουν τα παιδιά μας στα σχολεία αλλάζοντάς τους την… χριστιανική πίστη»!
Οι έφοδοι αυτών των τραμπούκων σημειώνονται καθημερινά πλέον σε σχολεία, σε καταυλισμούς προσφύγων, σε σπίτια όπου διαμένουν ταλαιπωρημένες οικογένειες προσφύγων και κόσμος απροστάτευτος. Ένα είδος πογκρόμ παλαιάς κοπής ή τουλάχιστον απόπειρα επιστροφής στο μαύρο παρελθόν τέτοιων ειδεχθών πράξεων· μια τέτοια αναβίωση στέλνει σήματα κινδύνου κυρίως σε όσους έχουν διδαχτεί από την ιστορία. Οι υπόλοιποι, οι ανιστόρητοι, είναι καταδικασμένοι να παραπαίουν μέσα σε έναν ηλίθιο ψευδοπατριωτισμό, να κινούν τις ιδέες τού ρατσισμού, να προχωρούν σε βιαιοπραγίες, δίχως σκέψεις, μέσα σε ένα απόλυτο κενό εγκεφάλου…
Και θα κλείσω με τα λεγόμενα του Νίκου Δήμου από την «Απολογία ενός ανθέλληνα»: «Ε, λοιπόν, αυτόν τον Έλληνα, που ρωτάει την ανθρωπότητα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», που παραληρεί στα συλλαλητήρια, που αρνείται στον Άλλο βασικά δικαιώματα, που κάνει πογκρόμ εναντίον (παλιότερα) των Εβραίων και σήμερα των Μουσουλμάνων συμπολιτών του – και που καταλήγει να πυροβολεί (κατά λάθος) τον Αλβανό και τον γύφτο, δεν τον συμπαθώ. Και στο σημείο αυτό είμαι, αθεράπευτα, ανθέλλην.»
Μαζί σου, Δάσκαλε…