Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία είναι πρώτα απ' όλα μια νίκη της ίδιας της Γαλλίας. Η χώρα αυτή που είναι η πατρίδα της δημοκρατίας, απέδειξε ότι στον γενετικό της κώδικα έχει ανεξίτηλα χαραγμένες τις έννοιες του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας.
Τα μη ακροδεξιά κόμματα (μιλώ κυρίως για το NFP και το ENSEMBLE) παρά τις κάκιστες σχέσεις τους, αντιλήφθηκαν το κύριο, που ήταν η απόκρουση της ακροδεξιάς επέλασης και έπραξαν αναλόγως, αποσύροντας τον υποψήφιο τους, όπου αυτός ήταν τρίτος, υπέρ του όποιου υποψήφιου, ο οποίος δεν ήταν ακροδεξιός. Το εκλογικό σώμα αποδέχτηκε ως ορθή την κίνηση αυτή και έτσι οδηγηθήκαμε στο χθεσινό αποτέλεσμα, το οποίο διέψευσε όλες τις προβλέψεις, οι οποίες (πχ ECONOMIST, ο οποίος μέχρι και την 7/7/24, υπολόγιζε ότι το RN θα εκινείτο μεταξύ 185 και 215 εδρών) έδιναν προβάδισμα στο RN.
Οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες διεξήχθησαν μέχρι και την 5/7/24 (δηλ. δυο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές) επίσης έδιναν προβάδισμα (αν και σε πτωτική τροχιά) στο RN, με δεύτερο το NFP και τρίτο το ENS, σε ανοδική τροχιά και τα δύο.
Με δεδομένο ότι οι δημοσκοπήσεις κατέγραφαν προβάδισμα του RN μέχρι και την 5/7/24, είναι πιθανό οι όποιες αλλαγές στην συμπεριφορά του εκλογικού σώματος να έλαβαν χώρα το τελευταίο 48ωρο προ των εκλογών και εξαιτίας αυτού, να μην κατάφεραν οι δημοκοπικές εταιρείες να καταγράψουν τον τελικό παλμό του εκλογικού σώματος. Πάντως οι ίδιες εταιρίες προέβλεψαν σωστά στα exit polls, την τάση του εκλογικού σώματος, με ορθότητα τόσο στην κατάταξη των κομμάτων όσο και στην κατανομή των εδρών.
Για τους λόγους που προανέφερα, η Γαλλία σαν χώρα κέρδισε από την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών. Το κύρος της χώρας αποκαταστάθηκε, καθώς είχε δεχτεί σοβαρότατο πλήγμα, από την πρωτιά του RN και την συντριβή του κυβερνητικού ENS στις ευρωεκλογές της 9/6/24.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το RN ήταν η τρίτη συνεχόμενη φορά που ερχόταν πρώτο στις ευρωεκλογές (2014 ως FN, 2019 και 2024), όμως ήταν η πρώτη φορά που είχε διαφορά 16 μονάδων από το οριακά δεύτερο ENS. Οι αριθμοί την 9/6/24, έλεγαν καθαρά πια, ότι η Μ.Λεπέν θα ήταν η επόμενη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, το 2027. Αρκεί και μόνο να θυμηθούμε ποιο ήταν το κλίμα στην χώρα αλλά και στην Ευρώπη το βράδυ των ευρωεκλογών.
Ο φόβος και η αγωνία για το μέλλον της Γαλλίας και της Ευρώπης είχαν φωλιάσει για τα καλά στις ψυχές των μη ακροδεξιών πολιτών. Ένα μήνα μετά όμως, αυτό το κλίμα έχει αλλάξει εντελώς: Ανακούφιση, Ελπίδα, Βάσιμες Προσδοκίες.
Το μήνυμα που έστειλε το γαλλικό εκλογικό σώμα είναι ξεκάθαρο: Η ακροδεξιά δεν είναι ανίκητη και δεν θα περάσει στην πατρίδα της Δημοκρατίας, πράγμα το οποίο μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες ανακάμπτει η ακροδεξιά. Ο κανόνας του "Δημοκρατικού Μετώπου", ένας κανόνας που είχε ατονήσει τα τελευταία χρόνια, λειτούργησε άψογα στις βουλευτικές εκλογές, ανάμεσα σε δύο χώρους (NFP και ENS), οι οποίοι είχαν μάλλον εχθρικές σχέσεις.
Εκτός όμως από νίκη της Γαλλίας, το αποτέλεσμα είναι και νίκη της Δημοκρατίας. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τ.Μελόνι είχε επενδύσει πολλά στην νίκη του RN στις βουλευτικές εκλογές. Θυμίζω την δήλωση της, την επόμενη του α γύρου των βουλευτικών εκλογών, στο πρακτορείο ειδήσεων Αdnkronos: "Η συνεχής προσπάθεια δαιμονοποίησης ανθρώπων που δεν ψηφίζουν αριστερά (...), είναι μια παγίδα στην οποία πέφτουν όλο και λιγότεροι". Βέβαια ξεχνά η Μελόνι να αναφέρει ότι στο RN δεν αντιτάχθηκαν μόνο αριστεροί, αλλά και κεντρώοι και δεξιοί (όλο δηλ.το δημοκρατικό τόξο) ούτε υπήρξε καμία δαιμονοποίηση εκ μέρους των προαναφερθέντων, κατά των ψηφοφόρων του RN. Στο στόχαστρο των μη ακροδεξιών κομμάτων μπήκε η πολιτική και η ιδεολογία του RN και όχι οι ψηφοφόροι του. Το σίγουρο πάντως για την Μελόνι είναι ότι για μια ακόμη φορά, οι διεθνείς της συμμαχίες αποτυγχάνουν. Θυμίζω ότι και πέρσι (Ιούλιος 2023) κατά την προεκλογική περίοδο των ισπανικών βουλευτικών εκλογών είχε παρέμβει σε προεκλογική εκδήλωση στην Βαλένθια, υπέρ του ακροδεξιού VOX, ευελπιστώντας ότι από τις εκλογές θα προέκυπτε κυβέρνηση συνεργασίας VOX -PP, με την οποία η Ιταλίδα πρωθυπουργός θα μπορούσε να οικοδομήσει έναν συμμαχικό άξονα στην Ευρώπη. Πλην όμως, ο Π.Σάντσεζ κέρδισε τις πρόωρες εκλογές που είχε εξαγγείλει (και σ' αυτό το σημείο η κίνηση Μακρόν με την πρόωρη διάλυση της Βουλής, είχε πολλές ομοιότητες με την κίνηση Σάντσεζ τον Ιούνιο 2023) και σχημάτισε κυβέρνηση έχοντας απόλυτη πλειοψηφία, συνεργαζόμενος με άλλα κόμματα.
Ο άξονας Μαδρίτης- Ρώμης που σχεδίαζε η Μελόνι αναβλήθηκε. Έτσι και τώρα η πιθανή συμπόρευση Ρώμης -Παρισιού (παρά τις σοβαρές διαφορές που έχουν στο ουκρανικό θέμα το RN και τα Αδέρφια της Ιταλιας-FdI) σε περίπτωση νίκης της Λεπέν, αναβάλλεται.
Για τους λόγους που προανέφερα το χθεσινό αποτέλεσμα στην Γαλλία εκτός από νίκη της Γαλλίας, είναι και νίκη της Δημοκρατίας αλλά και νίκη της Ευρώπης. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, επιβεβαιώθηκε πλήρως ο διορατικός Ισπανός Πρωθυπουργός Π.Σάντσεζ, ο οποίος στο γενικότερο κλίμα κατήφειας που επικρατούσε την δύσκολη εκείνη ώρα της επομένης του α γύρου των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία, δήλωνε στον ραδιοσταθμό Cadena Ser:" Εξακολουθώ να ελπίζω στην κινητοποίηση της γαλλικής αριστεράς "υπογραμμίζοντας" την σημασία να βασιζόμαστε σε προοδευτικές πολιτικές, σε προοδευτικές κυβερνήσεις, που αποδεικνύουν, όπως το κάνει η ισπανική κυβέρνηση ότι τα ψέματα και τα fake news μπορούν να αποδομηθούν. Δεν θεωρώ δεδομένη τη νίκη της ακροδεξιάς. Κερδίζουμε πάντα απέναντι στην ακροδεξιά κυβερνώντας, υιοθετώντας προοδευτικές πολιτικές", αναφερόμενος στο παράδειγμα της Ισπανίας τα τελευταία 6 χρόνια. "Για τον λόγο αυτό", συνέχισε," πιστεύω ότι πρέπει να πολεμάμε δημοκρατικά την ακροδεξιά. Κι αυτό πρέπει να γίνει με την κινητοποίηση των πολιτών".
Έτσι λοιπόν, η νίκη της Γαλλίας και της Δημοκρατίας είναι και νίκη της Ευρώπης. Είναι όμως νίκη της Ευρώπης και για έναν άλλο λόγο. Διότι η Ευρώπη εδώ και δυόμισι χρόνια δοκιμάζεται από τον Ρώσοουκρανικό πόλεμο, στον οποίο ο Πρόεδρος Μακρόν έλαβε ανοιχτά θέση υπέρ της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή, σε αντίθεση με την Λεπέν, η οποία έχει ταυτιστεί ξεκάθαρα με τους Ρώσους εισβολείς. Η βοήθεια που στέλνει η Ευρώπη, πρωτοστατούσης της Γαλλίας, προς την Ουκρανία, είναι καθοριστικής σημασίας για την ουκρανική άμυνα. Μετά το χθεσινό αποτέλεσμα, το Κίεβο μπορεί να χαμογελά.
Άφησα τελευταίο στην αξιολόγηση του αποτελέσματος τον αρχιτέκτονα της νίκης, τον Πρόεδρο Μακρόν. Δεν επέτρεψε κατ' ουδένα τρόπο στην Μ.Λεπέν, να κεφαλαιοποιήσει την νίκη της στις ευρωεκλογές. Με αστραπιαίες κινήσεις, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, προκήρυξε βουλευτικές εκλογές, τις οποίες η Λεπέν ούτε ήθελε, ούτε υπολόγιζε ότι μπορεί να γίνουν. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε, παρόλο που το κόμμα του έχασε περίπου 80 έδρες και την πρώτη θέση, συγκριτικά με το 2022. Κατόρθωσε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα να ανακόψει την δυναμική Λεπέν προς την κυβερνητική εξουσία.
Και παρόλο που λόγω κυρίως του εκλογικού συστήματος, η ακροδεξιά ηττήθηκε, ουδείς μπορεί να αποκλείει από την διακυβέρνηση της χώρας ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του γαλλικού λαού, όσο αυτό που εκπροσωπεί το-μην ξεχνάμε- πρώτο κόμμα, που είναι το RN. Έτσι λοιπόν ο Πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει από δω και πέρα να θέσει ως στόχο την μείωση της δύναμής του RN, ενόψει ιδιαίτερα, των προεδρικών εκλογών του 2027, στις οποίες δεν μπορεί να κατέλθει ως υποψήφιος.