Θύελλα αντιδράσεων και αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό με αφορμή την παρακολούθηση του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη! Ζητήματα τα οποία υποτίθεται ότι είχαν λυθεί σε μια χώρα, η οποία υπερηφανεύεται ότι σε αυτήν γεννήθηκε και πρωτολειτούργησε η Δημοκρατία. Δυστυχώς με τέτοια νοσηρά γεγονότα, επιστρέφουμε στις πιο σκοτεινές περιόδους της πολιτικής μας ιστορίας, αποδεικνύοντας με αυτό το τρόπο, πόσο εύθραυστη είναι η δημοκρατία μας.
Ο Ν.Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν λειτούργησαν υστερόβουλα με σκοπό να εκμεταλλευτούν πολιτικά το θέμα. Οι δηλώσεις και οι χειρισμοί Ανδρουλάκη στο συγκεκριμένο ζήτημα έδειξαν ευθιξία και ευαισθησία απέναντι στη Δημοκρατία και τους θεσμούς, υπερασπίζοντας τη διαφάνεια και τη προστασία του πολίτη. Από τη στιγμή που «έσκασε» το θέμα κινήθηκε θεσμικά, ζητώντας τη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας και εν συνεχεία προέβη σε μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου, η οποία κοινοποιήθηκε και στην Αρχή Προσωπικών Δεδομένων. Αν η διαδικασία αυτή, δεν γινόταν με τη πρέπουσα θεσμική τάξη και συνοδεύονταν από αντιπολιτευτικές φανφάρες και συγκρουσιακές κορώνες, δεν θα οδηγούμασταν στο σημερινό αποτέλεσμα.
Βέβαια, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για πολιτικά παιχνίδια. Κάποιοι άλλοι πλάθουν διάφορα πολιτικά σενάρια ή νομίζουν ότι στη πολιτική είναι όλοι ίδιοι ή πιστεύουν ότι πρέπει να αντιπολιτεύονται για τις ψήφους και μόνο. Ε, αυτό δεν είναι θέση, αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι μια στείρα και ανούσια αντιπολίτευση! Εδώ υπάρχει μέιζον θέμα, που σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, αξιοποίησαν αυτά τα παρακρατικά κυκλώματα εξουσίας. Αυτή είναι η αλήθεια! Καταλαβαίνω ότι ο ορθολογισμός και οι αλήθειες στη πολιτική, ενοχλούν. Και ενοχλούν κυρίως αυτούς που ασκούν ή άσκησαν εξουσία, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση από το να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Μόνο έτσι θα θωρακίσουμε τη δημοκρατία μας.
Ο ορθολογική πρακτική στη πολιτική, είτε αυτή είναι συντηρητική είτε προοδευτική, είναι είδος εν ανεπαρκεία, στη χώρα μας. Και ο λόγος είναι ότι θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα από τη δική μας σκοπιά και μόνο, με μόνο στόχο το δικό μας κομματικό όφελος! Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Ανδρουλάκης έκανε μάθημα δημοκρατίας και υπεύθυνης αντιπολίτευσης...
Έχουμε χρέος όλοι μας, να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία, απέναντι σε κάθε σκοτεινή πρακτική, που υπονομεύει τους θεσμούς και λειτουργεί αυταρχικά. Απαιτούνται πολιτικές ρήξης με το παρελθόν. Η προσωπική ζωή των πολιτικών, δημοσιογράφων αλλά και των απλών πολιτών, δεν μπορεί να είναι δέσμια της αυθαιρεσίας, της εκάστοτε παρακρατικής εξουσίας. Είναι άλλος ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες πρέπει να ασχολούνται με την εθνική ασφάλεια και τη προάσπιση της χώρας και όχι στο όνομα αυτής να παρακολουθούν την ζωή των πολιτικών, δημοσιογράφων και των πολιτών.