Αφιερωμένο στον φίλο Κώστα Γουλιαμό, όχι με την ιδιότητά του Πρύτανη στην Κύπρο, αλλά με την παλιά κοινή μας ενασχόληση με την λογοτεχνία. Επίσης στις μέρες εκείνες του Αυγούστου του δεύτερου Αττίλα, που αναβιώνουν με τις πρόσφατες δηλώσεις Τουρκοκυπρίων, Τούρκων και Ρώσσων για την τύχη των κατεχόμενων.