Unfortunately Charalampos!

Μιχάλης Πολυδώρου 02 Ιουν 2012

«Unfortunately we have to inform you that the Insurance Company has cancelled the insurance for the credits of our Company towards your Group, due to the general bad economic situation of Greece, which is considered a country with high risk for payments. So, for your future orders, we will be compelled to apply payment in advance».

Αυτό -ελπίζω να μπορέσει να το διαβάσει ο Τσίπρας- είναι ένα αυθεντικό e mail. Εστάλη σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρίες, με τεράστια εξαγωγική δραστηριότητα. Ένας από τους προμηθευτές της, με τον οποίο συνεργάζεται επί δεκαετίες χωρίς κανένα πρόβλημα, ενημερώνει ότι λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας (η εταιρία είναι υγιέστατη), οι παραγγελίες πρέπει πλέον να προπληρώνονται. Υποθέτω ότι ανάλογα ραβασάκια έχουν αποσταλεί σε δεκάδες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και επίσης υποθέτω ότι οι αποστολείς δεν είναι ενταγμένοι στα κατά «Σύριζα Ευαγγέλιο» εξωθεσμικά κέντρα, τα οποία επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες και να εκβιάσουν την ψήφο τους. Μάλλον οι ξένοι πρέπει να έχουν τρομοκρατηθεί, όταν για παράδειγμα ακούν ότι «το έλλειμμα ρευστότητας που θα έχουμε, θα εμφανιστεί τους δύο τελευταίους μήνες του έτους, αλλά νομίζω ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί λύση». Αυτό ακριβώς είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης. Το υπογραμμίζω: «Νομίζω ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί λύση». Και εγώ νομίζω ότι ο Αμπράμοβιτς μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχει αγοράσει τον Παναθηναϊκό, επομένως παρακαλώ την ΟΥΕΦΑ να μας δώσει την πολυπόθητη άδεια για το champions league.

Η τελευταία διεθνής έκθεση, φέρνει την Ελλάδα πίσω και από την Κολομβία στην ανταγωνιστικότητα και το πολιτικό προσωπικό συμπεριφέρεται σαν να έχει καταναλώσει σε μεγάλες ποσότητες το «εθνικό» προϊόν της συμπαθούς λατινοαμερικάνικης χώρας. Ο Τσίπρας βαράει το ντέφι του αντιμνημονιακού αγώνα και οι υπόλοιποι χορεύουν, αλλάζοντας το γλωσσικό περιτύλιγμα. Έχουν πάρει το λεξικό του Μπαμπινιώτη και ο ένας μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση, ο άλλος για αναδιαπραγμάτευση, ο τρίτος για απαγκίστρωση, ο τέταρτος για αποδέσμευση. Ουδείς λέει την αλήθεια, την οποία βέβαια λένε όλοι οι ξένοι που μας δανείζουν (και ενδιαφέρονται να πάρουν τα λεφτά τους πίσω). Το Μνημόνιο δεν αλλάζει στην ουσία του, το είπε και ο Ολάντ, τον οποίο η ελληνική σοσιαλδημοκρατία έχει αναγορεύσει σε σύγχρονο Κάρολο Φαβιέρο!

Ενδεχομένως να γίνουν μικρές τροποποιήσεις που αφορούν την επιμήκυνση του χρόνου της δημοσιονομικής προσαρμογής και να υπάρξουν κάποιες παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της ανάπτυξης. Μην παραμυθιάζουμε όμως τον κόσμο. Κανένας μισθός δεν πρόκειται να επανέλθει στα επίπεδα του 2009, ούτε οι άνεργοι θα εξαφανιστούν, ούτε θα αλλάζουμε αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια, ούτε η Βίκυ Σταμάτη θα μπορέσει πάλι -ελπίζω δηλαδή- να ξοδέψει 2.700 ευρώ προκειμένου να αγοράσει κορδόνι για τις κουρτίνες της.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ούτε το Μνημόνιο, ούτε το χρέος. Ακόμα και αν αύριο η Καγκελάριος διαγράψει όλο το χρέος και μας καταβάλει αποζημίωση ψυχικής οδύνης 500 δις. ευρώ, είναι βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια θα απευθυνθούμε εκ νέου στη «μαντάμ» Μέρκελ. Και ξέρετε γιατί;

Διότι η Ιταλία αγοράζει χύμα από την Ελλάδα το 37,5% της συνολικής ποσότητας ελαιολάδου. Διότι το 39% της συνολικής ποσότητας των εισαγωγών ελαιολάδου στην Κίνα προέρχεται από την Ιταλία και μόνο το 7% από την Ελλάδα. Διότι το 53,5% της συνολικής ποσότητας των εισαγωγών ελαιολάδου στις Η.Π.Α. προέρχεται από την Ιταλία και μόνο το 1,5% από την Ελλάδα!

Ξέρετε γιατί θα απευθυνθούμε πάλι στη «Μαντάμ» Λαγκάρντ, ξεχνώντας εύκολα όσα έχει πει σε βάρος μας; Διότι, όπως διαβάζω σε ένα άρθρο για το περίφημο fast track και τα περιβόητα κίνητρα ανάπτυξης, «οι διατάξεις που αναφέρονται σε κατάργηση δικαιολογητικών για τη χορήγηση αδειών, δεν μπορούν να εφαρμοστούν γιατί παραπέμπουν σε διατάξεις άλλων νόμων που επιβάλλουν τα δικαιολογητικά αυτά!!!»

Ξέρετε γιατί; Διότι οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία σημειώνουν βουτιά έως 50% και ο μεγαλύτεροι tour operators προειδοποιούν ότι το μοντέλο «Ακρόπολη, Ζορμπάς, συρτάκι, μουζάκα και σουβλάκι», χρεοκόπησε.

Ξέρετε γιατί θα απευθυνθούμε πάλι στις «Μαντάμ» Λαγκάρντ και Μέρκελ; Διότι, ενώ η φούσκα τής κρατικοδίαιτης οικονομίας και του παρασιτικού καπιταλισμού έσκασε στην πρώτη σοβαρή κρίση, ανεπάγγελτοι πολιτικοί, προϊόντα κομματικών θερμοκηπίων, με μοναδικά ένσημα στην αφισοκόλληση, κοιτάζονται στον καθρέφτη και στη χειρότερη περίπτωση βλέπουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πολιτικός ναρκισσισμός που έρχεται να κουμπώσει με τον εθνο- ναρκισσισμό μας. Φουσκώσαμε από εθνική οργή για τη Λαγκάρντ που έθιξε το «φιλότιμό» μας, φουσκώσαμε από εθνική υπερηφάνεια για το ποίημα- ύμνο του Γκύντερ Γκρας για την Ελλάδα, ε, ήρθε και ο Χάρρυ Κλυν να την πέσει στη Ρεπούση. Κλάφτα Χαράλαμπε! Unfortunately Charalampos, θα έγραφε το e-mail.

.

Ο Μιχάλης Πολυδώρου είναι δημοσιογράφος

.