Ο ύμνος του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ προς την «Υπέρμαχο Στρατηγό» με την ευκαιρία του Δεκαπενταύγουστου δεν ήταν μια επιπόλαια κίνηση ή ένας πανηγυρικός της ημέρας που κάποιος κειμενογράφος έγραψε με υπερβολικό θρησκευτικό ενθουσιασμό. Ήταν ένα ακόμα μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα προς όλες τις - εσωτερικές και εξωτερικές - κατευθύνσεις ότι στην έφοδο για την ανακατάληψη του Μαξίμου δεν υπάρχει κανενός τύπου ιδεολογικοπολιτικό ή ηθικό εμπόδιο.

Τον ίδιο ακριβώς σκοπό εξυπηρέτησε πριν μερικές μέρες η αρνητική τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού για τη συμφωνία Ελλάδος-Αιγύπτου σχετικά με τη μερική οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών. Τηρώντας τα παραδοσιακά προσχήματα περί διαλόγου και Χάγης - ώστε να μην απογοητευθούν εντελώς οι κατά Κοτζιά «νεοσημιτικοί» - ανέδειξε όλη την ατζέντα της ανυποχώρητης στάσης των υπερασπιστών της δικής μας «γαλάζιας πατρίδας».

Η συνέχεια στην athensvoice.gr