Τρομοκρατία: Τσόρτσιλ, όχι Τσάμπερλεν

Αντώνης Τριφύλλης 16 Νοε 2015

Ηταν μετά τον πόλεμο τον πρώτο του Ιράκ. Καλοκαίρι, ο πρόεδρος Ντελόρ ανέστειλε τις άδειες και ζήτησε από τους επιτρόπους να προτείνουν τρόπους ενδυνάμωσης της Ευρώπης εν όψει της απόλυτης επικυριαρχίας των Αμερικανών στα θέματα γεωπολιτικής. Η δική μας επίτροπος και πολλοί άλλοι πρότειναν, μεταξύ των άλλων, τη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού. Η ιδέα απερρίφθη από τους ατλαντιστές της Ενωσης. Θεωρούσαν ότι το ΝΑΤΟ είναι επαρκές για την άμυνα της Ευρώπης. Και επιπλέον δεν ήθελαν να ενοχλήσουν τους αμερικανούς συμμάχους, οι οποίοι εκείνη την εποχή δεν επιθυμούσαν εμβάθυνση της Ενωσης.

Οπως και στην περίπτωση του ευρώ, ο Ντελόρ είχε και πάλι δίκιο, έχοντας μια στρατηγική αντίληψη της ιστορίας και του μέλλοντος της Ευρώπης. Οι Τσάμπερλεν επικράτησαν και στην αριστερή πτέρυγα.
Η επίθεση στο Παρίσι αποδεικνύει την ανάγκη ανάδειξης ευρωπαϊκού στρατού. Και την απεξάρτηση από την ηγεμονία των ΗΠΑ στη Συμμαχία. Χωρίς αυτό να σημαίνει την εγκατάλειψη της Συμμαχίας.
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ομπάμα για λόγους εσωτερικής πολιτικής δεν θέλησε να υπάρξει επέμβαση στρατού στα πεδία των μαχών, παρά τις παροτρύνσεις των στρατιωτικών, και η Ευρώπη παρέμεινε διχασμένη στην έστω και μη επαρκή αεροπορική επέμβαση των «προθύμων», και δεν συνειδητοποίησε την ανάγκη να σταματήσει ο διμέτωπος κατά του Ασαντ και των τζιχαντιστών, οδήγησε στη μεταναστευτική πίεση στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη και στην τραγωδία του Παρισιού.
Πολλοί είχαν επισημάνει ότι οι τζιχαντιστές απειλούν όχι μόνο την ειρήνη αλλά και τη δημοκρατία. Τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας, του Διαφωτισμού και της Ενωσης.
Ηρθε η ώρα να επικρατήσει το πνεύμα του Τσόρτσιλ. Η διατήρηση των αξιών μας απαιτεί την αφύπνιση των κυβερνήσεων. Οπως ο Χίτλερ, έτσι και οι τζιχαντιστές απέδειξαν ότι εννοούν αυτά που λένε. Και, δυστυχώς, όταν διακηρύττουν ότι είναι σε πόλεμο με τη Δύση, και η Δύση θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα που επιβάλλουν οι περιστάσεις.
Ο λόγος της δημιουργίας της Ενωμένης Ευρώπης ήταν η ειρήνη. Ομως ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει μόνο με την εσωτερική αγορά, την εισαγωγή του ευρώ κ.τ.λ. Χρειάζεται και κοινή εξωτερική πολιτική, πολιτική μετανάστευσης και πολιτική άμυνας.
Αν δεν συμβούν αυτά, η άνοδος της ακροδεξιάς και των δυνάμεων που αντιμάχονται τον πολιτισμό και την προστασία και την ασφάλεια των πολιτών θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε διάλυση της Ευρώπης και σε σταδιακή απαξίωση των εθνικών κρατών της Ενωσης.
Ξέρω ότι υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για επικράτηση της ειρήνης με πολιτικά μέσα, με αντιμετώπιση των αιτίων που οδηγούν στην επικράτηση του φονταμελισμού και άλλα συμπαθητικά. Ομως, μετά τα τραγικά γεγονότα στο Παρίσι και αυτά που θα ακολουθήσουν, κανείς πια δεν είναι ασφαλής σε «καταφύγιο». Ακόμη και η χώρα μας απειλείται. Γιατί ο εχθρός πολεμάει όχι εναντίον ορισμένων χωρών, αλλά την ίδια την ιδέα της δημοκρατίας.
Και όποιος θέλει ειρήνη οφείλει να προετοιμάζεται και να μη διστάσει να ξαναζωντανέψει το πνεύμα του Τσόρτσιλ.
Τα γεγονότα τρέχουν σε άσχημη στιγμή για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Οι κατηγορίες του πρώην υπουργού της κυβέρνησης για συνεργασία πολιτικών και κομματικών στελεχών βαραίνουν το κλίμα και επιβάλλουν, αν υπάρχει η παραμικρή δόση αλήθειας σε αυτά που αναφέρει ο κ. Πανούσης, την άμεση απομάκρυνση αυτών των στελεχών από το κόμμα, την κυβέρνηση και τη Βουλή.