Τα δραματικά γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας δεν αφήνουν πια κανένα περιθώριο – ή άλλοθι – αμφιβολίας σε κανέναν. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα όπως και τα αυταρχικά κινήματα και καθεστώτα έρχονται, όλο και πιο συχνά, να ποδοπατήσουν τις αξίες της δημοκρατίας. Σε τι διαφέρει ένα φορτηγό που σκορπίζει τον θάνατο στη Νίκαια από ένα αεροπλάνο που βομβαρδίζει αμάχους στην Άγκυρα;

Για πολλά χρόνια ήταν – είναι ίσως ακόμα – εδραιωμένη η άποψη πως η τρομοκρατία και ο αυταρχισμός είναι δύο αντίπαλα, αλληλοτροφοδοτούμενα φαινόμενα. Ο αυταρχισμός προβάλλει σαν την αναγκαία πολιτική για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας η οποία με τη σειρά της εκτρέφεται από τον αυταρχισμό. Η ίδια η ζωή δείχνει ωστόσο ότι όλα τα δικτατορικά και αυταρχικά καθεστώτα χρησιμοποιούν την τρομοκρατία (απειλές, διώξεις, συλλήψεις, δολοφονίες) για να εδραιώσουν την εξουσία τους και όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως οι ισλαμιστές του ISIS, επιχειρούν με τα δολοφονικά χτυπήματα να κατοχυρώσουν το καθεστώς τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές φορές τα καθεστώτα αυτά συναλλάσσονται μεταξύ τους.

Τρομοκρατία και αυταρχισμός συνθέτουν το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο ενός φρικτού κόσμου που απειλεί να αφανίσει οριστικά τις αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού.