Το αποτρόπαιο, τελικά συνέβη. Ο πρώτος νεκρός από τους δολοφόνους της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, είναι γεγονός. Ο ναζιστικός ολοκληρωτισμός απειλεί άμεσα την Δημοκρατία.
.
Τις τελευταίες μέρες είχαμε μια κλιμάκωση. Πρώτα η επίθεση κατά των μελών του Κ.Κ.Ε. Και μετά η επίθεση στο Μελιγαλά. Το γεγονός ότι εκεί χτύπησαν δεξιούς συγγενείς θυμάτων του ΕΑΜ, δείχνει ότι όποιος δεν είναι χρυσαυγίτης, δεν θα έχει δικαίωμα όχι μόνο λόγου, αλλά ούτε ύπαρξης.
Και τέλος, η στυγερή δολοφονία. Έχω την πεποίθηση ότι ήρθε η ώρα της άγριας καταστολής των ναζιστών. Η συνδρομή περιστατικών τις τελευταίες μέρες, στοιχειοθετεί τον βάσει του νόμου χαρακτηρισμό της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής και τρομοκρατικής οργάνωσης. Αρκεί μια πιο διασταλτική τροποποίηση των σχετικών άρθρων του Ποινικού Κώδικα. Αυτό όμως απαιτεί, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, να μπουν σε κλίμα θρησκευτικού σεβασμού της νομιμότητας και του συνταγματικού πλαισίου. Ας αναλογισθούν τις ευθύνες τους όσοι κάλυπταν την ήπια και συμβολική βία, όσοι σιγόνταραν το απολίτικο κίνημα των αγανακτισμένων, όσοι συνυπήρχαν με φασίστες σε άνω και κάτω πλατείες. Η βία και ο τσαμπουκάς καταλήγουν πάντα στον ορίτζιναλ εκφραστή τους, τους ναζιστές. Ας συνέλθουν όλοι, πριν να είναι αργά. Το αυγό του φιδιού πρέπει να συνθλιβεί. Αλλά εκτός από τον ναζιστικό κίνδυνο και άλλα γεγονότα διαμορφώνουν ένα επικίνδυνο εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Ο φασίζων Καμμένος καλεί τους κατοίκους της Χαλκιδικής να λιντσάρουν τον Χρήστο Πάχτα. Πρωτοφανές, ένας πολιτικός αρχηγός να καλεί σε δολοφονία εκλεγμένου δημάρχου. Αλλά η βία είναι μπούμεραγκ. Τελικά, παρά τρίχα να λιντσαριστεί ο ίδιος, όταν είχε το θράσος να επισκεφθεί τον χώρο δολοφονίας του θύματος της ναζιστικής βίας. Επειδή τον γλείφει ο Τσίπρας για να γίνει πρωθυπουργός, νόμιζε ότι είναι αποδεκτός από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Φυσικά και η βιαιοπραγία κατά Καμμένου είναι καταδικαστέα, αλλά ας αναλογισθεί και αυτός τις συνέπειες των λόγων του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, καλύπτει τον Καμμένο και ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται τα προβλήματα των εργαζομένων για καθαρά πολιτικές απεργίες με στόχο την εξωθεσμική ανατροπή της κυβέρνησης. Δημιουργεί κλίμα κοινωνικής έντασης προκειμένου να προλάβει να διεκδικήσει την εξουσία, πριν αρχίσουν να φαίνονται τα σημάδια της οικονομικής σταθεροποίησης της χώρας και πριν την προεδρία της Ελλάδας στην Ε.Ε. Γενικότερα, η εμφάνιση του κ. Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη, έδειξε ότι δεν υπάρχει ίχνος στροφής στον ρεαλισμό και την μετριοπάθεια. Αν εφαρμοσθούν αυτά που είπε στη συνέντευξή του, η χώρα θα τιναχθεί στον αέρα. Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο σκηνικό.
Η Ν.Δ., δέσμια του συντηρητικού χαρακτήρα της, δεν μπορεί να είναι η μόνη απάντηση σε αυτά. Η δημιουργία ενδιάμεσου μεταρρυθμιστικού χώρου, είναι σήμερα όρος για την αποφυγή της πόλωσης, της διάλυσης της χώρας, της κατάλυσης της Δημοκρατίας, του εμφυλίου πολέμου. Με το συνέδριο ΙΣΤΑΜΕ-ΠΑΣΟΚ μπήκε μπροστά αυτή η διαδικασία. Μόνο ένας τέτοιος πόλος μπορεί, με την σχετικά ισχυρή παρουσία του, να λειτουργήσει αντιπολωτικά, να φέρει σε συνεννόηση τις άλλες δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, να δημιουργήσει ποιοτική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό που θα επηρεάσει και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, να επεξεργασθεί ένα σχέδιο για την μετά το μνημόνιο παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ένας τέτοιος πόλος δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει το μεγαλύτερο κόμμα του χώρου, το ΠΑΣΟΚ. Η δημιουργία του ενδιάμεσου πόλου πρέπει να συμβαδίζει με την πολιτική σταθερότητα. Επομένως, το να τίθεται ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή κάποιου η αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Επίσης, δεν μπορεί παρά να υπάρχει ένας τέτοιος ενδιάμεσος πόλος.
Δυστυχώς, Κουβέλης και Λοβέρδος, στο όνομα μίζερων προσωπικών και κομματικών επιδιώξεων, προσπαθούν να υπονομεύσουν αυτήν την διαδικασία με μια ετερόκλητη συμμαχία (βάλτε μέσα και τον Καστανίδη) και με θράσος αποκλείουν από την κεντροαριστερά το ΠΑΣΟΚ και όσους πιστεύουν ότι χωρίς το ΠΑΣΟΚ είναι αδύνατη η δημιουργία μεταρρυθμιστικού πόλου.
Είναι τόσο εμφανής ο μικροκομματικός χαρακτήρας του εγχειρήματος, που είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.
Όλοι οι υπόλοιποι θα συνεχίσουμε την προσπάθεια της δημιουργίας του ενδιάμεσου πόλου. Αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για την ΔΗΜΑΡ και όποιον άλλο θέλει. Γιατί είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για την χώρα.