Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 29/08/2020
Και ξαφνικά ζωντάνεψαν οι μνήμες του εμφύλιου. Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να κάνει κάμπινγκ στον Γράμμο, αποτίοντας φόρο τιμής στον Δημοκρατικό στρατό 70 χρόνια μετά την ήττα του και το ΚΚΕ οργανώνει εκδηλώσεις προς τιμήν της αλήστου μνήμης «διάσωσης» χιλιάδων παιδιών στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» που αποδείχτηκε ανύπαρκτος. Πρωτοβουλίες που έρχονται να απαντήσουν στις καθιερωμένες επετειακές εκδηλώσεις της «Ένωσης αποστράτων αξιωματικών στρατού» στο Βίτσι, στις οποίες φέτος ανακοίνωσε ότι θα εκπροσωπηθεί επισήμως και η κυβέρνηση δια του υφυπουργού Άμυνας. Λες και βάλθηκε η Δεξιά ν? αποδείξει ότι, περισσότερο ίσως από άλλους, η ίδια «δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Η ακύρωση της κυβερνητικής εκπροσώπησης, έστω και την τελευταία στιγμή, αποτελεί αναμφισβήτητα αισόδοξο μήνυμα.
Η επιστροφή στα μαύρα χρόνια του διχασμού δεν έπεσε βέβαια ως κεραυνός εν αιθρία στην πολιτική ζωή. Η διχαστική λογική αποτέλεσε τη βάση της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ρεβανσιστικά συνθήματα «ή εμείς ή εσείς» και «πάμε να τους τελειώσουμε», συνοδευόμενα από την πρόβλεψη-απειλή «δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα με μας», προειδοποιούσαν καθαρά για την προεκλογική και μετεκλογική συνέχεια. Η σημερινή του πολιτική, ως αξιωματική αντιπολίτευση, έρχεται να επιβεβαιώσει τους διχαστικούς φόβους και μάλιστα σε κρίσιμης σημασίας εθνικά θέματα. Η οβιδιακή μεταμόρφωση της ριζοσπαστικής Αριστεράς των Πρεσπών σε εθνικιστική Δεξιά της ΑΟΖ είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η συμφωνία εκείνη δεν ήταν προϊόν ιδεολογικής στάσης αλλά συγκυριακού συνδυασμού εκπλήρωσης διεθνών «υποχρεώσεων« και μικροκομματικών διευθετήσεων
Το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα αυτή την περίοδο, είναι η επιστροφή στο χειρότερο παρελθόν της. Ιδιαίτερα σε μια στιγμή που βρίσκεται αντιμέτωπη, πέρα από τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν τη δημόσια υγεία - με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία - και με τις ανοιχτές απειλές και συνεχείς προκλήσεις του Ερντογάν. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι η άμεση χάραξη μιας σταθερής και μακροχρόνιας εθνικής στρατηγικής που θα συνδυάζει τη δέσμευση της χώρας στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με την προσήλωση και τον σεβασμό της προς τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Μια στρατηγική χωρίς αμφισημίες, ταλαντεύσεις και περιθώρια για υστερόβουλους εθνικούς ή παραταξιακούς υπολογισμούς.
Η συγκρότηση ενός δυναμικού μετώπου των πολιτικών δυνάμεων της κοινής λογικής αποτελεί την κύρια προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα να συγχρονίσει το βήμα της με τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Δυνάμεις με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές και πολιτικές προτεραιότητες δεν μπορούν παρά να συμφωνήσουν στην ανάγκη αναγνώρισης του αυτονόητου ως αφετηρία για τα επόμενα βήματα. Όταν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θεωρεί ότι μας ψεκάζουν, ότι κορωνοϊός δεν υπάρχει και ότι είμαστε, ως «ανάδελφος λαός», θύμα μιας διαρκούς παγκόσμιας συνωμοσίας τότε η επικράτηση της κοινής λογικής γίνεται προϋπόθεση επιβίωσης και προόδου της χώρας.
Η ουσιαστική βάση για τη συγκρότηση του μετώπου της κοινής λογικής υπάρχει εκ των πραγμάτων. Ξέρουμε πια ότι η χώρα έχει σοβαρό πρόβλημα παιδείας και ότι πρέπει να εκπαιδεύει ολόπλευρα υπεύθυνους πολίτες, ξέρουμε ότι η σωτηρία του κρίσιμου ασφαλιστικού προβλήματος δεν συμβαδίζει με την αναζήτηση τρόπων μείωσης των ορίων συνταξιοδότησης, ξέρουμε ότι η αξιοκρατία παραμένει η «αχίλλειος πτέρνα» της δημόσιας ζωής. Και ξέρουμε, επίσης, ότι η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται με προκαταλήψεις, ιδεοληψίες και μαγκιές. Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια για νέους εμφυλίους, χρειάζεται πρόοδο και ανάπτυξη. Είναι καιρός η αυριανή Ελλάδα να νικήσει τη χθεσινή.