Με δεδομένες, μέχρι στιγμής, τις υποψηφιότητες για την προεδρία στον ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνω τρία και μισό σενάρια για την Κεντροαριστερά. Το πρώτο είναι να επικρατήσει στον ΣΥΡΙΖΑ η κυρία Αχτσιόγλου κι αφού αυτή μετριάσει τον τοξικό του λόγο, το κόμμα να παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση. Πάντως με έβαλε σε έννοια που η προσπάθεια κριτικής της στον λαϊκισμό σπάει τη βέργα και σε σημεία γίνεται άνευρος τεχνοκρατισμός. Ίσως το παράδειγμα του Σωκράτη Φάμελλου δείχνει τον σωστό δρόμο. Χωρίς όμως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑνα προσχωρήσει σε μια ριζοσπαστική κριτική για τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, για το πώς ήρθε στην εξουσία, το πώς κυβέρνησε και το πώς αντιπολιτεύτηκε, για το σε ποιους στηρίχθηκε, ποιους εγκατέλειψε,πώς και γιατίαπό αριστερό κόμμα μετετράπη σε βοναπαρτιστικό, θα παραμένει αξιωματικήαντιπολίτευση, χωρίς να απειλεί, για πολλά χρόνια, την κυβερνητική αυτοδυναμία της ΝΔ.
Το δεύτερο σενάριο είναι αξιωματική αντιπολίτευση να γίνει το ΠΑΣΟΚ. Μόνο που κι εδώ ισχύουν όλα όσα αναφέρθηκαν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό παραμείνει νοσταλγός του 1981, των πράσινων ήλιων, των «γυρίστε στο πατρικό σας», αν δεν προχωρήσει σε σοβαρή μελέτη των αλλαγών που έχουν συμβεί στην ελληνική κοινωνία από το 1981και τη μετάβαση από τους «μη προνομιούχους» στους σημερινούς ακροδεξιούς «αγανακτισμένους», αν η ηγεσία του συνεχίζει να κλείνει σ’ όλες τις πτώσεις τη λέξη σοσιαλδημοκρατία, χωρίς να εμβαθύνει στις αρχές της (ισότητα αντί αξιοκρατίας για παράδειγμα), δεν θα καταφέρει να γίνει εναλλακτικός κυβερνητικός πόλος.
Το τρίτο σενάριο είναι, αφού αποτύχουν οι δυο ξεχωριστά να γίνουν εναλλακτικός κυβερνητικός πόλος, να επανέλθει ο κ. Τσίπρας εμφανιζόμενος ως«παράκλητος» (παρηγορητής δηλαδή) για να κάνει νέο κόμμα. Αυτό το σενάριο ανησυχεί πολλούς, αλλά δεν φαίνεται να έχει πιθανότητες να συγκινήσει την ελληνική κοινωνία. Πάντως αποχωρώντας ο κ. Τσίπρας αφόπλισε ένα από τα επιχειρήματα όλων όσοι υποστήριζαν πώς όσο είναι αυτός στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα στέρξουν σε καμία πρωτοβουλία ενοποίησης αυτού του χώρου.
Και ποιο είναι το μισό σενάριο; Μισό, γιατί ακόμη θέλει πολύ δουλειά για να γίνει ολόκληρο. Αυτό αφορά την εκκίνηση συνεργασίας των δυο χώρων στις τοπικο-αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά και την οργάνωση κοινών συζητήσεων από τα κάτω ανά θεματικές ενότητες. Για να γίνει ξανά ανταγωνιστικός ως προς τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη αυτός ο χώρος χρειάζεται να συναντηθούν οι «κόσμοι» των δυο κομμάτων μέσα από μια «μεγάλη έκρηξη» που θα σαρώσει ξεπερασμένες ιδέες και απαξιωμένα πρόσωπα. Χρειάζεται να βρεθούν τρόποι και τόποι συνάντησηςτου ριζοσπαστικού ενδιαφέροντος για τις ταξικές ανισότητες με τον μετριοπαθήσοσιαλδημοκρατικό λόγο, του αριστερού ριζοσπαστισμού και της Ανανεωτικής Αριστεράς με τα σοσιαλδημοκρατικά αιτήματα του πρωτείου της Δημοκρατίας και της Δίκαιης Κοινωνίας- Παραγωγής και αναδιανομής. Και όσοιεξακολουθούν να εμμένουν στα κόμματα τους, θα μείνουν στις αυταπάτες τους. Κάποτε θα «παραιτηθούν» και αυτοί. Όσοι πάλι εμμένουν στ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σταλινικό κόμμα, βοήθειά τους. Ο Θεός είναι μεγάλος.
Πηγή: www.tanea.gr