«Πεταλούδα όλων των όντων, Καλή νύχτα…»

.

Νέλλυ Ζαχς

.

Η επέτειος εορτάσθη μεγαλοπρεπώς. Και επειδή είναι η ήττα που δοξάζεται, ο αποδιοπομπαίος έχει το μερίδιο του λέοντος . Ο λέων λοιπόν βρίσκεται φωτογραφικώς αποτυπωμένος με φόντο ένα ήρεμο λιμανάκι ακριτικού νησιού. Έτσι, να μην ξεχνιόμαστε. Και η μέρα που απαλλάσσει τους υπόλοιπους από ενοχές, βαφτίζεται αποφράς. Κι έτσι, επιτηδείως αποκρύπτεται η αλληλουχία επί δεκαετίες θλιβερών πράξεων, παραλήψεων και γεγονότων, που οδήγησαν την αποικία στη συμφορά. Ήσαν οι ηγεμόνες λαμπεροί πλην ανεπαίσθητα ανορθολογικοί και εμφανώς ανίκανοι να ερμηνεύσουν τους χρησμούς. Που μάντεις απ’ τα Εκβάτανα και ο Διονύσιος ο κιθαρωδός ψιθύριζαν διακριτικά κατά καιρούς, μπας και μας συνετίσουν.

.

Και οι υπόλοιποι Σύριοι πρωταγωνιστές, διακριτικά και με μικρά πηδηματάκια έχουν εγκαταλείψει τη σκηνή της τραγωδίας και με κραυγές άλλοι και έτεροι με οιμωγές, φορώντας τα πολύχρωμα μακριά φορέματά τους, υποδύονται στην ηλεκτρονική σκηνή τις Ερινύες.

.

Μια όμορφη κατανυκτική σκηνή, όπου τα αποστεωμένα από ιδέες προσωπάκια τους, προβάλουν με επιτυχία την αθωότητα της μη συμμετοχής. Της άμωμης καθαρότητας και αποφασιστικής επιθυμίας να σώσουν την χειμαζόμενη αποικία. Και σκληρά να τιμωρήσουν τον μαδημένο λέοντα που έφερε στην αποικία τους Αναμορφωτές. Ο ένας , χωρίς αμφιβολία καμία, θεωρεί πως με απόφασιν και τόλμην θ’ αλλάξει της τύχης μας την καταφοράν. Και θα επαναφέρει τα χαμένα και λεηλατημένα πλούτη, που οι Αναμορφωτές οι βάρβαροι κατά το συνήθειόν τους μας εστέρησαν.

.

Ο δεύτερος ο παχουλός στην τάφρον εμπροστά εξέρχεται και με φωνές  μεγάλες μας υπόσχεται πως θα τρομάξει ορδές κατακτητών. Ακόμη κι αν ο κάθε Αχιλλέας έχει σφραγίσει τα τείχη με προσχήματα ηθικής για την τιμήν μιας άπιστης Ελένης.

.

Ο τρίτος υποστηρίζει την επιστροφή στο καθεστώς του Ιουλιανού. Και τον μιμείται με μερικήν επιτυχίαν. Επιτυχίαν πάντως, μιας και κανείς δεν αντιλέγει εις την γλυκείαν ανάμνησιν μίας παρωχημένης και συθέμελα κατεστραμμένης Βασιλείας.

.

Μαζί και οι σοφιστές, υποστηρίζουν σθεναρά τις αδιάλλακτες κραυγές Ελληνοσύρων μάγων που πλαισιώνουν με υάλινα κοσμήματα τους μέλλοντες ηγεμόνες… Με μουσικές περνάει αόρατος θίασος, με μουσικές εξαίσιες και με κατάρες. Και η Κίρκη της συναίνεσης, του διαλόγου και της σκληρής δουλειάς, αδίκως περιμένει. Τα αυτιά είναι βουλωμένα, τα στόματα γεμάτα αφρούς και μπουρμπουλήθρες.

.

Πλην όμως, το ουσιώδες είναι πως θα σκάσουν οι Αναμορφωτές και τα τσιράκια τους σαν βροντερή μολότοφ. Κάποια στιγμούλα θα δικαιωθούν εδώ, στη χώρα που γεννήθηκε ο Δήμος και η Γκόλφω.

.

Και οι σημερινοί οι άρχοντες, ψάχνοντας τον βηματισμό τους παραπαίουν, κατά καιρούς ολιγωρούν κι άλλοτε κάνουν βήματα που τα βαφτίζουνε επιστροφές. Πλην όμως όλοι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει μηδέ οδός ούτε και πλοίο που να οδηγεί στο ένδοξο πρόσφατο παρελθόν.

.

Αυτά που μας συμβαίνουν και αυτά που έρχονται, είναι αποτέλεσμα όχι τριών ετών, αλλά καταστροφές ετών πολλών και τα προσχήματα διαφανή, ωσάν τα πέπλα εκείνης της αμαρτωλής και τροφαντής Σαλώμης. Είναι αποτέλεσμα χρόνιας υποβάθμισης της Παιδείας, διαστροφής των ηθικών κανόνων και διασπάθισης. Είναι αποτέλεσμα μιας διαχείρισης προσχηματικής και τύφλωσης ομαδικής μιας κοινωνίας σαν αυτή που έχει περιγράψει αιώνες πριν ο βάρβαρος, πλην ποιητής, Γεώργιος Τρακλ, με δύο λέξεις περί παρακμής. Και δεν θα ξεφύγει της μοίρας της η αποικία, παρά μόνο αν κατορθώσει να αποβάλει την αχλή της νοσταλγίας που τυφλώνει και παρηγορεί.

.

Όσο σκληρή κι αν είναι η προσαρμογή, τόσο αδιέξοδη η νοσταλγία της πεταλούδας για την εποχή που ήτανε προνύμφη. Κι όμως συνάδελφοι χριστιανοί και μη, κάτι κινείται στο βασίλειο. Με τες προσπάθειες και την πίστην των λιγοστών που αποφάσισαν το ταξίδι κόντρα στο ρεύμα του διαύλου, εδώ που η ναυμαχία έληξε υπέρ βαρβάρων, κάτι κινείται. Ωσάν να ακούεται η μυστική βοή πλησιαζόντων γεγονότων, που θα διαψεύσουν άλλη μια φορά την ιστορία. Και τα παιδιά μας θα επιστρέψουν να χαρούν και πάλι τα νησιά, τον ήλιο και τον πλούτο τον πνευματικό που πάντα χάριζε το ταξίδι απέναντι. Στην κοντινή Ιθάκη.

.

Λευκάδα, έτος Καβάφη.

.