Περίμενα λίγο, να καταλαγιάσει η φασαρία …
Να σταματήσει και αυτό το πήγαιν έλα…
Ζαλίστηκα, βρε παιδί μου.
Τόσες πολλές πρωτεύουσες, μέσα σε λίγες μέρες.
Θα σας πω, λοιπόν, εγώ, τρεις λόγους, για τους οποίους, ούτε ανησυχώ, ούτε φοβούμαι και ουρλιάζω.
Εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν δυο, τρεις ανθρώποι οι οποίοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, έως άριστα, το τι σημαίνει διαχειρίζομαι και πλουτίζω με χρήμα κρατικό.
Έλα καθίστε καλά, δεν εννοώ παλιό ΠΑΣΟΚ.
Εννοώ συριζαίους, ακόμη και μέσα στο Μαξίμου.
Αυτοί λοιπόν, και λόγω της επιρροής που έχουν, στον νεαρό μας Πρωθυπουργό, σε καμία περίπτωση δεν θα άφηναν, για λόγους δήθεν ιδεοληπτικούς, να ξεφύγει από τα χέρια τους η ευκαιρία, του ακόπως κονομάμε.
Πιστέψτε με, επειδή τις ιδεολογίες πολλοί εμίσησαν, τους παράδες ουδείς, έτσι είναι τα πράγματα, όπως σας τα λέω.
Εχεις ανάμεσα στα σκέλια σου τον τενεκέ με το μέλι και θα τον αφήσεις να πάει παρακάτω;;;
Καλέ σωπάτε τωρα….
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, δεν πρέπει να πιστεύετε, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέται είναι τόσο σκληροί και άκαρδοι.
Σε καμία των περιπτώσεων.
Κι αυτοί αθρώποι είναι σαν και μας κι έχουν καρδιά, άρα θα του πουν του λεβέντη μας «παλικάρι μας αυτό που θα σου κάτσουμε εμείς στο κεφάλι, το καφακόλι, μην το λες μνημόνιο, θα το πούμε Πασχάλη, σαν τον ηλίθιο χήνο στα Μικυμάου…
Και τις απολύσεις που θα έχει μέσα, δεν θα είναι απολύσεις , θα είναι αριστερές εφεδρίες…
Και οι πειραγμένες συντάξεις δε θα είναι περικοπές…έκτακτο βοήθημα σοσιαλιστικής συμμετοχής θα το πούμε…»
Κι έτσι θα κυλήσει το πράμα, θα δυσκολευτούμε λίγο, θα φάμε στην μάπα και ερασιτεχνισμούς και αηδίες και χαφιεδογουναράδικα…
Αλλά… θα περάσει ο καιρός και μπορεί να ξαναγίνουμε ανθρώποι.
Ο τρίτος λόγος, είναι ότι δεν πρόκειται να γίνουμε ανθρώποι ποτέ.
Κάθισα και είδα, επί τρεις μέρες τα πρωτοσέλιδα και κάποια εσωτερικά των εφημερίδων…
Είδα την αισθητική της γλίτσας, να ξεχυλίζει.
Μα είναι δυνατόν;;; Τόση αθλιότης;;;
Τόση και περισσότερη, ηλίθιε.
Και φαίνεται πια, ότι όλος αυτός ο εσμός, που είναι δημοσιόγραφοι, μιντιάρχαι, καναλάρχαι και το λοιπό σεπτόν πλήρωμα της εκκλησίας από το ίδιο ξεύτηλο υλικό είναι φτιαγμένος.
Φορμάικα του παλιού καιρού, χάλια μάρκα, σαν το τραπέζι της κουζίνας μας του ‘ 62, που πάνω του έκανα τα μαθήματα, κάθε μέρα και προσπαθούσα να την ξηλώσω…
Το πιστεύω πια, λόγω του ότι το κατάλαβα, πως δεν θα είχαμε σωσμό, εάν δεν ίσχυαν οι τρεις προηγούμενοι λόγοι και δεν ήταν λίγο μεγαλόψυχοι οι Ευρωπαίοι.
Γιατί κυρίες και κύριοι, όταν βγαίνει ο επί των οικονομικών Υπουργός της χώρας σας και λέει στα ξένα κανάλια, θα πασχίσουμε, ούτως ώστε οι Ευρωπαίοι συμπολίτες μας, να πληρώσουν τα λιγότερα δυνατά…
Έρχεσαι και αναφωνείς «εδώ είναι η άκρα, αυτός είναι ο πάτος, δεν μπορεί πιο κάτω να έχει περιθώριο»…
Θα πληρώσετε, όσο το δυνατόν λιγότερα, γελοίοι, θα σας κάνουμε και αυτή τη χάρη…
Γι αυτό δώστε μας μια δεκαρού, να έχουμε να πορευόμαστε εμείς, που ξέρουμε τι να τα κάνουμε τα λεφτά, όχι σαν κι εσάς.
Και μετά ξαναγυρνάμε.
Ά και να μην το ξεχάσω…
Κύριε Μάρδα, που σας πολέμησαν τα πρόστυχα συμφέροντα και οι δόλιες δυνάμεις και πήγατε στο ΣΥΡΙΖΑ, να βρείτε το φως σας το αληθινό, πάρτε και το Λαφαζάνη κι ελάτε, γιατί η βενζίνα έχει ξεφύγει τελείως και θα την ψάχνετε σε λίγο…