Υπάρχουν τρεις ιστορίες για τη σχέση μας με θανάσιμο κίνδυνο. Στην πρώτη, ένας εξερευνητής ψάχνει για διαμάντια στη ζούγκλα, αλλά βρίσκεται μέσα στο… καζάνι (υπάρχει και η εκδοχή βάτραχου στο τσουκάλι). Αυτό ζεσταίνεται αργά αργά, τόσο αργά που δεν καταλαβαίνει τίποτα ώσπου καταλήγει… σούπα (ο βάτραχος).
Στην άλλη ιστορία, ένας διαρρήκτης γλιστράει και πέφτει από τον 100ό όροφο. Σε κάθε όροφο λέει… «έως εδώ καλά». Η ιστορία σταματά στον προτελευταίο όροφο…
Η τρίτη ιστορία, του Χότζα, μας λέει πως κάποιος γείτονας τού ζήτησε βοήθεια γιατί το σπίτι του δεν χωρούσε την οικογένειά του. Ο Χότζας του πρότεινε να βάλει ένα ένα, κάθε μέρα, στο σπίτι του τα ζώα του. Ο γείτονας δέχθηκε, πρώτα η κατσίκα, μετά το πρόβατο, μετά και ο γάιδαρος, σε μια βδομάδα δεν μπορούσε να σταθεί. Ξαναπήγε στον Χότζα για να παραπονεθεί. «Βγάλε έξω όλα τα ζώα και έλα αύριο πάλι να με βρεις», του λέει. Την επομένη ο γείτονας ήταν περιχαρής.
«Χότζα μου, ευλογημένος να ‘σαι. Τα ‘βγαλα και τώρα είμαστε σαν βασιλιάδες». Και στις τρεις ιστορίες οι «παθόντες» σκόπιμα αγνοούν την πραγματικότητα. Ο εξερευνητής ξέρει ότι στην περιοχή υπάρχουν κανίβαλοι, ο κλέφτης γλίστρησε στην ταράτσα αντί να πάει από τη σκάλα και ο φίλος του Χότζα ότι η συγκατοίκηση με τα ζώα δεν είναι… λύση για το μικρό σπίτι. Βλέπουν τον κίνδυνο, αλλά ελπίζουν ότι «κάτι θα αλλάξει», ίσως γιατί κάποιος κάτι τους υποσχέθηκε. Και στις τρεις περιπτώσεις η στάση τους είναι παράλογη και το «κακό» θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι όσο έχεις επιλογές πρέπει να τις ασκείς, προτού μπλέξεις. Και ότι αν η κατάσταση φαίνεται δύσκολη έως αδύνατη, δεν ωφελεί να περιμένεις ότι… «κάτι θα γίνει». Καλύτερα είναι να προσέχεις όσο έχεις την ευκαιρία. Η τρίτη ιστορία έχει «χάπι-εντ», λόγω προφανούς σκοπιμότητας αυτού που τη διηγείται. Και ξέρουμε ποιος είναι ο Χότζας και ποιος ο βλάκας που τον πίστεψε. Και ενώ ο εξερευνητής και ο κλέφτης δεν είχαν βρεθεί ξανά στην ίδια θέση, εμείς το είχαμε ξαναπάθει στις 20 του Γενάρη. Αλλά, όταν μας δόθηκε η ευκαιρία να μεγαλώσουμε το σπίτι, πιστέψαμε τον Χότζα. Και, έως εδώ καλά…