O Στ. Δήμας, προς τιμήν του, ξεκαθάρισε ότι δεν θα δεχόταν να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής. Από το κόμμα του Μιχαλολιάκου, εξάλλου, έγινε σαφές ότι δεν εξετάστηκε αυτό το ενδεχόμενο. Το ερώτημα, λοιπόν, που μένει αναπάντητο είναι πώς διακινήθηκε αυτή η εξωφρενική φήμη, ότι θα μπορούσαν οι Χρυσαυγίτες βουλευτές να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις ψηφίζοντας τον Στ. Δήμα. Μήπως υπάρχουν κάποιοι που φλέρταραν με αυτή την ιδέα;
Σε κάθε περίπτωση όλη η συζήτηση που, χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, έγινε γύρω από αυτό το ζήτημα υπενθυμίζει το βαθύ τραύμα που έχει υποστεί η ελληνική δημοκρατία από την ανάδυση του νεοναζιστικού φαινομένου. Υπενθυμίζει επίσης τη δυσκολία που έχει το πολιτικό σύστημα του συνταγματικού τόξου να διαχειριστεί αυτή την ακραία και νοσηρή κατάσταση. Κυρίως όμως υπενθυμίζει την ατομική ευθύνη κάθε ψηφοφόρου που μεταμορφώνεται πίσω από το παραβάν.
Είναι στο χέρι μας να τελειώνουμε με αυτή τη φοβερή υπόθεση στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Εάν δεν το πράξουμε, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.