Δεν γνωρίζω εάν αυτή η, και παρά την κρίση, συνεχής … ξευτίλα της δημόσιας έκθεσης πολιτικών προσώπων σε τηλεοπτικά κανάλια και εκπομπές τύπου trash, συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρατηρώ βέβαια πως, ο ανερχόμενος idiot ρεπουμπλικάνος αστέρας Tramp, χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ, ιδίως την τηλεόραση, ως γνήσιο τέκνο τού μπερλουσκονισμού, κατάσταση η οποία μάς βάζει μπροστά σε έναν γενικότερο προβληματισμό, για να κοιτάξουμε λίγο και τα του οίκου μας. Θεωρώ πως η σχέση τηλεόρασης και πολιτικών προσώπων, είναι σύνηθες σύμπτωμα πολιτιστικού ξεπεσμού τής πολιτικής τάξης, σε σημείο που εκτίθεται η ίδια η χώρα…
Για να είμαι πιο συγκεκριμένος: Τους βλέπω να χαριεντίζονται, ικανοποιημένοι πως και καλά επικοινωνούν με το… πόπολο, συνομιλώντας με τους Θέμο Αναστασιάδη, Πέτρο Κωστόπουλο, Αννίτα Πάνια, Γιώργο Τράγκα, πρωϊνάδικα, μεσημεριανάδικα, απογευματάδικα και άλλες μεταμεσονύχτιες φιλοξενίες, σε εκπομπές τής απόλυτης ηθικής κατάπτωσης. Δεν μπορώ να διεισδύσω σε τέτοιου είδους σκέψη ενός πολιτικού προσώπου, του οποίου το μυαλό θα πρέπει-υποθέτω-να είναι ήδη καμένο, για να συμμετέχει σε εκπομπές όπου κυριαρχούν το δήθεν, τα κουτσομπολιά και η ψευδαίσθηση ότι είναι χαλαροί, άρα άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Μυαλό άχρηστο και τελικά επικίνδυνο να διοικεί και να αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον 10.000.000 Ελλήνων… Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η φιλοξενία τής, κατά τα άλλα ευυπόληπτης, κας Φώφης Γεννηματά στον Θέμο Αναστασιάδη, ο οποίος κατά κάποιο τρόπο πρυτανεύει στην τηλεοπτική σαχλαμάρα. Τι «κέρδισε» άραγε απ’ αυτό η κυρία; Δόξα; Προβολή θέσεων; Ιδεολογικές προτάσεις; Σοβαρότητα; Έχασε νομίζω σε όλα, με το να συμμετάσχει σε μια… παράσταση όπου όλοι διασύρονται!
Και πες πως οι ίδιοι, τελείως επιπόλαια, δεν νοιάζονται για τον ξεπεσμό. Τα κόμματά τους όμως, τα οποία θα (ξανα)ζητήσουν την ψήφο του πολίτη, δεν διαθέτουν την στοιχειώδη τσίπα να εμποδίσουν μια τέτοια κατηφόρα που τους εκθέτει και τους οδηγεί σε πλήρη ανυποληψία; Ερωτήματα ασφαλώς τα οποία δεν θα απαντηθούν! Αναφέρομαι σχεδόν σε όλους, γιατί οι της Αριστεράς και της Προόδου, δεν έχουν ακόμη συνυπάρξει ή συνομιλήσει με όλα τα σαπρόφυτα, που συνεχίζουν το δηλητηριώδες τηλεοπτικό έργο τους!
Δεν χωράει βαθύτερη ανάλυση και στοχασμό αυτό το εκφυλιστικό φαινόμενο, το οποίο οξύνεται συνεχώς και απλώνει το πνευματικό του καρκίνωμα σε όλες τις τάξεις, σε ολόκληρη την κοινωνία…
Εδώ, στη χώρα τής πολυποίκιλης και πολύμορφης κρίσης, δεν θα συναντήσουμε μόνο την οικονομία, το μεταναστευτικό, την κρίση των θεσμών τού κράτους, τη φτωχοποίηση του πολίτη, την πολιτιστική αγκύλωση, τη λειψή Εκπαίδευση, με τα σοβαρά προβλήματα στην Παιδεία, και τόσες άλλες τρύπες που μπορεί κανείς να συναντήσει στην κοινή μας καθημερινότητα. Η κρίση έχει πρωτίστως να κάνει με το πνευματικό δυναμικό των πολιτικών, οι οποίοι διοικούν, αποφασίζουν, νομοθετούν, επιβάλλουν. Αυτό λοιπόν το πνευματικό επίπεδο είναι κατακερματισμένο και βρίσκεται στο ναδίρ, τόσο, που μπορούμε να λέμε πως είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων… Η χώρα δεν μπορεί να σωθεί με πολιτικούς οι οποίοι συναγελάζονται με το σινάφι των απόλυτων λαϊκιστών τηλεπαρουσιαστών που προανέφερα και τους οποίους θεωρούν κατάλληλους «μεσάζοντες», για να μεταδοθούν τα κομματικά και τα πολιτικά τους μηνύματα.
Μια τέτοια «συζήτηση», σε τέτοιον τηλεοπτικό βόθρο, χρειάζεται, εκτός από τον παρουσιαστή τού καναλιού, και τον πολιτικό, ο οποίος είναι της αντίστοιχης πνευματικής υπόστασης. Είναι αυτονόητο πως, όλος αυτός ο κόσμος τού λαϊκισμού και της παρακμής, χρεώνεται ένα μεγάλο μέρος της κρίσης και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Είναι ένα βαθύτερο ζήτημα της πολιτικής, σε σχέση με το τηλεοπτικό κουτόχορτο και δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που τίθεται το θέμα. Όμως η κατάσταση αυτή, θα πρέπει να οδηγήσει σε βαθιά ψυχανάλυση τους διοικούντες τα ΜΜΕ, που βρίσκονται σε αγαστή σχέση με τον τυφλό και ανάλγητο κόσμο των τωρινών και μελλοντικών διεκδικητών τής εξουσίας. Με ένα τέτοιο αλλοπρόσαλλο πολιτικό δυναμικό, το οποίο δεν προβληματίζεται μπροστά στα trash κανάλια, οι προσδοκίες για το μέλλον τής χώρας είναι περιορισμένες, σχεδόν ανέλπιδες.
Η συνειδησιακή και πολιτική αφέλεια, όλων όσοι συμμετέχουν στα γνωστά κανάλια, είναι εντυπωσιακά βλακώδης, γιατί πιστεύουν πως ο «νέος» τρόπος δημοσιότητας είναι οι εμφανίσεις σε όποια TV κάνει υψηλά νούμερα θέασης… Μα, πόσες δόσεις ηλιθιότητας μπορούμε να περιμένουμε ακόμα από εκείνους που θα μας «σώσουν»;