Το υπουργείο Παιδείας έχει πάρει μια σωστή πρωτοβουλία. Προς τιμήν του μάλιστα δεν οπισθοχώρησε με τη γνωστή τακτική: όταν υπάρχουν δυσφορίες και αντιρρήσεις κάνουμε κάτι τάχα πιλοτικό και έτσι το καταργούμε προοπτικά.
Η τακτική αυτή κατέστρεψε τη μόνη σωστή λύση για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, το τεστ δεξιοτήτων. Πάνω που έγινε, άλλαξε ο υπουργός (από Αρσένης, Ευθυμίου), πάει το τεστ δεξιοτήτων…
Ο προηγούμενος υπουργός εδραίωσε την τράπεζα θεμάτων για το λύκειο και επέμεινε (ξανά προς τιμήν του) να εφαρμοστεί. Τι είναι όμως η τράπεζα θεμάτων; Για κάθε μάθημα υπάρχει ένα σύνολο θεμάτων από τα οποία κληρώνονται μερικά που αντιστοιχούν στο 50% των εξετάσεων. Τα άλλα μισά τα επιλέγει ο εκπαιδευτικός του μαθήματος. Μπορεί φυσικά, αν τα μισά που θα κληρωθούν είναι εύκολα, να βάλει δύσκολα. Αν είναι δύσκολα, να βάλει εύκολα, ώστε να υπάρχει ισορροπία. Ποιο είναι το όφελος; Δεν μπορεί να βάλει όλα τα θέματα από μερικά που έχει πει τις προηγούμενες μέρες στα παιδιά…
Έτσι γινόταν; Έτοιμοι να φωνάξετε για τους «μαχόμενους εκπαιδευτικούς», μη βιάζεστε. Η μέση επίδοση στα σχολεία είναι τραγικά υψηλή, ιδιαίτερα στη Γ’ λυκείου, και υπάρχει τεράστιο ποσοστό υψηλόβαθμων μαθητών, πολύ μεγαλύτερο από τότε που εγώ, ο υπουργός, ο πρώην υπουργός, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, ήμασταν μαθητές. Τη δεκαετία του 1970 σπάνια εύρισκες μαθητή με 19. Όσοι είχαν 16-17 ήταν πρακτικά άριστοι. Τώρα 16 είναι μάλλον το χειρότερο… Δεν καταλαβαίνουν οι άφρονες ότι αν πάρουν όλοι 20, τότε δεν έχει το 20 αξία…
Πώς προκύπτει αυτό; Μαθητές και γονείς, που εκτιμούν ότι ο μόνος λόγος του σχολείου είναι να περάσουν μερικά χρόνια, πιέζουν για βαθμούς ώστε να μην «αδικηθούν». Για μερικά μόρια το παιδάκι τους δεν θα περάσει στην ποθητή σχολή των ονείρων του! Δεν είναι άδικο να μη του βάλουν 20;
Έτσι, η τράπεζα θεμάτων εξασφαλίζει μια ισορροπία. Δεν μπορείς να τους πεις τα θέματα, γράφουν και η κατανομή των βαθμών θα πλησιάζει την πραγματικότητα. Αντί λοιπόν οι εκπαιδευτικοί να ανακουφιστούν γιατί η πίεση θα ελαττωθεί, φωνάζουν γιατί θα χαθεί η πελατειακή σχέση (νομίζετε ότι πελατειακή σχέση έχουν μόνο οι πολιτικοί;), γιατί θα αναγκαστούν να διδάξουν όλη την ύλη (καθώς μπορεί να πέσουν τέτοια θέματα), γιατί αντί να βάλουν σε όλους 20 θα αναγκαστούν να τους αξιολογήσουν πραγματικά (και θα υποστούν τις συνέπειες…).
Έχει ελλείψεις η τράπεζα θεμάτων; Προφανώς. Αλλά με την εφαρμογή -που ελπίζω να μη χαθεί σαν το τεστ δεξιοτήτων- θα βελτιωθεί. Κακό για τα φροντιστήρια, που αναγκάζονται να λύνουν μερικές εκατοντάδες θέματα, και για τους μαθητές, που πρέπει να διαβάσουν αντί να απομνημονεύουν. Καλό για την παιδεία. Αλλά αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία…