Όποιος ισχυριστεί, ότι δεν τρόμαξε με 49,4% του Ερντογάν, λέει ψέματα, ή για να είμαι πιο ευγενής κρύβει την αλήθεια. Είχε δείξει για πάνω από ενάμιση χρόνο, ένα πρόσωπο, τελείως άγνωστο προηγουμένως, απολύτως αυταρχικό, έντονα επιθετικό , στην αντίθετη άποψη, ακόμη και μέσα από το κόμμα του κι όμως, μάζεψε την μισή Τουρκία.
Αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου, ξεκίνησε μία, έντονα αντιδημοκρατικού χαρακτήρα, παρέμβαση του Προέδρου, σε βαθμό που εκμηδένιζε πλήρως την παρουσία του εκλεγμένου Πρωθυπουργού.
Την ίδια περίοδο, ξεκινάει ο πόλεμος, ο εσωτερικός, ο εμφύλιος και κανένας δεν νοιάζεται πια για το ότι η οικονομία κλονίζεται και κινείται ανέλεγκτα .
Με τον πόλεμο και την αδελφοκτόνα αντιπαράθεση, προσπαθεί να εμπλέξει το HDP, το δημοκρατικό κόμμα της Τουρκίας, που προήλθε από το φιλοκουρδικό κόμμα πριν τρία χρονια, δείχνοντάς το, περίπου, «ως συνυπεύθυνο» για το αιματοκύλισμα.
Στην Άγκυρα, εκείνο το πρωινό, σκοτώθηκαν περισσότεροι από εκατό άνθρωποι και τραυματίστηκαν, παραπάνω από χίλιοι.
Την τελευταία εβδομάδα , πριν τις εκλογές, εντελώς αυθαίρετα, η εισαγγελία δίνει άδεια στην αστυνομία, που εισβάλει σε εφημερίδες και κανάλια , ιδιοκτησίας συμφερόντων του Φετουλαχ Γκιουλεν. Αλλάζουν αυθαίρετα διοικήσεις, κλείνουν του διακόπτες, ενώ εκπομπή βρίσκεται στον αέρα, ορίζουν δικό τους διευθυντή σύνταξης και άλλα τέτοια θλιβερά.
Κι όμως 49, 4%.
Οι πάντες, εκτιμούσαν παραπέρα υποχώρηση του ΑΚΡ, σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου. Ανέβηκε 10 μονάδες. Και μέχρι τις επόμενες εκλογές, μετά από τέσσερα χρόνια, γιατί τότε έχει ξανά Προεδρικές εκλογές, ο Ερντογαν, έχοντας την απόλυτη πλειοψηφία, θα επιτρέψει ή όχι τον Νταβούτογλου, να παίξει τον ρόλο του ως πρωθυπουργός ή όχι;
Το μέγιστο ερώτημα: θα επιδιώξει, με τρόπο πραξικοπηματικό, να οδηγήσει την χώρα σε δημοψήφισμα, για να επιβάλει ένα νέο σύνταγμα, που θα καταλύει την Cumhuriyet, πριν αυτή γίνει εκατό χρονών, το 2023;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που πλανώνται, καταρχάς, στην Τουρκία, σήμερα.
Ναι ο Ερντογάν, κέρδισε τις εκλογές πανηγυρικά.
Τι είχε όμως απέναντι του, που θα τον εμπόδιζε ή θα προσανατόλιζε αλλού την προεκλογική συζήτηση καιάρα τους ψηφοφόρους;
Ένα υπερβολικά «κουρασμένο» και παλιοκαιρισμένο κόμμα, με έναν ηγέτη άχρου και άοσμο, τελείως άτολμο, ότι ακριβώς χρειάζονταν, σε αυτήν ακριβώς την φάση, ο Ερντογάν, απέναντι του..
Όπως γράφαμε, πριν λίγες μέρες, μέτρηση αποκάλυψε ότι τον Ταγίπ τον φοβούνται, το 78% των Τούρκων πολιτών. Και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν τολμούσε , ούτε καν να εκφράσει λόγο αντίρρησης, σε ενέργειες πραξικοπηματικού χαρακτήρα και άκρως επικίνδυνες, για την λειτουργία της δημοκρατίας.
Τι αντιπαράθεσε το Ρεπουμπλικάνικο κόμμα σε τούτη τη μάχη;;;Την απόλυτη αμηχανία και αοριστία των επιδιώξεων του…Ηθελε ο Κιλιτστζάρογλου, να μπει με ΄ποποιοντρόπο γίνονταν στην κυβέρνηση, κυρίως για να διασωθεί, ο ίδιος και ο κύκλος του και δεν φανηκε να νοιάζεται για τίποτε άλλο…
Το Δημοκρατικό κόμμα, διασώθηκε. Έχασε μεν δυο μονάδες, αλλά, μπήκε στην Εθνοσυνέλευση. Και αυτό είναι το σημαντικό επίτευγμα, ότι δηλαδή, σε ένα τόσο βαρύ και επιθετικό, σε βάρος του, κλίμα ο Ντεμιρτάς κατάφερε και ξαναέφερε το Δημοκρατικό κόμμα, στην Εθνοσυνέλευση. Σχεδόν αποκλειστικά, σε αυτόν ανήκει, η μεγάλη επιτυχία του HDP.
Αρα το μέγιστο ερώτημα είναι, ποιοι είναι οι νέοι φορείς, που θα εκφράσουν πολιτικά την αγανάκτηση , καταρχάς, το φόβο και το δημοκρατικό φρόνημα, των Τούρκων πολιτών.
Τη μέγιστη βοήθεια στον Ερντογάν, μεγαλύτερη από αυτήν που θα μπορούσαμε να υποπτευθούμε, την έδωσε η Μέρκελ.
Την μέρα της επίσκεψης της Μέρκελ, στην Πόλη, η Ενωση Τούρκων Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών, (TUSIAD), βγήκε με ανακοίνωσή της , χαιρέτησε την επαναπροσέγγιση της Τουρκίας στην Ευρώπη, δηλώνοντας μάλιστα, ότι το να συζητάμε για το προσφυγικό, δεν προωθεί όσο αποτελεσματικά θα έπρεπε, τις Ευρωτουρκικές σχέσεις, με την έννοια, ότι το προσφυγικό οι Τούρκοι είναι ικανοί να το αντιμετωπίσουν και χρηματοδοτήσουν, από μόνοι τους, χωρίς εξωτερική βοήθεια. Και απαιτούσαν, μέρος των συνομιλιών, να είναι τα καινούρια κεφάλαια, που θα ανοίξουν την προενταξιακή διαδικασία.
Όταν λοιπόν η TUSIAD, η κατ εξοχήν αντιπολιτευτική ένωση και παντοδύναμη πολιτικά και οικονομικά, δείχνει μια τόσο ευμενή αντιμετώπιση, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, είναι προφανές ότι οι επιρροές στην Τουρκική κοινωνία, είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένες.
Η Μέρκελ επίσης προσέφερε και το μέγιστο δώρο στον άλλοτε «μπαμπούλα εξ ανατολών, που θα διέλυε την Ευρωπαϊκή συνοχή» ,όπως διατείνονταν, αντιπολιτευόμενη τον Σρέντερ.
Απέφυγε να δημοσιοποιήσει το report προόδου των Ευρωτουρκικών συνομιλιών και σχέσεων, γιατί αυτό ήταν συντριπτικά αμείλικτο, κατά του Ερντογάν και των πολιτικών που άσκησε στον χρόνο που πέρασε. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή Ενωση…
Κι έτσι είδαμε το εκπληκτικό φαινόμενο, πως από τα εκλογικά τμήματα του εξωτερικού, ( οι Τούρκοι ψηφίζουν όπου βρίσκονται, ακούσατε αριστεροί, πρώτη φορά και δεύτερη και εικοστή Πέμπτη;;;), ο Ερντογάν κέρδισε κοντά στο 60%, των ψηφοφόρων, με δεύτερο το HDP, που διασώζεται και μπαίνει στην Εθνοσυνέλευση, από την ψήφο του εξωτερικού στην κυριολεξία.
Και για να ακριβολογήσουμε, επεξηγώντας τι εννοούμε, οι Τούρκοι μετανάστες επηρεάζουν, περισσότερο από ότι φανταζόμαστε, το εκλογικό αποτέλεσμα και την αντίδραση των συγχωριανών τους .
Με την προτροπή, «με αυτόν βοηθούμαστε καλύτερα στην Ευρώπη», αλλάζει πλήρως το κλίμα.
Δεν είναι τυχαίο το πόσοι Κούρδοι, φανατικοί μουσουλμάνοι, ψήφισαν το ΑΚΡ.
Η επομένη είναι πολύ χειρότερη, από ότι φαίνεται, λόγω του ότι στη Σμύρνη, που λέγεται αλλιώς και άπιστη Σμύρνη, συνελήφθησαν σήμερα, περίπου σαράντα άτομα και το πογκρόμ εναντίον του Φετουλάχ Γκιουλέν, δεν σταματάει πουθενά.
Και τώρα, φυσικά αρχίζουν τα δυσκολότερα, λόγω του ότι, η πολιτική συνεχίζεται , η απουσία μας διευρύνεται και η Ευρωπαϊκή πολιτική, αναζητάται.
Συνεχίζεται…
Η συνέχεια της ανάλυσης θα εξαρτηθεί και από το αποτέλεσμα της ταλαιπωρίας που θα υποστούμε στον τέως Γαληνό…