Κατά γενική ομολογία, ο τουρισμός είναι η μοναδική «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας και ο τομέας που μπορεί να συγκριθεί με άλλους αντίστοιχους σε διεθνές επίπεδο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι από τον τουρισμό εξαρτάται, άμεσα ή έμμεσα, η επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων και οικογενειών στη χώρα μας. Oχι γιατί βασίζεται σε κατάλληλες τουριστικές υποδομές ούτε γιατί υπάρχει η απαραίτητη τουριστική συνείδηση, αλλά κυρίως γιατί ο καλός Θεός και οι αρχαίοι πρόγονοι φρόντισαν να προικίσουν αυτή τη γωνιά της Ευρώπης με φυσικό κάλλος, εξαιρετικό καιρό και έναν πολιτισμό που πάνω του στηρίχθηκε ο δυτικός κόσμος.
Παντού αλλού, κυβέρνηση, κόμματα, συνδικάτα και πολίτες θα περιφρουρούσαν με κάθε τρόπο μία τέτοια πηγή εισοδήματος, ιδιαίτερα σε εποχής βαθύτατης οικονομικής κρίσης. Οχι όμως και στην Ελλάδα μας. Εδώ γίνεται προσπάθεια από συγκεκριμένα κόμματα και συντεχνίες να χρησιμοποιηθεί ο τουρισμός ως εργαλείο εκβιασμού, στην καλύτερη περίπτωση, ή να υπονομευθεί, στη χειρότερη. Για να ακυρώνεται η χώρα ως τουριστικός προορισμός, να γίνεται ακόμη πιο αρνητικό το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, να αποκόπτονται τα νησιά, να μην μπορούν να προωθηθούν τα προϊόντα, να ζημιώνονται επαγγελματίες, να αυξάνεται η ανεργία.
Τα έχουμε ζήσει όλα αυτά και επομένως δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Eχουμε δει αποκλεισμούς τουριστών στα λιμάνια για να μην αρθεί το «καμποτάζ», απεργίες φυλάκων στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, καταλήψεις και καταστροφές του κέντρου της Αθήνας, κάψιμο τη γερμανικής σημαίας, απεργίες στα πλοία, σχεδόν πάντα στην αρχή ή και μεσούσης της τουριστικής περιόδου.
Η επιμονή των συνδικαλιστών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχιστεί η τελευταία απεργία της ΠΝΟ εντάσσεται προφανώς στα μεγαλόπνοα σχέδια των δύο κομμάτων να πληγεί και πάλι ο τουρισμός. Ευτυχώς, αυτή τη φορά επικράτησαν πιο λογικές φωνές, αλλά δεν αποκλείεται τα δύο κόμματα να βρουν άλλη ευκαιρία για να κάνουν το… καθήκον τους.
Ενώ όμως εδώ συνηθίζουμε να πυροβολούμε τον τουρισμό μας, δηλαδή να πυροβολούμε το πόδι μας, άλλοι απέξω καταφεύγουν σε άλλες μεθόδους. Οι tour operators της Αγγλίας ζήτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να προβάλει τον τουρισμό στη χώρα τους, ενώ οι αντίστοιχοι της Γερμανίας πήγαν ένα βήμα παραπέρα. Ανέλαβαν οι ίδιοι την εκστρατεία διαφήμισης του ελληνικού τουρισμού στη χώρα τους, όπου παρατηρείται απροθυμία προσέλευσης, εξαιτίας της εικόνας που φτιάχνουμε εμείς για τον εαυτό μας. Το κάνουν βέβαια για να κερδίσουν και οι ίδιοι, αλλά ποιο το κακό; Ετσι δεν λειτουργεί η βιομηχανία του τουρισμού; Εκτός και αν είναι προτιμότερο να καταστραφούμε μόνοι μας για να μην κερδίσουν και αυτοί.
Σε αυτή τη χώρα της παραδοξολογίας και του παραλογισμού όλα είναι πιθανά. Ακόμη και να διατρανώσουμε ότι η «Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» και δεν θέλουμε κανένας να την επισκέπτεται!