Ήταν μια ευκαιρία, πραγματικά…
Όταν είδα τόσος κόσμος απ όλη την Ελλάδα να μαζεύεται, φορτωμένος εμπειρίες και γνώση για να προσφέρει με ειλικρίνεια…
Και στρατεύτηκαν όλοι με κέφι και λαχτάρα. Δυστυχώς, όμως, τόσο ψεύτικα και τόσο κίβδηλα όλα.
Έφυγαν οι δευτερότριτοι, που δεν τους παίζανε στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνον σαν τα ούζα, που μαζεύουνε τις μπάλες πίσω από τις εστίες και είπαν θα γίνουμε πρώτοι στο χωριό.
Κι όμως φαινόταν από μιας αρχής, ότι πάνε να στήσουν μαγαζί και να εκμεταλλευτούν ανόητε, όλη τούτη τη διάθεση σας…
Να παίξουνε με τη αγωνία σας.
Μεγάλοι ανθρώποι είμαστε, μην ζητάμε και τα ρέστα.
Δεν πήραμε χαμπάρι, μέχρι που φτάνει το ψέμα και η ιδιοτέλεια.
Και βλέπεις ανθρώπους, του ιδίου φυράματος, από άλλα μαγαζιά παρεμφερή και γειτονικά, να σου λένε, αυτό που σου έμαθε ο Αναγνωστάκης, ότι ισχύει ανάμεσα στα λεοντάρια… Μια ομερτά και μια ψεύτικη αλληλεγγύη…
Μα πώς να τον πεις κάθαρμα;
Αφού είναι από παλιά «δικός μας».
Δεν είχες το δικαίωμα, Φώτη Κουβέλη, να εμπαίξεις, με τέτοιο τρόπο, τόσους πολλούς ανθρώπους.
Θα κατάλαβες , μάλλον, ότι από το 6% μέχρι το 0, που φτάσανε οι ακόλουθοι, το σφάλμα, δεν βρίσκεται στους πολλούς.
Το κυριότερο, δεν είχες το δικαίωμα να ξεφτιλίσεις έτσι, την Ανανεωτική Αριστερά.
Ξεκινήσατε, από την κηδεία του Λεωνίδα, που τον σμικρύνατε όσο περισσότερο μπορούσατε, για να σταθείτε δίπλα του και να φανείτε κι όλας…τόσοι ήσαστε.. Έπρεπε να το έχεις καταλάβει , ανόητε, που πάει το παραμύθι.
Αλλά, Φώτη, δεν είναι δυνατόν να γυρνάς πίσω, στο χώρο της αθλιότητας που καταγγείλαμε όλοι μας, χωρίς μία συγγνώμη.
Χωρίς να πεις τι άλλαξε από ΄10 μέχρι σήμερα.
Εκείνο το σύμφυρμα του καιροσκοπισμού, για σένα και τους έρποντες γύρω σου, μετετράπη σε γη της επαγγελίας… και μάλιστα σε προοδευτική κατεύθυνση…
Θεέ μου τι να γίνηκαν του κόσμου οι αντρειωμένοι…
Πάψε λοιπόν, και αναφέρομαι σε σένα και όχι στους άθλιους κολαούζους που σέρνονται από δίπλα, να προσπαθείς να πείσεις τους πολίτες πως όλα καλά, όπως και πριν και στο νέο μας αχούρι θα βρούμε σανό… Διότι αυτό νομίζεις ότι μασάμε…
Είστε ριψάσπιδες και κυρίως κάλπικοι.
Κι αυτό το έχει καταλάβει πλέον ο κόσμος της σκέψης, πλην των ιδιοτελών και βολεμένων που τρέχουν με γλώσσες σάπιες από το γλείψιμο κάθε κατουρημένου ενδύματος βρήκαν μπροστά τους στις σκοτεινές και μόνον διαδρομές τους….