Έχοντας μπρος τα μάτια μου την συνταρακτική εικόνα από τα αγγελούδια που απανθρακώθηκαν, έπρεπε να περάσουν μέρες για να ανακτήσω την αυτοκυριαρχία και την νηφαλιότητα μου ώστε να δώσω το προνόμιο της αμφιβολίας σ’ όλους όσους εκ μέρους του κράτους συμμετείχαν στη τραγική πυρκαγιά της Δευτέρας 23 Ιουλίου 2018 και βασικά στη Αστυνομία, την Πυροσβεστική και το Λιμενικό και τους πολιτικούς προϊσταμένους των.
Ας ξεκινήσουμε από τις πολιτικές ευθύνες. Όποιος τις αναλαμβάνει πάει σπίτι του. Αυτό συμβαίνει σ’ όλες τις πολιτισμένες χώρες και ίσχυε κι εδώ πιο παλιά. Από την εποχή του mea culpa και λίγο πριν, έπαψε να ισχύει. Τώρα πλέον μπορείς να αναλαμβάνεις την πολιτική ευθύνη χωρίς κόστος. Και να παραμένεις πρωθυπουργός.
Όποιος παραιτείται, επίσης πάει σπίτι του. Άλλο παραιτούμαι κι άλλο «θέτω την παραίτηση μου στην διάθεση του πρωθυπουργού». Τότε δεν παραιτείσαι, καθαιρείσαι. Όταν δηλαδή ο πρωθυπουργός της χώρας επιθυμεί ο υπουργός του να φύγει, αυτό είναι ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ.
Παραιτούμαι και πάω σπίτι μου σημαίνει πως είμαι σ’ αυτή την θέση για να υπηρετώ την κοινωνία. Εφόσον λοιπόν το αποτέλεσμα δεν είναι καλό, πάω σπίτι μου ώστε να βρεθεί κάποιος ικανότερος από μένα. Μπορείτε να μου καταλογίσετε έλλειψη ικανοτήτων αλλά όχι αμέλεια.
Παραιτούμαι και ΔΕΝ πάω σπίτι μου σημαίνει πως είμαι σ’ αυτή την θέση για την καρέκλα, για τα λεφτά, για την καριέρα μου. Όσα ενδεχόμενα άσχημα αποτελέσματα είναι αποτέλεσμα αμελειών και ίσως εγκληματικών. Μιας και δεν μ’ ενδιαφέρει η κοινωνία αλλά το τομάρι μου.
Αυτά, διότι στις καταστροφές και στα καμένα έχει φυτρώσει πολύ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ, τις τελευταίες δεκαετίες, και κάποιοι από μας έχουν αποφασίσει να μην βοσκήσουν.
Επίσης τα Σκόπια (!), η Τουρκία, ‘προθυμοποιήθηκαν’ να μας βοηθήσουν. Μας αγαπάνε; Όχι βέβαια. Η Τουρκία κρατεί 2 στρατιωτικούς μας ομήρους, κατέχει τη μισή Κύπρο, παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία και σκοτώνει πιλότους μας. Το κάνουν για να μας εξευτελίσουν. Το κάνουν για να δείξουν ότι είμαστε χώρα της πλάκας. Άρα δεν πρόκειται μόνο για εθνική καταστροφή, για εθνική τραγωδία, αλλά και ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
Ο υπουργός Τόσκας δήλωσε πως δεν βρίσκει λάθη στον χειρισμό του όλου θέματος. Ας τον βοηθήσουμε λοιπόν να τα βρει. Κι ας πάμε στο πιο βασικό απ’ όλα.
Θα μπορούσε κάποιος να στείλει 3 – 4 περιπολικά κατά τις 1 με 2 το μεσημέρι, να καλέσουν με τον τηλεβόα τον κόσμο να εγκαταλείψει άμεσα τα σπίτια του; Ασφαλώς. Τι πιο απλό.
Την Δευτέρα το πρωί ξέσπασε η πυρκαγιά. Γύρω στις 11 με 12 ανακοινώθηκε κι από την τηλεόραση. Την ώρα εκείνη η πυρκαγιά άρχισε να πλησιάζει. Την ώρα εκείνη ή και λίγο αργότερα το μεσημέρι, θα μπορούσε κάποιος ταξίαρχος ή στρατηγός να σηκώσει το τηλέφωνο και να διατάξει να σταλούν 3 – 4 περιπολικά της αστυνομίας με τηλεβόες να διώξουν τον κόσμο. Κι αν δεν είχαν την λεπτοδερμία οι γαλονάδες να το πράξουν, ας το σήκωνε το τηλέφωνο ο υπουργός της συμφοράς.
Αν γινόταν αυτό, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΘΥΜΑΤΑ.
Αυτό δεν έγινε.
Ερχόμαστε τώρα στο απόγευμα. Στις 5, 6, 7 η ώρα. Ο κόσμος τρέχει πανικόβλητος μιας και τον έχουν ζώσει οι φλόγες. Και τότε δεν θάπρεπε να σταλούν κάποια περιπολικά για να κατευθύνουν σωστά τους κατοίκους, ώστε να μην εγκλωβιστούν;
Αν γινόταν αυτό, θα είχαμε ΠΟΛΥ ΕΛΑΧΙΣΤΑ θύματα.
Αυτό δεν έγινε.
Λίγο μετά είχε λήξει αυτό μέρος του δράματος. Όσοι ξέφυγαν, ξέφυγαν. Όσοι εγκλωβίστηκαν, απανθρακώθηκαν ή δηλητηριάστηκαν από τους καπνούς και τις αναθυμιάσεις. Κι όσοι πρόλαβαν, αλαφιασμένοι βγήκαν στην παραλία. Εκεί δεν θάπρεπε να έχει στείλει το λιμενικό επαρκείς δυνάμεις για να τους παραλάβει στις 6, 7, 8 η ώρα, που είχε γεμίσει η παραλία κόσμο κι είχε ακόμη φως;
Αν γινόταν αυτό, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΠΝΙΓΜΕΝΟΥΣ.
Αυτό δεν έγινε. Και τα βραδύτερα και μικρότερα σκάφη των πολιτών έφτασαν όταν άρχισε να σκοτεινιάζει κι οι κολυμβητές που απομακρύνονται προς το πέλαγος λόγω ρευμάτων και για να αποφύγουν τον καπνό άρχισαν να χάνονται. Παρ’ όλα αυτά διασώθηκαν εκατοντάδες από τις ψαρόβαρκες, τα καΐκια τις μηχανότρατες και τα φουσκωτά των ‘ιδιωτών’. Νάναι καλά οι άνθρωποι και να αγιάσει το χέρι τους.
Το λιμενικό έφτασε σύμφωνα με τις μαρτυρίες, 2 ώρες μετά τα μεσάνυχτα, όταν όλα είχαν τελειώσει, κι όσοι σώθηκαν, σώθηκαν κι όσοι πνίγηκαν, πνίγηκαν.
Ας πάμε και στο πυροσβεστικό μέρος.
Τι θα πει η φωτιά πέρασε τη Μαραθώνος; Δεν θάπρεπε να υπάρχουν αντιπυρικές ζώνες τόσο μεγάλες και καλοσυντηρημένες κοντά σε κατοικημένες περιοχές που να καθιστούσαν αδύνατο το πέρασμα της φωτιάς από το δάσος στην πόλη; Δεν θάπρεπε να υπάρχουν μεγάλες δεξαμενές γεμάτες νερό στις κορυφές των δασών; Δεν θάπρεπε να υπάρχουν πυροσβεστικοί κρουνοί στον αστικό ιστό και γύρω απ’ αυτόν ώστε να εφοδιάζονται άμεσα τα πυροσβεστικά οχήματα και να μην χρειάζεται να διασχίζουν όλη την πόλη; Δεν θάπρεπε να υπάρχουν πυροσβεστικοί σταθμοί περιμετρικά της πόλης ώστε να μην χρειάζεται να διασχίζουν όλη την πόλη και να επεμβαίνουν άμεσα στα περιαστικά δάση ή και μακρύτερα; Δεν θάπρεπε να ελέγχονται οι δασικές εκτάσεις, με ελικόπτερα πούχουν φωτογραφικές μηχανές, με ασύρματες κάμερες σε πανοραμικές θέσεις στα δάση, με πεζές περιπολίες και με τζιπ, ακόμη και δορυφορικά; Ώστε μην αναρωτιόμαστε κάθε χρόνο ποιος άναψε φωτιά στο δάσος;
Ο χρόνος είναι κρίσιμο μέγεθος στις επεμβάσεις κι η εκπαίδευση κι οι ασκήσεις πρέπει να δίνουν το απαραίτητο προβάδισμα στις δυνάμεις πυρόσβεσης και στις λοιπές. Δυστυχώς οι υπηρεσίες αυτής της χώρας έχουν χάσει την κούρσα με τον χρόνο, κι ειδικά σ’ αυτή την τελευταία περίπτωση έχουν σημειώσει ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι λάθη σύμφωνα με τον υπουργό Τόσκα; Ίσως και νάχει δίκιο. Δεν είναι λάθη. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ. Εγκληματικές παραλείψεις, εγκληματικές ελλείψεις κι εγκληματικές αμέλειες.
Αξιοθρήνητη είναι κι εικόνα της κυβέρνησης μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες κι ενώ το δράμα έχει κορυφωθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες νεκροί, τραυματίες κι αγνοούμενοι. Κι ο πρωθυπουργός να συζητάει χαλαρά «Α, υπάρχει κι ένας νεκρός!», «Α, είναι κάποιοι σ’ ένα λιμανάκι;». Εγκληματική άγνοια ή εγκληματική παραπληροφόρηση;
Κι η γνωστή θεωρία του «Στρατηγού Άνεμου». Θυμάστε προ δεκαετίας τον καραγκιοζάκο της άλλης παράταξης; Τώρα το ονόμασαν «ασύμμετρα καιρικά φαινόμενα», τι εφευρετικότητα.! Αλήθεια, έχουμε κατασβεστικά ιπτάμενα μέσα που όταν τα χρειαζόμαστε ΔΕΝ μπορούν να πετάξουν; Γιατί τότε τα χρειαζόμαστε, όταν είναι καλοκαίρι, φυσάνε δυνατοί άνεμοι κι η φωτιά επεκτείνεται ραγδαία.
Από την επομένη μέρα, Τρίτη, αρχίζει η επόμενη πράξη του δράματος.
Αστυνομικοί να σουλατσέρνουν μες τα καμένα, με τη φραπεδιά στο χέρι -για να μην γίνουν λεηλασίες καμένων και κατεστραμμένων αντικειμένων;- (καλά λεηλασίες σε σπίτια που διασώθηκαν γίνονταν και γίνονται). Διασώστες να κοιτούν με βαρεμάρα τον ουρανό. Και πυροσβέστες να ψάχνουν για σορούς στα αποκαΐδια -τραγικό ευτράπελο: τη μόνη σορό που υπήρχε απέτυχαν να την επισημάνουν!-. Τέλος, νόμιμες λεηλασίες υλικών για τους πυροπαθείς από ψευτοεθελοντές, από ‘ημέτερους’ κι άλλους, καταγγέλθηκαν και καταγγέλλονται επανειλημμένως -θυμάται κανείς προ 10ετίας στην Ηλεία που γύφτοι παρίσταναν τα θύματα για παίρνουν βοηθήματα και υλικά;!-.
Στο μεταξύ να γίνεται ένας χαμός. Να χάνει η μάνα το παιδί. Να μην ξέρουν που βρίσκονται οι δικοί τους. Να μπορεί ο καθένας να αρπάξει ένα ξένο παιδί και να εξαφανιστεί. Να μην ξέρει κανείς πόσοι και ποιοι είναι αγνοούμενοι. Η κάθε υπηρεσία να τηρεί δική της λίστα αγνοουμένων. Το άλλο τραγικό ευτράπελο είναι πως συνεχίζουν να ψάχνουν για πνιγμένους στο λιμανάκι, τη στιγμή που τα σώματα τους μπορεί και νάχουν φτάσει στα γύρω νησιά λόγω των ρευμάτων. Και να μην εκπλαγούμε αν το επόμενο εξάμηνο βρίσκουμε πτώματα στην Κρήτη, στη Ρόδο, στη Σάμο ή και αλλού.
Τι να περιμένουμε από δω και πέρα: Με την παραμικρή βροχόπτωση, πλημμύρες, να πνίγονται μες τις λάσπες είτε να παρασύρονται με τα αυτοκίνητα τους στη θάλασσα. Γιατί ας μην περιμένουμε στα σοβαρά να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα ή να φτιαχτούν φράγματα ανάσχεσης κι αναχώματα. Όπως επίσης θα μπορούσαν να μεταφερθούν από ένα υγιές δάσος 500 με 1000 δένδρα και να φυτευτούν στις κατωφέρειες του καμένου δάσους μαζί με τους ανάλογους θάμνους ώστε να γλυτώσει η περιοχή από πλημμύρες. Δυστυχώς τίποτε σοβαρό δεν πρόκειται να γίνει και θα πρέπει όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι για δεινά.
Κι ο επίλογος αυτής της τραγωδίας. Ποιος φταίει: Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ. Οι βρωμοέλληνες που ενώ τους απαγορεύουμε να έχουν σπίτια στα οικόπεδα τους, αυτοί κάνουν το αντίθετο. Τους αφήνουμε να καίγονται και να πνίγονται; Καλά να πάθουν. Και τους απειλούμε ότι θα τους τα γκρεμίσουμε.
Άραγε φταίνε τα ‘αυθαίρετα’ που οι κάτοικοι δεν ειδοποιήθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και την περιοχή, και κάηκαν ζωντανοί;
«Δεν είχαν πρόσβαση στην θάλασσα» διαπιστώνει ο πρωθυπουργός σε μια στημένη συζήτηση με αβανταδόρους γραφειοκράτες. Μα φυσικά. Αφού είναι γκρεμός. Και σπίτια να μην υπήρχαν πάλι δεν θα είχαν πρόσβαση στην παραλία. Εκτός κι αν είχαν φτερά και μπορούσαν να πετάξουν.!
Εξάλλου γενικά οι διάδρομοι προς τις αμμουδιές είναι για να κάνει ο κόσμος το μπάνιο του κι όχι για να πνίγονται από τους καπνούς κι απ’ τα ρεύματα της θάλασσας άνθρωποι κυνηγημένοι απ’ την πύρινη λαίλαπα.
Στ’ αλήθεια θα πάνε να κατεδαφίσουν τις κατοικίες των πολιτών; -Γιατί βέβαια δεν πρόκειται να κατεδαφίσουν το μηχανοστάσιο της Περιφέρειας της κ Δούρου, που είναι μες το ρέμα-.
Μόνο και μόνο για ξεκάρφωμα και για μετατόπιση ευθυνών;
Είναι κατάπτυστοι.
Α, έκανε δηλώσεις κι ο κ. Μητσοτάκης. Είχε ένα υπέροχο μαύρισμα. Το τονίζω διότι η ηλιοθεραπεία είναι τέχνη. Στην Αμερική υπάρχουν και σύμβουλοι μαυρίσματος. Όχι το λέμε αυτό γιατί αδυνάτισε που αδυνάτισε -από την θλίψη του για την τραγωδία δεν μπορούσε να φάει το πουλάκι μου-, να μην του χαλάσει και το μαύρισμα από την στεναχώρια του Κούλη μας.