Εορταστικό κλίμα δημοκρατικής ευφορίας επικρατεί στη χώρα από τη στιγμή που η Πρόεδρος του Εφετείου κακουργημάτων Μαρία Λεπενιώτη ανακοίνωσε τις αποφάσεις του δικαστηρίου για την πολυκαιρισμένη υπόθεση των εγκλημάτων της Χρυσής Αυγής. Τη δυσπιστία της κοινής γνώμης που είχε τροφοδοτήσει και η αρνητική εισήγηση της εισαγγελέως της έδρας, αντικατέστησε, εκτός από την ικανοποίηση του κοινού περί δικαίου αισθήματος, και η εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς της Δημοκρατίας και τη Δικαιοσύνη πιο συγκεκριμένα. 

Η συμμετοχή στις εκδηλώσεις της νίκης ήταν καθολική, όπως γίνεται συνήθως. Δεν τσιγκουνεύτηκαν σε πανηγυρικές δηλώσεις ακόμα και εκείνοι που δεν διακρίθηκαν για τις καταγγελίες των πράξεων και την αντιπαράθεσή τους με το νεοναζιστικό μόρφωμα, όσα χρόνια οι χρυσαυγίτες αλώνιζαν μέσα και έξω από τη Βουλή. Αντίθετα κάποιοι δεν δίστασαν να επωφεληθούν από την κοινοβουλευτική παρουσία της Χρυσής Αυγής, για την προώθηση των πολιτικών τους. Ορισμένοι πρότειναν ακόμα και τη συνεργασία με τμήματά της.

Ο νέος ποινικός κώδικας που έφερε και ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές και κυρίως λίγους μήνες πριν την αναμενόμενη έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου για τη ΧΑ, ήρθε να μειώσει τις ποινές φυλάκισης για το αδίκημα της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Όπως μάθαμε μάλιστα από τις δηλώσεις του Σταύρου Κοντονή, το γεγονός αυτό είχε εγκαίρως επισημανθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ληφθεί τελικά υπ΄ όψη. Μήπως αντί να διαγκωνίζονται για τηλεοπτικές δηλώσεις, θα έπρεπε κάποια ηγετικά, πρώην κυβερνητικά, στελέχη να κάνουν μια στοιχειώδη αυτοκριτική, λίγο πριν απαγγελθούν οι ποινές με βάση τον δικό τους ποινικό κώδικα;