Η λαϊκή ρήση «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος», επιβεβαιώνεται συχνά στη πολιτική. Και διαμορφώνεται στο αξίωμα ότι κόμματα και πρόσωπα πρέπει να εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που εμφανίζεται ακόμη κι άν δεν έχει προκύψει από δική τους πρωτοβουλία ή με τη λαϊκή βούληση σε εκλογές αλλά από την αδυναμία και διάλυση των άλλων κομμάτων. Εν προκειμένω, μετά την προαναγγελθείσα ανεξαρτητοποίηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα την κοινοβουλευτική του συρρίκνωση, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας.

Μέχρι εδώ καλά και μπράβο του του ΠΑΣΟΚ. Το ερώτημα όμως που ανακύπτει είναι αν μπορεί να ανταποκριθεί και να κεφαλαιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της θεσμικής του θέσης. Η απάντηση δεν είναι ούτε εύκολη ούτε μονοσήμαντη. Είναι προς απόδειξη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα παίξει αυτό τον ρόλο στις σημερινές κοινοβουλευτικές συνθήκες. Εχει αδυναμίες , έχει όμως και μεγάλα πλεονεκτήματα. Ο χρόνος είναι υπέρ του αρκεί βεβαίως να τον εκμεταλλευτεί.

Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε πως ο θεσμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν προβλέπεται συνταγματικά, αλλά καθορίζεται από τον Κανονισμό της Βουλής: Τα προνόμια είναι κυρίως στη Βουλή και στην κοινοβουλευτική λειτουργία. Πολιτικά, ωστόσο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι οιωνεί επόμενη κυβέρνηση. Υπό αυτό το πρίσμα, για το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι αισιόδοξα αλλά και πιο απαιτητικά. Αισιόδοξα και ελπιδοφόρα αν λάβουμε υπόψη τη θεματικά αυξημένη δημοσκοπική καταγραφή του, αλλά απαιτητικά καθώς η περιορισμένη κοινοβουλευτική δύναμη του, με μόλις 31 βουλευτές, δείχνει ότι έχει να ανέβει ένα βουνό.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.protagon.gr