thetoc.gr
Εγιναν σπατάλες στο χώρο της υγείας; Υπήρχε διαφθορά στη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες; Δίνονταν μίζες στα εξοπλιστικά; Eίναι τα θέματα που κυριαρχούν στη δημόσια συζήτηση. Βαδίζουμε στις εκλογές με πρωταγωνιστές τους δικαστές.
Το περίεργο είναι ότι πολλοί από αυτούς που σήμερα “κουνούν το δάχτυλο” και πρωταγωνιστούν στην εξαπόλυση μύδρων κατά του συστήματος διαφθοράς, βρίσκονταν στον πυρήνα της εξουσίας τότε, είτε ως υπουργοί και βουλευτές, είτε ως πολύ στενοί συνεργάτες πρώην υπουργών που έχουν καταδικαστεί ή κατηγορούνται για διαφθορά. Δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα! Τους αποκαλύφθηκε η αλήθεια μόλις μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ τους παραδώσει άμωμους στην κοινή γνώμη.
Μετά την πλήρη αποδόμηση του ψευδεπίγραφου διχασμού με τους “μνημονιακούς” στη μια πλευρά και τους “αντιμνημονιακούς” στην άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εφεύρουν νέες διαχωριστικές γραμμές. Αυτοί είναι το “νέο και καθαρό” στη θέση του “παλιού και διεφθαρμένου”. “Πείτε μας ότι είμαστε ψεύτες, αλλά δεν μπορείτε να μας πείτε κλέφτες”, όπως ωμά το έθεσε ένας υπουργός. Για να υπηρετηθεί αυτό το αφήγημα, όλα τα μέσα επιτρέπονται. “Αν δεν βάλουμε κάποιους φυλακή, εκλογές δεν κερδίζονται” όπως ειπώθηκε απροκάλυπτα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Υστερα από 4 χρόνια στην εξουσία λοιπόν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θυμήθηκαν τους τελευταίους μήνες ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουν με τις αμαρτίες του παρελθόντος. ‘Εκαναν καριέρα με τις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς κλπ αλλά στα δημόσια ταμεία λεφτά δεν μπήκαν. Τώρα πιέζουν δικαστικούς λειτουργούς (όπως καταγγέλουν επώνυμα κάποιοι από αυτούς), στοχοποιούν πολιτικούς αντιπάλους, χρησιμοποιούν όποια μέθοδο κρίνουν ότι τους εξυπηρετεί, όσο βρώμικη και αν είναι.
Εδω έφθασε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέτει μηνυτήρια αναφορά για συκοφαντική δυσφήμιση εις βάρος του, από τους ομοτράπεζους του στην κυβέρνηση. Κι αν καταγγέλονται μεταξύ τους για συκοφαντική δυσφήμιση, σκεφθείτε τι γίνεται με τους αντιπάλους. Στο Ποτάμι το ξέρουμε καλά, επειδή επι 3 χρόνια ακόμη και σε επίσημες ανακοινώσεις μας χαρακτήριζαν “κόμμα της διαπλοκής”, δίχως απολύτως κανένα στοιχείο.
Προφανώς υπήρχε διαφθορά στη χώρα. Και δυστυχώς συνεχίζει να υπάρχει. Ασφαλώς δεν πρέπει ούτε να χαριστούμε, ούτε να κάνουμε τα στραβά μάτια. Εκεί που υπάρχουν στοιχεία η δικαιοσύνη πρέπει να είναι αμείλικτη. Από αυτό όμως μέχρι τη “λάσπη στον ανεμιστήρα” υπάρχει διαφορά.
Τη στιγμή που στη δημόσια συζήτηση κυριαρχεί το παρελθόν, δείχνουμε να αδιαφορούμε για το παρόν και το μέλλον. Δεν μας απασχολεί ότι ύστερα από 3 Μνημόνια η χώρα είναι εκτός αγορών, ότι 4 εκατομμύρια Ελληνες χρωστούν στο δημόσιο, ότι τα κόκκινα δάνεια είναι 94 δις, ότι 500.000 παραγωγικοί νέοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, ότι ενω η χώρα ύστερα από την απώλεια του 25% του ΑΕΠ έπρεπε να τρέχει και σέρνεται, ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι μη βιώσιμο, ότι η ΔΕΗ βρίσκεται “στο κόκκινο”, ότι η Ελλάδα κατρακυλάει σε όλους τους διεθνείς δείκτες.
Ολα αυτά είναι εκτός αντιπαράθεσης. Κι αυτό επειδή δεν συμφέρει καθόλου την κυβέρνηση να συζητηθούν οι ευθύνες της. Τι να πει για τα πάνω από 100 δισ. που χρέωσε τους ‘Ελληνες; Τι να πει για την υποθήκευση της χώρας για έναν αιώνα; Τι να πεί για τους φόρους; Τι να πει για τη διαρκή υποβάθμιση της χώρας;
Το μέλλον είναι ζοφερό και αν δεν γίνουν πολλές και συντονισμένες κινήσεις, τότε τα δύσκολα είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας. Αλλά γι’ αυτά δεν γίνεται κουβέντα. ‘Οπως λέει και μια αρχαία ρήση. «Των οικιών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε» (καίγονται τα σπίτια σας κι εσείς τραγουδάτε).