Σχετικά με το «Σχέδιο Ανάπτυξης της Κυβέρνησης: Ας υποθέσουμε πως οι «εταίροι» το περνούν έτσι …αψήφιστα, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι τόσο αφελείς να το πάρουν … σοβαρά, αλλά ούτε πως … νοιάζονται στο στάδιο αυτό. Δεν θέλω, όμως, ούτε να φαντασθώ τί θα λένε οι … συντάκτες του. Προσπαθώ να θυμηθώ πόσες φορές και για πόσο καιρό ακούγαμε για το, αλήστου μνήμης, Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Είναι σαν να το ακούω… τώρα: «Το Σχέδιο Καθαρής Εξόδου από τα Μνημόνια». Οχι μόνο Συριζαίϊκης …ιδιοκτησίας, αλλά και με τη … Βούλα των Δανειστών.
Πολύ καλό για να μείνει ανεκμετάλλευτο, φυσικά. Αναμφίβολα θα πάνε σε …Εκλογές με αυτό. Αλήθεια, αν όχι τώρα, πότε;;. Σίγουρα όχι όταν θα έχει έρθει το διπλό ψαλίδι συντάξεων και αφορολόγητου. Και, σίγουρα δεν είναι πολιτικά σοφό να κάνεις Εκλογές αν έχει έρθει κάποια διεθνής αναταραχή, όπως η ήδη διαφαινόμενη αύξηση επιτοκίων, ή δεν ξέρω τί; Στη βράση κολλάει το σίδερο και τώρα είναι η καλύτερη στιγμή φυγής προς το μέλλον «για να σώσουν ότι σώνεται». Και αυτό που σώνεται, είναι το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό – προίκα για τον Αρχηγό.
Αυτό που θέλω είναι κάποιοι να το κάνουν φύλλο και φτερό τώρα, η Αντιπολίτευση και ειδικά η ΝΔ, γιατί από τους άλλους δεν βλέπω και πολλούς ικανούς για αναλύσεις. Αν το αφήσουν να «περάσει» έτσι, θα είναι συνυπεύθυνοι για τη βέβαιη και παταγώδη αποτυχία μετά. Πρέπει να αρχίσει από τώρα η «αποδόμηση», όπως ακριβώς έγινε τότε, με το «Μαιλ Χαρδούβελη». Και κανείς δεν θα μπορέσει να μιλήσει για «αντεθνική» συμπεριφορά, γιατί υπάρχει το 2015 να θυμίσει την ικανότητα αυτής της Κυβέρνησης να «σχεδιάσει». Θυμάστε, τότε, τα Σχέδια για «ντου» στο Νομισματοκοπείο;;;
Η πλήρης αποσάθρωση και απονομιμοποίηση του «εθνικού σχεδίου» θα έχει πρόσθετα οφέλη. Θα υποχρεώσει τη σήμερα Αξιωματική Αντιπολίτευση και αύριο, πιθανότατα, Κυβέρνηση, να λειτουργήσει «προοπτικά και προληπτικά» γνωστοποιώντας τους βασικούς άξονες του σχεδίου της για το Μέλλον. Όχι ως, ιστορικά, αναξιόπιστες, προεκλογικές εξαγγελίες του «τί θέλει να κάνει», αλλά ως κόκκινες γραμμές του «τί δεν μπορεί να γίνει, τώρα». Όποιος σκεφθεί τη διαφορά μεταξύ των δύο, θα συμφωνήσει πως είναι μεγάλη. Από σχέδια και υποσχέσεις όπως «λεφτά υπάρχουν» χορτάσαμε και καζαντίσαμε. Τί δεν μπορεί να γίνει χωρίς κάποιες προϋποθέσεις δεν είναι σε όλους γνωστό. Αν ήταν, δεν θα είχαμε δανειστεί για δέκα γενιές στην εικοσαετία 1990-2010.
Μετά Χριστόν προφήτες γίνονται όλοι. Πριν από το Χριστό ο Πλάτων μας λέει για τον Επιμηθέα και τον αδελφό του τον Προμηθέα. Ο Επιμηθέας, προηγήθηκε, πήρε την εξουσία, και αποφάσισε το Σχέδιο. Απέτυχε, καθώς προίκισε ανθρώπους και ζώα με όπλα και ιδιότητες ακατάλληλα. Κανεις δεν τον θυμάται και δικαίως. Ο Προμηθέας έσωσε την Ανθρωπότητα. Τα …υπόλοιπα είναι Ιστορία. Ας διαλέξει λοιπόν ο καθείς το ρόλο του, τώρα. Γιατί δεν ζούμε στην … προϊστορία, όσο και αν κάποιοι νομίζουν άλλα.