Σε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, ένας δημοσιογράφος (και συγγραφέας μάλιστα), έγραψε: «Όσο κοιτώ την κυρία της φωτογραφίας, δεν μπορώ ν? αποφύγω την τρομακτική σκέψη ότι αυτή η βουλευτής σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα διαχειριστεί το μέλλον μου!». Η αποψή του, εκφράστηκε όχι με βάση όσα ακουσε από το συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά με βάση όσα είδε, την εικόνα της δηλαδή.
Και πάλι καλά. Η άποψη αυτή -που κινείται στα όρια, αν όχι μιας ρατσιστικής, αλλά επιεικώς, ηλίθιας ματιάς- ειναι μάλλον από τις ηπιότερες που γράφτηκαν. Πέτρα του «σκανδάλου», η Ιωάννα Γαϊτάνη, βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εμφανίσθηκε και μίλησε στη Βουλή μ? ένα ιδιαίτερο κούρεμα και μπλούζα με νεκροκεφαλή. Η εμφανισή της ήταν το θέμα των ημερών. Νομίζω, κέρδισε μεγαλύτερη δημοσιότητα απ? όσα ειπώθηκαν στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού. Το «ξυρισμένο κεφαλι» της, όπως το χαρακτήρισαν πολλοί δημοσιογράφοι, κυριάρχησε.
Δεν την γνωρίζω την Γαϊτάνη, δεν έχω ξανακούσει τ? ονομά της, δεν ξέρω τις απόψεις της, δεν ταιριάζει καν στην αισθητική μου αυτό που είδα. Οσο δεν ταιριάζουν και τα ταγιεράκια της Κεφαλογιάννη. Αλλά διάολε, τι ακριβώς μας συμβαίνει; Χιλιάδες ανθρωποι βρήκαν το θέμα της εμφάνισης απόλυτα ενδιαφέρον, ασχολήθηκαν μαζί του, το κατέταξαν στα πιο διαβασμένα αρθρα του διαδικτύου και έγραψαν ό,τι πιο χυδαίο θα μπορούσε να γραφτεί.
Μοιάζει με μια ομαδική παράκρουση όλο αυτό. Ένα πλήθος που ερεθίζεται από κάτι τόσο ασήμαντο, ορμάει να κατασπαράξει το υποκείμενο και παράλληλα αρθρώνει επιχειρήματα πολιτικά, βασισμένα σε μια ενδυματολογική εμφάνιση που υποτίθεται δεν ταιριάζει στο Κοινοβούλιο. «Σ? αυτόν τον θεσμό που δεν σεβάστηκε η Γαϊτάνη», όπως έγραψαν οργισμένοι αρθρογράφοι και αναγνώστες. Από αυτούς που προφανώς πιστεύουν, πως ο θεσμός αυτός είναι ένα άδειο κοστούμι. Δεν τους ενοχλεί ότι είναι άδειο, αρκεί να είναι κοστούμι.
Είχα την περιέργεια να δω αν η «είδηση» που κέρδισε πολλές πρώτες σελίδες γνωστών και με μεγάλη επισκεψιμότητα sites, θα είχε και συμμετοχή αναγνωστών στους σχολιασμούς. Όχι απλά είχε, αλλά τα σχόλια που ακολουθούν είναι άπειρα. Και κυρίως, με συμπεράσματα που συνδέουν μια εμφάνιση με πολιτικές στάσεις και επιλογές. Διάλεξα δυο-τρία ενδεικτικά, απλά για ν? αναλογιστούμε μήπως έχουμε σαν κοινωνία, ένα πρόβλημα σημαντικότερο από το οικονομικό.
Ένας έγραψε πως «Όταν πάρουν την εξουσία οι Συριζαίοι θα μοιράζουν μπάφους μαζί με τα συσσίτια. Κατάντια και ντροπή». Ένας δεύτερος, πως «Τώρα εξηγείται γιατί ήταν άδεια η Βουλή! Όσα και να παίρνεις, όσο πατριώτης και να το παίζεις, υπάρχουν και οι αντοχές! Βουλευτές είναι, όχι ήρωες!». Ένας τρίτος ότι «Εκπροσωπεί απόλυτα το κόμμα της! Για γέλια αλλά και για κλάματα!». Και ένας ακόμα, πως «Πρόκειται για Κλόουν. Αυτό το ζώο είχε μιλήσει για «Μακεδόνες» σε εφημεριδα των Σκοπίων!».
Αν ψάξετε λίγο περισσότερα σχόλια, θα μάθετε πως η Γαϊτάνη, με την συγκεκριμένη εμφάνιση, ευθύνεται για πολύ περισσότερα απ? όσα νομίζουμε. Και το κόμμα της, που την φιλοξενεί στις τάξεις του «τέτοιες και τέτοιους θέλει, για να οδηγήσει τη χώρα στην απόλυτη παρακμή!». «Θεέ μου, τι άλλο θα δούμε», αναρωτιέται έξαλλος αναγνώστης.
Συμφωνώ με παραλλαγή: Θεέ μου, τι άλλο θ? ακούσουμε…