Την παραμονή των Εισοδίων της Θεοτόκου, στις 20 Νοεμβρίου κάθε έτους, στην «Παναγίτσα στ’ Αρχαία», έναν μικρό ναόμέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας,ή αλλιώς Παναγία Μεσοσπορίτισσα λαμβάνει χώρα ένα μοναδικό έθιμο.
Εκεί που τελούνταν τα ειδωλολατρικά Ελευσίνια μυστήρια, μετά την ακολουθία του εσπερινού, ο ιερέας ευλογεί τις τροφές που έχουν προκύψει από τις πρόσφατες σοδιές. Φρεσκοζυμωμένα ψωμιά , μαζί με λάδι και κρασί περιμένουν την ευλογία του.
Πανάρχαια έθιμα που αντέχουν στο χρόνο. Μα πιο πολύ επιβιώνει η ιδέα της ευχαριστίας για την σοδιά που είχαμε μικρή ή μεγάλη.
Σε πολλά μερη της Ελλάδα γίνονται γιορτές με αφορμή το μάζεμα της σοδιάς και το κλείσιμο του κύκλου μιας γεωργικής δραστηριότητας.
Ο άνθρωπος της υπαίθρου είχε καταλάβει πως τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο. Και γι αυτό η εκδήλωση ευχαριστίας.
Στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο αύριο έχουν την Γιορτή των ευχαριστιών. Μια οικογενειακή γιορτη με ριζες γεωργικές Παρά τη προβληματική για πολλούς σημειολογία της λόγω της επικράτησης σε βάθος χρόνου των αποίκων εις βάρος των ιθαγενών η ημέρα γιορτάζεται και είναι μια τομή στο χρόνο που τρέχει Είναι ένας συμβολικός αναστοχασμός αυτών που κερδήθηκαν. Η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό ή την τύχη ή την αόρατη δύναμη που διαφεντεύει τις ζωές μας εκφράζεται έστω και για λίγο.
Βυθισμένοι στο ρυθμό της σύγχρονης ζωής και την επιδίωξη της επιβίωσης και της επιτυχίας υιοθετούμε μια νοοτροπία κυνηγού που με εξυπνάδα, ικανότητα αλλά και πανουργία επιτυγχάνει το σκοπό του.
Μέσα στο πλαίσιο της διεκδίκησης από τη ζωή και την κοινωνία έχουμε ξεχάσει την απλή έκφραση ευγνωμοσύνης που είναι το ταπεινό Ευχαριστώ. Αυτή η μικρή λεξούλα που δεν την λέμε για λόγους ευγενείας αλλά επειδή θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον άλλο για την βοήθειάπου μας εδωσε είτε μας κράτησε την πόρτα να μπούμε είτε κάτι άλλο εξίσου ασήμαντο είτε και κάτι πιο σοβαρό. Λέγοντας ευχαριστώ πάνω από όλα θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι ο άλλος δεν είναι δεδομένος.
Όμως το ευχαριστώ διδάσκεται. Κι εδώ μπορούμε να συζητήσουμε πολλά για τις ευθύνες μας σαν γονιών ή δασκάλων.
Οι φθινοπωρινές γιορτές που ανέφερα σχετίζονται και με την προετοιμασία για τη γιορτή του χειμώνα, τα Χριστούγεννα.
Για πολλούς λόγους ο θρησκευτικός τους χαρακτήρας έχει ατονήσει. Όλα έχουν συνδυαστεί με την υλική ευχαρίστηση και την κάλυψη αναγκών και επιθυμιών. Έτσι η προετοιμασία για τις γιορτές μετά την ευχαριστία που προηγήθηκε ακολουθείται από Το BlackFriday. Κι αν στην Ελλάδα δεν μας λέει τίποτε το thanks giving το blackFriday μια χαρά το δεχτήκαμε.
Ξυπνάει ο κυνηγός μέσα μας. Μέσα σε αυτό το ξέφρενο σκηνικό υπάρχει χώρος για διάθεση να λέμε ευχαριστώ; Πολύ φοβάμαι όχι.
Είτε μιλάμε για τύχη κι ικανότητα, είτε για Θεό στο τέλος με ανθρώπους θα βρεθούμε να συνυπάρχουμε και να συνεργαζόμαστε.
Έτσι κι εγώ από όλα αυτά, αυτό που κρατάω είναι η διάθεση να ευχαριστήσω για τα σημαντικά τους θεούς μου και να ευχαριστώ για τα απλά καθημερινά τους ανθρώπους. Όπως θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα του Καθρεφτη, το Χρήστο, την Βασιλική και το Σωτήρη για την υποστήριξή τους αλλά κι εσάς που με ακούτε κάθε Τετάρτη. Σας ευχαριστώ.