Να αποδεχθώ πως το ένα από τα εμβόλιμα video ήταν επικοινωνιακό λάθος της ουκρανικής πλευράς, με δεδομένη τη ρωσική διείσδυση στην Ελλάδα και τη διάδοση των προπαγανδιστικών μύθων της.

Να σημειώσουμε, όμως,  πως εδώ και πολλά χρόνια το τάγμα Αζόφ έχει ενταχθεί και είναι υπό τις διαταγές των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων και του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας.

Κι ας θυμηθούμε τις δηλώσεις του προξένου μας στη Μαριούπολη Μ. Ανδρουλάκη όταν βρισκόταν ακόμα εκεί «... μπορείς να πεις πολλά για τους Αζοφ. Τι ήταν και τι είναι. Δεν θέλω να μπω πάλι στο ιδεολογικό και το πολιτικό κομμάτι. Οι Αζοφ ήταν και είναι μία από τις άμυνες της πόλης. Δεν χτυπούν τους δικούς τους. Τους έχω γνωρίσει. Επειδή έχω εκπλαγεί λίγο με τη διάσταση που έχει πάρει το θέμα με το προξενείο είναι καλό που υπάρχει μία πρωτοφανής στήριξη για την Ουκρανία. Κάτι τέτοιο δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν. Κάπου γράφτηκε ότι με κρατούσαν όμηροι οι Αζοφ και μου έκαναν βασανιστήρια. Τις δύο πρώτες μέρες οι Αζοφ μας τάιζαν. Αυτό είναι γεγονός. Δεν συμφωνώ μαζί τους ιδεολογικά αλλά δεν είδα αυτό που γράφεται».

Όσοι, λοιπόν έψαχναν άλλοθι για τον λιγότερο ή περισσότερο αισχυντηλό φιλοπουτινισμό τους μπορεί να βρήκαν προς στιγμήν αλλά η απουσία τους ή η φανερή δυσανεξία τους κατά τη σημερινή ομιλία Ζελένσκυ στην ελληνική Βουλή θα τους κυνηγά πάντα και θα αποτελεί μαύρη κηλίδα στην πολιτική τους ιστορία.

Μαζί, βέβαια, με τη συνολικότερη στάση τους έναντι της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία.