Καθώς επί ημέρες καταναλώναμε απίστευτη ποσότητα από εικονικούς «πυλώνες σταθερότητας», ας θέσουμε το απλό ερώτημα: μετά από 10 «τριμερείς» η Κύπρος έχει ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση στο κυπριακό; Μετά από τόσους στρατηγικούς διαλόγους και τόσες χαρούμενες υπογραφές, οι «πυλώνες» έφεραν κοντύτερα ή μακρύτερα το στόχο της επίλυσης του κυπριακού;
· Η εξήγηση στα πιο πάνω ερωτήματα βρίσκεται σε σχετικό δημοσίευμα στον χθεσινό «Φ»: «Απάντηση σε όσους επιχειρούν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση στην περιοχή εις βάρος των συμφερόντων άλλων κρατών αποτελούν οι πρωτοβουλίες και οι επαφές που είχε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης με τον Πρόεδρο του Ισραήλ και τον Υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων». Ο ΝΧρ συμπλήρωσε «Είμαστε σε μια περιοχή, μια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής σημασίας και όλα τα κράτη που έχουμε κοινή προσέγγιση, ερχόμαστε μαζί ακριβώς για να στείλουμε και τα κατάλληλα μηνύματα, αλλά και μέσα από συγκεκριμένη δράση να αποτρέψουμε οτιδήποτε που θα είναι ενάντια στη δημιουργία συνθηκών ασφαλείας και σταθερότητας σε αυτή την περιοχή»
· Μάλιστα, εδώ είμαστε: όλα τα πιο πάνω προφανώς αφορούν τις σχέσεις Τουρκίας -Συρίας, άρα την Τουρκία που «προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την κατάσταση». Η επίσκεψη Χέρτσογκ στη Λευκωσία εντάσσεται σε αυτό το πρίσμα, σύμφωνα με τις δηλώσεις ΝΧρ. Η ρητορική αυτή είναι μη πειστική, περικλείεται σε μιαν κραυγαλέα αντίφαση: η ανατροπή Άσσαντ ήταν «συμπαραγωγή» Ισραήλ-Τουρκίας! Χωρίς τη συνεργασία Τουρκίας-Ισραήλ δεν θα έφευγε το αεροπλάνο με τον Άσσαντ για Μόσχα. Η συνεργασία βασίστηκε σε σύγκλιση συμφερόντων: Χεσμπολλάχ τέλος και έτσι μείωση της επιρροής του Ιράν στην ευρεία μεσανατολική περιοχή. Η «συμπαραγωγή» αυτή προφανώς έχει γίνει με την συνεργασία των ΗΠΑ, οι οποίες κάλυψαν επιχειρησιακές ανάγκες της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία. Οι ΗΠΑ αναζητούν πλέον τρόπο απαγκίστρωσή τους από την στήριξή τους στο κουρδικό σχήμα YPG (ένταξή του στον κανονικό συριακό στρατό), ενώ το Ισραήλ κάνει πλάτες στην Άγκυρα σε σχέση με το έργο της συνολικής ανασυγκρότησης της Συρίας. Το ίδιο το Ισραήλ ήδη κέρδισε τον κύριο στόχο του- πρακτικά την «απόσυρση» του Ιράν από την βόρεια και νότια συνοριακή του ζώνη. Στην εξέλιξη αυτή, συν τοις άλλοις, παίζει καταλυτικό ρόλο το γεγονός ότι 3εκ Σύροι κατέφυγαν στη Τουρκία, έχουν δημιουργηθεί δεσμοί, και τώρα, ένα μέρος τους, σταδιακά επιστρέφει, οι δεσμοί όμως ισχύουν.
· Στο Κάϊρο, η 10η «τριμερής» αφιέρωσε χρόνο στα Συριακά. Άλλοι δημιουργούν εξελίξεις, άλλοι πήγαν στο Κάιρο για να τις σχολιάσουν. Φυσικό επακόλουθο: εφόσον δεν μπορεις να επηρεάσεις τα σημαντικά, τότε σύμφωνα με την ε/κ πολιτική παράδοση, στέλλεις «μηνύματα», χωρίς να διερωτάσαι αν υπάρχει αποδέκτης. Η Λευκωσία, αποφεύγοντας τη λύση στο κυπριακό, δεν μπορεί να αξιοποιήσει τα σημαντικά πλεονεκτήματά της, παραμένει φτωχός συγγενής στα μεγάλα, τραγουδά το υπάρχω της, κάνοντας κύκλους γύρω από τα ίδια και τα ίδια. Αυτά γίνονται και θα γίνονται, όσο η Κύπρος δεν θέλει να συμμετέχει στην κανονική διεθνή ζωή (ΗΕ-ΕΕ), αδιαφορεί-παρά τις γενικολογίες- για την υπό διαμόρφωση ευρωτουρκική σχέση, την πιο υποσχόμενη διασύνδεση συμφερόντων. Έτσι «συζητάμε» για την Συρία, μόνο για τις εντυπώσεις της μιας ημέρας, αντί να δίνουμε βάρος σε όλα όσα είναι στο χέρι μας και είναι σε θέση να αλλάξουν τη ζωή των κυπρίων