Τελικά η Άνγκελα Μέρκελ διαλύει με τις πράξεις της, έστω και άθελα της, την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Αυτό φαίνεται να πιστεύουν αρκετοί τόσο στην Ευρώπη όσο και στο εσωτερικό της Γερμανίας και δεν διστάζουν πια να το πουν δημοσίως.
Ο μετριοπαθής ανταποκριτής στις Βρυξέλλες, του συνήθως εγκρατούς δημόσιου καναλιού ARD, Μάλτε Πίπερ έκανε την περασμένη εβδομάδα ένα ιδιαίτερα καυστικό σχόλιο για τη γερμανίδα καγκελάριο , το οποίο συμπυκνώνει αυτό που συζητούν σχεδόν όλοι πια στους διαδρόμους του ευρωκοινοβουλίου. Της είπε χαρακτηριστικά «αγαπητή Ανγκελα Μέρκελ μετά από 13 χρόνια στην καγκελαρία το μόνο που νιώθει η Ευρώπη για σένα είναι έχθρα».
Είναι πράγματι έτσι;
Η Ανγκελα Μέρκελ ήρθε αντιμέτωπη με δύο μεγάλες κρίσεις αυτά τα 13 χρόνια, την οικονομική κρίση που πήγε να διαλύσει την ευρωζώνη και την προσφυγική.
Και στις δύο περιπτώσεις, ο τρόπος που επέλεξε το Βερολίνο, η κυρία Μέρκελ ουσιαστικά, να τις διαχειριστεί έκανε πράγματι περισσότερους εχθρούς παρά φίλους.
Οι χώρες που πτώχευσαν, όπως η Ελλάδα, δεν της συγχωρούν πως η πολύτιμη βοήθεια που τους έδωσε συνοδευόταν από μόνιμα και εξαιρετικά σκληρά μέτρα λιτότητας. Η εμμονή των Γερμανών να ακολουθηθεί πιστά το μοντέλο της αυστηρής λιτότητας θεωρήθηκε από πολλούς έλλειψη αλληλεγγύης. Και ακόμα και χώρες, όπως η Ιταλία, που δεν μπήκαν ποτέ σε μνημόνια, ένιωσαν μεγάλη πίκρα για τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν σε δημοσιονομικό επίπεδο από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη (ΕΚΤ).
Όποια και αν είναι τα μακρυπρόθεσμα οφέλη από την επιβολή αυστηρής λιτότητας στα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης σε οικονομικό επίπεδο, πολιτικά αυτή η πίεση προκάλεσε ένα μεγάλο ρήγμα στη γηραιά Ήπειρο και η προσφυγική κρίση το έκανε ακόμα πιο βαθύ.
Και αυτή συνέβη γιατί η καθαρά ευρωπαϊκή στάση πραγματικής αλληλεγγύης που κράτησε το Βερολίνο, χωρίς όμως να συμβουλευτεί τους εταίρους του, εξόργισε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και την Αυστρία.
Η Γερμανία προσπάθησε να «επιβάλλει» στην αρχή, στις άλλες χώρες, να ακολουθήσουν τη δική της πολιτική στο προσφυγικό και να δεχτούν όσους περισσότερους πρόσφυγες μπορούν.
Όταν οι νουθεσίες της δεν εισακούστηκαν τότε ζήτησε τη βοήθεια των Βρυξελλών. Οι Βρυξέλλες προσπάθησαν και εκείνες με τη σειρά τους να επιβάλουν στις άλλες χώρες ποσοστώσεις στον αριθμό των προσφύγων που θα δέχονταν αλλά ούτε αυτό το σύστημα λειτούργησε.
Σύμφωνα με την Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ αυτή η τακτική της κ. Μέρκελ την αποξένωσε από τις άλλες χώρες και λειτούργησε διασπαστικά στην Ευρώπη.
Τα λαϊκιστικά κόμματα χρησιμοποίησαν τη στάση της Γερμανίας για να αυξήσουν τα ποσοστά τους και το κατάφεραν.
Την παρουσίασαν στους πολίτες τους ως τον εχθρό που επιβάλλει αφόρητα οικονομικά μέτρα στους ευρωπαίους πολίτες και ανοίγει συγχρόνως τα σύνορα στους επικίνδυνους μουσουλμάνους πρόσφυγες.
Τώρα η γερμανίδα καγκελάριος έχει ανάγκη τη βοήθεια αυτών ακριβώς των χωρών.
Ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσει να αποσοβήσει την κυβερνητική κρίση και να εξευμενίσει το αδελφό κόμμα των Χριστιανοκοινωνιστών είναι να συνάψει διμερείς συμφωνίες με χώρες όπως είναι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία.
Φαίνεται πως θα τα καταφέρει αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα.
Στη γερμανίδα καγκελάριο χρεώνουν επίσης πολλοί, και στο Βερολίνο, το γεγονός ότι καθυστέρησε σχεδόν ένα χρόνο να συζητήσει με τον Εμανουέλ Μακρόν για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται απεγνωσμένα τόσο η Ένωση όσο και η ευρωζώνη .
Και όταν τελικά το έκανε οι αλλαγές που πρότεινε ήταν ασθενικές και δεν δίνουν την ορμητική ώθηση που χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη.
Άρα; θα ήταν καλύτερα να έφευγε η Άνγκελα Μέρκελ ;
Ο γερμανός δημοσιογράφος Μάλτε Πίπερ επισημαίνει πως αυτό που πρέπει να κάνει η κ. Μέρκελ είναι να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να σταματήσει η διάλυση της Ευρώπης και να κάνει χώρο στην καγκελαρία για να λάμψει ένας ικανός διάδοχος της.