Μία εποχή αποχωρεί,

μα η αυγή δεν προχωρεί

Γιώργος Καραντώνης, Αποχαιρετισμός στο χτες

Μετά τις ευρωεκλογές και το’διάλογο [;] για τις υποψηφιότητες Προέδρου της Δημοκρατίας,αναρωτιέμαι γιατί οι επανειλημμένα αποτυχόντες ή –έστω-οι έχοντες κλείσει τους ’ κύκλους τους [πολιτικούς, κοινωνικούς, κομματικούς κλπ], επιμένουν να θέλουν να δοκιμάζουν την τύχη τους [και τα νεύρα μας]

Γιατί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι διαθέτουν το μαγικό κλειδί των διαχρονικών χειραγωγήσεων του λαού

Γιατί φαντασιώνονται ότι κολακεύοντας τους ισχυρούς και τάζοντας λαγούς και πετραχείλια στους ευάλωτους θα επιβιώσουν και πάλι

Γιατί  επιχειρούν με παλιοκαιρισμένα κλισέ ν’αποδείξουν ότι ‘ανανεώθηκαν’,λησμονώντας τις περασμένες  δηλώσεις τους

Γιατ’ι υποστηρίζουν τα ανυποστήρικτα για να μείνουν πιστοί στις εντολές του Ιερατείου[κομματικού κι όχι μόνον]

Γιατί, ενώ ως χαμαιλέοντες, αλλάζουν κόμματα σαν πουκάμισα αγορασμένα στις εκ-πτώσεις,ισχυρίζονται ότι οι ψηφοφόροι ξεχνάνε εύκολα

Γιατί κάποιοι διανοουμενίζοντες πολιτικάντηδες, που όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν, αρθρογραφούν για το μέλλον της πολιτικής, ενώ κουβαλάνε όλα τα κακά του παρελθόντος

Γιατί μερικές «παλιοκαραβάνες» της πολιτικής δεν κάνουν ένα βήμα πίσω, ώστε να προωθηθεί η νέα γενιά και γιατί κάποιοι μικρόψυχοι πολιτευόμενοι, ευνοηθέντες από τη συγκυρία, νομίζουν ότι είναι «αιώνιοι»

Κι από την άλλη

Γιατί εμείς οι ενεργοί πολίτες

τα βλέπουμε όλα ή μαύρα ή άσπρα[με βάση προϋπάρχοντα ιδεολογήματα, ενώ έχουμε πλέον κατανοήσει ότι τα πάντα είναι «έγχρωμα» [καθώς η πραγματικότητα είναι πολύχρωμη]

Γιατί πιστεύουμε στις ειδήσεις και στις διαδόσεις, ενώ γνωρίζουμε καλά πως τα ΜΜΕ και οι μηχανισμοί των κομμάτων συνεργάζονται για να θολώνουν την αλήθεια

Γιατί δεν αναλαμβάνουμε το ρίσκο ν’ αλλάξουμε τρόπο προσέγγισης των πολιτικών πραγμάτων κι αξιολόγησης των πολιτικών προσώπων

Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι συνεπώς μόνο γιατί οι πολιτικοί παράγουν ψέμματα,αλλά και γιατί οι πολίτες τα καταναλώνουν αδιάκριτα [ίσως κι αμάσητα]

Δεν ξέρω αν πρόκειται για κάποια βολική για άπαντες «συμ-παιγνία», αλλά σίγουρα δεν υπάρχει αθώος στην πολιτική κατάσταση της χώρας [την οποία πολλοί καταγγέλουν ,όμως ουδείς διαθέτει τα κότσια να την αλλάξει, κόβοντας άρρωστους δεσμούς και κομματικά δεσμά]

ΥΓ. Προφανώς πίσω από τα παραπάνω ερωτήματα ‘κρύβονται’συγκεκριμένα πρόσωπα με ονοματεπώνυμο,όμως δεν είμαι οπαδός των εξατομικευμένων ευθυνών ,αλλά της κατανόησης του φαινομένου κι αλλαγής του ‘παραδείγματος’

ΥΓ2 .Ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ θέλει να πάει αριστερά,ένα άλλο κεντροαριστερά κι ένα[κρυπτόμενο]κεντροδεξιά;μήπως πρώτα πρέπει να ξε-καθαρίσουν το εσωτερικό τοπίο και μετά να ψάξουν για ‘προοδευτικά μέτωπα’;