Ο πρωθυπουργός είπε προχτές ότι αυτό είναι το «τελευταίο» πακέτο μέτρων πριν βγούμε από το τούνελ.
«Το τελευταίο, μέχρι το… επόμενο» θα σκεφτούν οι περισσότεροι και έχουν κάθε δίκιο να σκέφτονται έτσι.
«Τελευταίο» ήταν και του Γιώργου Παπανδρέου με τον Παπακωνσταντίνου, «τελευταίο» και του Παπαδήμου με τον Βενιζέλο!
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην εύχεται να είναι το τελευταίο.
Πρώτα απ’ όλα οι πολίτες, που βλέπουν το εισόδημά τους να κατρακυλάει καθημερινά και -σε πολλές πια περιπτώσεις- να σπάει τα όρια της αξιοπρεπούς τους διαβίωσης.
Οι κυβερνήσεις που, ανεξαρτήτως χρώματος, βυθίζονται στην τρικυμία της λαϊκής αγανάκτησης και, φυσικά, οι ευρωπαίοι που, κάθε φορά που ένα «τελευταίο» πακέτο δεν είναι τελευταίο, συγκαλούν τα κοινοβούλιά τους για να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη.
Ας γυρίσουμε όμως ξανά στο σημερινό «τελευταιο» πακέτο.
Πολλοί, για να θεμελιώσουν τη μια ή την άλλη άποψή τους, καταφεύγουν στις δηλώσεις του ενός ή του άλλου ευρωπαίου παράγοντα.
«Καλά πάτε», είπε ο Γιούνκερ, «Δεν θα δοθεί επιμήκυνση» τόνισε ο Σόιμπλε, «Πονάω για τους Έλληνες» είπε η Μέρκελ κ.λπ.
Είναι καιρός να το πάρουμε απόφαση. Το αν θα είναι το «τελευταίο» πακέτο, δεν εξαρτάται κυρίως από όλους αυτούς.
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ, ΚΥΡΙΩΣ, ΑΠΟ ΕΜΑΣ!
Αν για μια ακόμα φορά το ψηφίσουμε στη Βουλή και ύστερα πάλι αυτοκτονήσουμε, κόβοντας μόνο τους μισθούς και τις συντάξεις μας, χωρίς να κάνουμε καμιά άλλη μεταρρύθμιση, καμιά από τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, τότε και το πακέτο αυτό δεν θα είναι το «τελευταίο» και άξιοι της τύχης μας θα είμαστε.
Η Ελλάδα θα βγει από το τούνελ και θα μπει στο δρόμο μιας υγιούς ανάπτυξης, μόνον όταν θα μπορέσει να έχει έναν πλεονασματικό προϋπολογισμό, όταν καταφέρει, χτυπώντας αποφασιστικά τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά, να καλύψει τα ελλείμματά της, όταν βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της και εξασφαλίσει ρευστότητα στην αγορά της, όταν αποκτήσει έναν ευέλικτο και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα!
ΤΟ «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ» ΠΑΚΕΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΠΟΥ Θ’ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΡΙΖΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ -ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ- ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.
Είναι απόλυτα κατανοητή η αγωνία και οι αντιδράσεις της κοινωνίας για τα νέα μέτρα λιτότητας που θα παρθούν, το ίδιο και η προσπάθεια που καταβάλουν οι δυνάμεις της αριστεράς -κυρίως- για την προστασία των πιο αδύναμων εισοδημάτων, με τη συνεχή αντιπρόταση βελτιώσεων και ισοδύναμων μέτρων, αξιοποιώντας τις κυβερνητικές ευθύνες που έχουν αναλάβει.
Ας μην κάνουμε όμως ξανά το ίδιο λάθος!
Ας κινητοποιηθούμε όσο γίνεται πιο αποφασιστικά, για να ψηφιστεί το συντομότερο δυνατόν ένα νέο, δίκαιο φορολογικό νομοσχέδιο, για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής. Ας απαιτήσουμε τα πιο σκληρά μέτρα για το ξερίζωμα της λερναίας ύδρας της διαφθοράς που έχει, για δεκαετίες τώρα, βάλει θηλιά στη ζωή και στην κοινωνία μας, ας αξιώσουμε την κατάργηση ή τη συγχώνευση –επιτέλους!- όλων αυτών των άχρηστων οργανισμών του δημοσίου, τη διάφανη και κερδοφόρα για το κράτος διαχείριση και αξιοποίηση της περιουσίας του, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, τον έλεγχο της ρευστότητας μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την πάταξη της φοβερής γραφειοκρατίας, την, τον, το…
Όσο πιο γρήγορα οι ζωντανές, οι προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις αυτού του τόπου κινητοποιηθούν και διεκδικήσουν την άμεση υλοποίηση αυτού του πακέτου, τόσο περισσότερες και οι ελπίδες να είναι πραγματικά το «τελευταίο» για τη χώρα μας!
ΥΣ: Τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν στα παράθυρα, στα ραδιόφωνα και στις εφημερίδες οι εμφανίσεις βουλευτών εκλεγμένων με κόμματα που σήκωσαν από την αρχή τη σημαία της προτεραιότητας της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν τα μέτρα στη Βουλή!
Να μην είχαν διαβάσει τις πολιτικές προτεραιότητες των κομμάτων στα ψηφοδέλτια των οποίων εντάχτηκαν;
Να αγνοούν ότι το πακέτο των 11,5 δις ήταν μέρος της συμφωνίας της προηγούμενης κυβέρνησης (μαζί με τη μείωση του χρέους μας κατά 100 περίπου δις, καθώς και των επιτοκίων δανεισμού) και ότι επομένως η νέα κυβέρνηση δεν θα ξεκινούσε από μηδενική βάση;
Να επιζητούν από τώρα τη συμπάθεια των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ;