Το τελευταίο αντίο στον Γιάννη Μπουτάρη

12 Νοε 2024

Η Θεσσαλονίκη αποχαιρέτησε σήμερα τον Γιάννη Μπουτάρη, καθώς πραγματοποιηθηκε η πολιτική του κηδεία. Το πρωί η σορός του  εκτέθηκε ι στον αύλειο χώρο του δημαρχείου Θεσσαλονίκης, μέχρι και τις 14.00. για λαϊκο προσκύνημα .

Πλήθος κόσμου από διαφορετικούς χώρους αποχαιρέτησαν τον άνθρωπο που επί εννέα χρόνια βρέθηκε στην καρέκλα του δημάρχου Θεσσαλονίκης, που τόλμησε επιχειρηματικά, που δημιούργησε τον «Αρκτούρο», που προσέφερε οικονομικά στην ομάδα μπάσκετ του Άρη, που έστειλε μήνυμα ελπίδας σε όσους αντιμετώπιζαν προβλήματα αλκοολισμού. «Έζησες, πρόσφερες, είμαστε βαθιά ευγνώμονες», γράφουν στο βιβλίο συλλυπητηρίων.

Στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες, σε ένδειξη πένθους, ενώ στην κηδεία του παρέστησαν  μεταξύ άλλων η πρόεδρος της δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης.

«Αποχαιρετώ σήμερα έναν ευαίσθητο και χαρισματικό άνθρωπο, έναν σπάνιο οραματιστή, έναν καλό φίλο», τόνισε εμφανώς συγκινημένη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στην ομιλία που απηύθυνε στην πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη και σημείωσε ότι «οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη».

«Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένας αμπελουργός, που με τις ιδέες και το έργο του μετέτρεπε όλους τους τόπους απ’ όπου πέρασε σε εύφορη γη κι έκανε να καρποφορούν όλα τα πράγματα με τα οποία καταπιάστηκε», είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόσθεσε: «Εισήλθε στον δημόσιο βίο σαν ένας ούριος άνεμος, που φύσηξε πάνω από την πόλη παίρνοντας μακριά την εσωστρέφεια, διαλύοντας τις προκαταλήψεις, καταργώντας τη σιωπή. Οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη.

Τρυφερός, αυθεντικός, γήινος και οικείος, αγαπήθηκε πολύ από τους συνεργάτες του. Ήταν ο κυρ-Γιάννης, μια πατρική φιγούρα, μια φιλική μορφή, πάντοτε πρόθυμος να συμβουλέψει και να συνδράμει, πάντοτε ικανός να εμπνεύσει με το παράδειγμά του. Η ελληνική οινοποιία, η Νάουσα, το Γιαννακοχώρι, το Νυμφαίο, η Θεσσαλονίκη, του οφείλουν πολλά. Το περιβάλλον, η άγρια πανίδα, η βιοποικιλότητα, άλλα τόσα. Όσοι εργάστηκαν κοντά του, όσοι απόλαυσαν τη φιλία του, ακόμα και όσοι τον αμφισβήτησαν, πάντοτε θα θυμούνται μια γοητευτική προσωπικότητα, με ευρύτητα πνεύματος, ακεραιότητα και ηθική τόλμη. Καλό σου ταξίδι!».