Η μάχη κατά της πανδημίας θα κερδηθεί, αργά ή γρήγορα, αφήνοντας πίσω της βαρύ το τίμημα της νίκης. Ωστόσο, η μάχη κατά του επικίνδυνου και ακραίου λαϊκισμού θα συνεχιστεί αμείωτη, σε όλα τα επίπεδα

Η διεθνής, αλλά και η ελληνική εμπειρία, επιβεβαιώνουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η πολιτική ηγεσία κάθε χώρας καθρεφτίζει την κοινωνική της πραγματικότητα. Η ανάδειξη ολοένα και περισσότερων λαϊκιστών ηγετών στον πλανήτη, αποδεικνύει ότι οι πολίτες, απογοητευμένοι από μεγαλεπίβολα οράματα που διαψεύστηκαν, έλκονται περισσότερο από εύκολες και βολικές λύσεις που ακούγονται ευχάριστα, έστω κι αν είναι ανέφικτες. Ο πήχης των προσδοκιών πέφτει και κριτήριο της επιλογής είναι κυρίως το «εναντίον». Το μικρότερο κακό θριαμβεύει στην κάλπη.

Ωστόσο, η φράση «οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν» αποδίδει τη μισή μόνο αλήθεια και σε καμιά περίπτωση δεν προσφέρει άλλοθι ούτε και απαλλάσσει τις πολιτικές ηγεσίες από τις ευθύνες τους. Αντίθετα, ο καθορισμός των στόχων και η χάραξη της πολιτικής κατεύθυνσης έχουν καθοριστική επίδραση στην πορεία μιας χώρας, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους. Αρκεί να σκεφτούμε την διακυβέρνηση του Κάμερον, στη Μ. Βρετανία, που έστρωσε το δρόμο στον λαϊκισμό και το Brexit ή, στα δικά μας, την καταστροφική πενταετία του Κώστα Καραμανλή που άνοιξε διάπλατα τον δρόμο στα μνημόνια και τις οδυνηρές για τη χώρα πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αυταπάτες που ακολούθησαν.

Διαβάστε τη συνέχεια στην imerisia.gr