Ατέλειωτος ο διεθνής εμφύλιος πόλεμος, ατέλειωτο το δράμα ενός λαού που ξεκληρίζεται καθημερινά στο όνομα μιας παγκοσμιοποιημένης τοπικής σύγκρουσης ακραίων σκοπιμοτήτων.

Ένας αδίστακτος, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του, δικτάτορας, ο παράλογος φονταμελιστικός φανατισμός, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες που προσπαθούν να επιβιώσουν και ταυτόχρονα τα περιφερειακά συμφέροντα της Ρωσίας του Πούτιν, η ανεξέλεγκτη ματαιοδοξία του Τούρκου σουλτάνου και οι απρόβλεπτες αντιδράσεις του επικίνδυνου Ντόναλντ Τραμπ.

Τα αμέτρητα θύματα – ανάμεσά τους δεκάδες παιδιά – του χημικού πλέον πολέμου και η ολοκληρωτική καταστροφή ενός πολιτισμού δεν φαίνεται να συγκινούν την παγκόσμια κοινότητα που δυσκολεύεται ακόμα και για την έκδοση ψηφισμάτων ρουτίνας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα οριστεί κάποτε μια ημέρα μνήμης, ενός ακόμα ολοκαυτώματος, στα πλαίσια μιας καμπάνιας τύπου «Ένα δάκρυ για τη Συρία»…