Νέο σύνθημα ακούσαμε από τον κ. Νίκο Μαραντζίδη στο άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 7/2/2021. «Αν κάτι χρειάζεται επειγόντως το ελληνικό πανεπιστήμιο, δεν είναι αστυνομία, είναι πόρους και ελευθερία».
Ξέχασε, όμως, να μας διευκρινίσει ποιές είναι οι αιτίες, για τις οποίες το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει στερηθεί τόσο πόρους όσο και ελευθερία. Διότι τόσο οι πόροι, που θα εισρεύσουν από την ανάθεση ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων από επιχειρήσεις και οργανισμούς, όσο και η ελευθερία σκέψης και έκφρασης είναι τα απαραίτητα συστατικά της επιτυχούς πορείας ενός πανεπιστημίου και του ρόλου του στο πλαίσιο μιας οργανωμένης φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατικής κοινωνίας.
Οι αιτίες, λοιπόν, για τις οποίες το ελληνικό πανεπιστήμιο στερείται τόσο πόρων όσο και ελευθερίας είναι πολύ απλές, αλλά μη αποδεκτές από την Αριστερά. Τις κρύβουν κάτω από το χαλί, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί αυτό που είπε προχθές ο Νίκος Φίλης, σε μια στιγμή επαναστατικού οίστρου: «Τα πανεπιστήμια είναι φυτώρια πολιτικοποίησης των νέων προς τα αριστερά». Κάποιος άλλος τόλμησε να πάει ακόμη πιο μακρυά, λέγοντας «Ένας μήνας κατάληψης και συνελεύσεων δύναται να έχει μεγαλύτερη αξία από ένα μήνα μαθημάτων, διότι εκεί ένας ενήλικος άνθρωπος γνωρίζει τη δημοκρατία και πολιτικοποιείται». Και συνεχίζει απτόητος «Είμαι σίγουρος επίσης πως το να συμπεριληφθεί, το πως οι καταλήψεις και οι συνελεύσεις δρούνε σε μια δημοκρατία, στα προγράμματα σπουδών θα παρήγαγε πολίτες οι οποίοι γνωρίζουν πως έχουν δικαιώματα, ελευθερίες και υποχρεώσεις καθώς και πως μπορούν να υπερασπιστούν τα τελευταία».
Οι αιτίες, λοιπόν, είναι οι ακόλουθες. Η τρομοκρατία, που επικρατεί στα πανεπιστήμια, ο άγραφος νόμος της απαγόρευσης αναφοράς στην επιχειρηματικότητα, δηλαδή στην σύνδεση πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, η απαγόρευση πρόσκλησης ομιλητή μη αρεστού στις ομάδες εφόδου, η ατολμία, προ του φόβου διαπόμπευσης, πολλών καθηγητών να προσκαλέσουν επιχειρήσεις για επίδειξη των καινοτόμων προϊόντων των εργαστηρίων τους και ο φόβος της εφόδου στην αίθουσα διδασκαλίας, εάν δεν είσαι αρεστός ή εάν έχεις τολμήσει να στηρίξεις θέσεις αντίθετες αυτών που εκπορεύονται από τον Περισσό, την Κουμουνδούρου και τα Εξάρχεια. Και όσο το πανεπιστήμιο παραμένει στα χέρια αυτών των ομάδων, οι καθηγητές και πρυτάνεις παραμένουν – στη μεγάλη πλειονότητα - είτε τρομοκρατημένοι είτε συμβιβασμένοι. Και η κατάσταση θα επιδεινώνεται και όλοι εκείνοι οι νέοι, ερευνητικά ενεργοί και καταξιωμένοι, που μπορούν να βρουν καλλίτερες συνθήκες εργασίας και ελευθερίας του λόγου, θα μετακομίζουν στην αλλοδαπή.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας περιλαμβάνει και άλλες σημαντικότερες διατάξεις, όπως αυτή της (η βάση του 10 καταργήθηκε το 2010, ως προεκλογική υπόσχεση του τότε πρωθυπουργού) επαναφοράς της βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια, του καθορισμού χρονικού ορίου φοίτησης, της διευθέτησης του προβλήματος των αιωνίων φοιτητών και του παράλληλου μηχανογραφικού για την είσοδο των νέων στην Επαγγελματική Εκπαίδευση & Κατάρτιση. Σε αυτά τα θέματα, όμως, έχουμε αναφερθεί εκτενώς και κατ? επανάληψη τα τελευταία χρόνια.