Από ανάρτηση στο fb
Στο άρθρο 51 του Συντάγματος και υπό τον τίτλο: «Ανάδειξη και συγκρότηση της Βουλής», ορίζονται τα εξής:
« 1. Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται με νόμο, δεν μπορεί όμως να είναι μικρότερος από διακόσιους ούτε μεγαλύτερος από τριακόσιους.
2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει. Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα.
4. Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Επικράτεια. Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται ΕΞΩ από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗ ΨΗΦΟ ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια».
Τι σημαίνουν αυτά;
Α) Ότι όσοι «εκλογείς» – δηλαδή εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους – «…βρίσκονται έξω από την Επικράτεια», κατά την έκφραση του Συντάγματος, έχουν δικαίωμα ψήφου, ούτως ή άλλως!
Β) Ο περιορισμός του εκλογικού δικαιώματος απαγορεύεται απολύτως, πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων που προβλέπει πάλι το Σύνταγμα, το οποίο ορίζει: «Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα». Κανένας άλλος περιορισμός δεν επιτρέπεται, από το ίδιο το Σύνταγμα.
Αν π.χ. τεθούν περιουσιακά κριτήρια, που ήταν άλλωστε ένα από τα κριτήρια για παροχή ψήφου στους άνδρες κυρίως τον 19ο αιώνα, αυτά θα είναι απολύτως αντισυνταγματικά.
Γ) Άρα, με δεδομένο ότι ο απλός νόμος, σύμφωνα με το Σύνταγμα πάντοτε, επιτρέπεται να ορίζει ΜΟΝΟΝ τα σχετικά «…με την ΑΣΚΗΣΗ του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια» και όχι τα σχετικά με την ΧΟΡΗΓΗΣΗ του εκλογικού δικαιώματος, ουδείς μπορεί είτε να χορηγεί, είτε να αφαιρεί ή να περιορίζει το εκλογικό δικαίωμα οποιουδήποτε. Όπου και αν βρίσκεται. Είτε σε βουνό, είτε σε θάλασσα. Είτε στην Κρήτη, είτε στην Θεσσαλονίκη. Είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό.
Δ) Απλώς το Σύνταγμα προβλέπει και δυνατότητα ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΉΣ ΨΗΦΟΥ, για τους εκλογείς που βρίσκονται στο εξωτερικό: «……με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο».
Άρα, το Σύνταγμα προβλέπει ΡΗΤΑ το δικαίωμα ψήφου και στους Έλληνες ψηφοφόρους που βρίσκονται στην αλλοδαπή. Και αφήνει απλώς στον νομοθέτη να ορίσει ΜΟΝΟΝ τον τρόπο ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ αυτών των ψηφοφόρων. Μάλιστα, «υποδεικνύει» και έναν τρόπο, ο οποίος αποκτά έτσι, πρόδηλη συνταγματικότητα: Την ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΉ ΨΗΦΟ!
Τα όσα εκστομίζουν λοιπόν άτομα επιπέδου Ραγκούση ή Τσίπρα, επικαλούμενοι μάλιστα το Σύνταγμα, αν δεν είναι ανοησίες και προϊόν αφόρητης ελαφρότητας – ως προς τον Ραγκούση δεν λες εύκολα όχι για το τελευταίο – είναι απλώς προτροπές για αντισυνταγματικές εκτροπές. Και ο νοών νοείτω.