Το άρθρο δημοσιεύεται στα ΝΕΑ 10/09/2019
Ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα το είχαμε συνειδητοποιήσει από την πρώτη στιγμή, όσοι αποφασίσαμε να επιμείνουμε στο «εγχείρημα ΚΙΝΑΛ». Γιατί η χώρα έβγαινε βαθιά πληγωμένη από μια μακρά μνημονιακή περίοδο, γιατί το λαϊκιστικό τσουνάμι της τελευταίας πενταετίας είχε κονιορτοποιήσει τις αριστερές ψευδαισθήσεις της κοινωνίας, γιατί η επερχόμενη – και πολλά υποσχόμενη – συντηρητική παράταξη αρνιόταν πεισματικά να ψελλίσει έστω και μια λέξη για την ανεπανόρθωτη ζημιά που έκανε στη χώρα η τελευταία Καραμανλική της πενταετία.
Το εθνικό εκλογικό αποτέλεσμα, επιβεβαίωσε τις προβλέψεις, δημιουργώντας ακόμα δυσκολότερες συνθήκες για την πορεία του Κινήματος Αλλαγής. Στον συνδιεκδικούμενο χώρο της Κεντροαριστεράς επεκράτησε το αλλοπρόσαλλο σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ ενώ η ΝΔ εξασφάλισε την αυτοδυναμία αξιοποιώντας το άνοιγμά της στον κεντρώο χώρο, ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο. Οι εξελίξεις αυτές επιβάλλουν στο ΚΙΝΑΛ να ασκήσει υπεύθυνη αντιπολίτευση, μακριά από λαϊκισμούς και ιδεοληψίες.
Η συγκρότηση του Κινήματος Αλλαγής με την εκλογή της ηγεσίας του από τους πολίτες τον Νοέμβρη του ‘17, στηρίχτηκε στην ανάγκη της ευρύτερης δυνατής συσπείρωσης του προοδευτικού-μεταρρυθμιστικού χώρου με στόχο την δυναμικότερη συμβολή του στην έξοδο της χώρας από την κρίση και την χάραξη μιας νέας αναπτυξιακής πορείας. Αυτός ήταν και παραμένει ο πήχης για το ΚΙΝΑΛ. Η πολιτική παρουσία και ισχύς της προοδευτικής παράταξης δεν μπορεί παρά να είναι συνυφασμένη με την πρόοδο και την ευημερία της χώρας.
Το γεγονός ότι τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποτελούσαν την μεγάλη πλειοψηφία στο Κίνημα Αλλαγής ήταν εξ αρχής γνωστό στις πολιτικές δυνάμεις και τις προσωπικότητες που έλαβαν μέρος στις διαδικασίες. Το επιβεβαίωσε άλλωστε και το αποτέλεσμα της εκλογής της Προέδρου. Το στοίχημα του κοινού εγχειρήματος δεν είναι βέβαια να απαρνηθούν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ την ιδιότητα ή την ιστορία τους. Ταυτόχρονα όμως δεν είναι ούτε και η πασοκοποίηση των υπολοίπων που επίσης κουβαλάμε την δική μας πολιτική διαδρομή που περιλαμβάνει συμπορεύσεις αλλά και σκληρές συγκρούσεις με ορισμένες πολιτικές που υλοποίησαν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ. Το στοίχημα του Κινήματος Αλλαγής είναι η διαμόρφωση ενός ενιαίου πλουραλιστικού, δημοκρατικού, αυτόνομου πολιτικού φορέα και όχι η δια της διολισθήσεως υλοποίηση του αλήστου μνήμης «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».
Από την άποψη αυτή, η συζήτηση που άνοιξαν τελευταία ορισμένα στελέχη για την επιστροφή στις αρχές και τα ιστορικά σύμβολα του ΠΑΣΟΚ μόνον ζημιά κάνει στην κοινή μας υπόθεση. Οι αντικειμενικές δυσκολίες και η σημερινή εκλογική δυναμική του ΚΙΝΑΛ δεν ανατρέπονται με νοσταλγικές επιστροφές στο παρελθόν, ούτε με ανούσιες διαμάχες – ή συμμαχίες – με κόμματα που πασοκοφέρνουν αναζητώντας συμπληρωματικό κοινό για να κρατήσουν ζωντανή της προοπτική της ανακατάληψης του Μαξίμου.
Ο ρόλος της προοδευτικής παράταξης δεν είναι η τήρηση ίσων αποστάσεων. Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να επιμείνει σε ένα τολμηρό πρόγραμμα αλλαγών κρίνοντας από αυτή τη σκοπιά το κυβερνητικό έργο. Ταυτόχρονα, να απευθύνει κάλεσμα στα στελέχη του κεντρώου προοδευτικού χώρου που κρατάνε, δικαιολογημένα ίσως, αποστάσεις δείχνοντας τους εμπιστοσύνη και διάθεση συνεργασίας. Να επιβεβαιώσει στην πράξη ότι το ΚΙΝΑΛ δεν είναι ένα εγχείρημα κομματικής επιβίωσης αλλά η πολιτική δύναμη που θέλει και μπορεί να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση της χώρας.