Το πάρτι των φαρμάκων κράτησε πολλά χρόνια σ’ αυτή τη χώρα. Κι αν δεν ερχόντουσαν τα μνημόνια – είχαν και τα καλά τους… – η ηλεκτρονική διασταύρωση των συνταγογραφήσεων θα ήταν ακόμα όραμα θερινής νυκτός. Το πραγματικό σκάνδαλο στον χώρο των φαρμάκων έχει μέχρι σήμερα την ίδια τύχη που έχουν τα οικονομικά και άλλα σκάνδαλα σ’ αυτό τον τόπο. Βγαίνουν στην επιφάνεια αποκλειστικά και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους, όταν η «αποκάλυψή» τους εξυπηρετεί κάποιες πολιτικές σκοπιμότητες. Ύστερα παίρνουν το δρόμο της αρχειοθέτησης.

Το “σκάνδαλο Novartis” δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να το αποκαλύψει, όχι για να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο του σκανδάλου των φαρμάκων αλλά στην ουσία για να το συγκαλύψει και για να το χρησιμοποιήσει σαν ένα ακόμα πρόσχημα και επιχείρημα στήριξης της βασικής υπερασπιστικής του γραμμής «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν». Η εικόνα έχει σημασία και η εικόνα γέμισε με δέκα κάλπες κάθε μια απ’ τις οποίες είχε το όνομα ενός πολιτικού αντιπάλου. Η λάσπη είχε ήδη εκτοξευθεί στον ανεμιστήρα κι αυτό είναι που μετράει.

Η αναμόχλευση του σκανδάλου Novartis έρχεται σε μια ακόμα δύσκολη στιγμή για την κυβέρνηση. Οι μεταγραφές αποδείχτηκαν «παλτό» και οι γέφυρες μείναν αιωρούμενες στο κενό. Η ώρα των κουκουλοφόρων μαρτύρων σήμανε και πάλι. Μόνο που κι αυτή τη φορά η συγκομιδή θα είναι πενιχρή. Ασυλίες και παραγραφές δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στο έργο της δικαιοσύνης. Όπως δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο και στο έργο των πολιτών όταν φτάσει η ώρα της κάλπης.