Τα πράγματα είναι σχετικώς απλά παρ’ ότι φαντάζουν σύνθετα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ.Τσίπρας έχει καβαλήσει το κύμα που τον ανεβάζει ψηλά και θέλει να το εκμεταλλευθεί στον μέγιστο βαθμό. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να κάνει πίσω, ούτε θα συμβιβασθεί με λύσεις και επιλογές που θα του προτείνουν τρίτοι.
Θα κινηθεί αυτόνομα, προβάλλοντας όσο περισσότερο γίνεται τις θέσεις και τις απόψεις του και θα επιχειρήσει να εξαντλήσει τους υπολοίπους επιβάλλοντας γρήγορες εκλογές.
Δεν θέλει προφανώς να δώσει χρόνο και ευκαιρίες αναδιοργάνωσης στα ηττημένα κόμματα που υπερασπίσθηκαν το μνημόνιο και γι’ αυτό δεν θα δεχθεί όποιες προτάσεις συγκυβέρνησης κι αν του προτείνουν οι κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος.
Υπολογίζει ότι έχει την ευκαιρία να επαυξήσει το ποσοστό του κόμματός του και πιστεύει ότι οι συνθήκες του επιτρέπουν να οραματίζεται μια κυβέρνηση της Αριστεράς ή καλύτερα μια κυβέρνηση που θα έχει το πάνω χέρι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λογικά λοιπόν στο επόμενο διάστημα θα πιέσει όσο γίνεται τα πράγματα, θα εξαντλήσει τις όποιες επικοινωνιακές δυνατότητες έχει, θα απευθυνθεί στους Ευρωπαίους, θα εκμεταλλευθεί τη δυσαρέσκεια που μαζικά εξέφρασαν οι εκλογείς και θα θελήσει να κατοχυρώσει ηγεμονική θέση στις ελληνικές υποθέσεις.
Αντιμετωπίζει ωστόσο έναν μεγάλο κίνδυνο. Στην προσπάθειά του να επικρατήσει δοκιμάζει τις αντοχές του ελληνικού οικονομικού συστήματος, όπως και τις αντοχές των εταίρων μας. Ηδη οι αναφορές και μόνο του κ. Στρατούλη στο θέμα των καταθέσεων προκάλεσαν αναστάτωση στην τραπεζική αγορά. Οταν μάλιστα ακολούθησε η απαίτηση του κ.Τσίπρα για αναίρεση των υπογραφών του μνημονίου από τους πολιτικούς αρχηγούς η πίεση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα μεγάλωσε και πιθανώς να ενταθεί στις επόμενες μέρες, αν, όπως φαίνεται, επικρατήσει η πεποίθηση στις αγορές ότι η Ελλάδα οδεύει προς μια αβέβαιη σύγκρουση με δανειστές και εταίρους.
Αν λοιπόν αυτό το κλίμα επικρατήσει η χώρα θα βρεθεί πιο κοντά στο ατύχημα.
Δεν είναι απίθανο λοιπόν να συμβούν διάφορα τις επόμενες ημέρες. Αν οι εταίροι μας νιώσουν ότι εμείς δεν έχουμε σκοπό να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας, τότε και εκείνοι μπορεί να σταματήσουν να μας δίνουν χρήματα.
Στην περίπτωση αυτή κινδυνεύει ο κ.Τσίπρας να θεωρηθεί υπεύθυνος ενός ευρωπαϊκού ελληνικού ατυχήματος και τα πράγματα να αλλάξουν δραματικά. Αν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα δεν είναι απίθανο ο ελληνικός λαός να του φορτώσει τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης εθνικής καταστροφής και τελικώς από φέρελπις διεκδικητής της εξουσίας να έχει τύχη χειρότερη από εκείνη του κ. Παπανδρέου.