Τις αποφεύγω τις προβλέψεις μια και οι περισσότερες αποτελούν κατά κανόνα έκφραση των επιθυμιών εκείνου που τις διατυπώνει, αλλά αυτήν τη φορά λέω να υποκύψω στον πειρασμό και να κάνω μια εξαίρεση. Πού θα καταλήξει η διαπραγμάτευση δεν το ξέρω. Αλλά θεωρώ αδιανόητο να φτάσουμε σε αδιέξοδο επειδή δεν θα τα βρίσκουν μεταξύ τους το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι.
Η μπάλα είναι στα δικά μας χέρια. Και πάντα εκεί ήταν. Εμείς τη χρεοκοπήσαμε τη χώρα μας, εμείς τη συμμαζέψαμε ως έναν βαθμό υπό την πίεση των δανειστών, εμείς την ξαναβάλαμε στην πορεία προς τα βράχια με την κυβερνητική κωλυσιεργία και τις επικοινωνιακές γελοιότητες του τελευταίου τριμήνου.
Και χθες μας είπαν από το Μαξίμου ότι επειδή, λέει, διαφωνούν το ΔΝΤ και η Κομισιόν εμείς δεν θα ψηφίσουμε το πολυνομοσχέδιο. Το γνωστό ανέκδοτο με τον απατημένο σύζυγο που για να εκδικηθεί τη μοιχαλίδα έκοψε τα γεννητικά του όργανα. Μόνο που αν δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμη και οι περί τον πρωθυπουργό ότι τα μέτρα δεν αποτελούν τιμωρία αλλά τα παίρνουμε γιατί βοηθάνε την οικονομία μας, τότε τι περιμένεις από τους Λαφαζάνηδες, τους Γλέζους κι όσους άλλους φαντασιώνονται «ερυθρούς παραδείσους»;
Την ίδια καραμέλα πιπιλίζουν όλοι τους. Πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Εκείνο που δεν τολμάνε να πουν είναι πως το μόνο που τους εμποδίζει να κάνουν πράξη τις προεκλογικές τους σαπουνόφουσκες είναι η άρνηση των εταίρων και δανειστών μας να τους δώσουν τα λεφτά που χρειάζονται. Γιατί όταν διαλαλούσαν την πραμάτεια των 12 δισ. που θα μας επεφύλασσαν αν τους εμπιστευόμασταν, ήξεραν και ξέραμε πως ούτε τα είχαν ούτε μπορούσαν να τα βρουν και μόνο σε δανεικά κι αγύριστα προσέβλεπαν.
Αντί, λοιπόν, για μεγαλοστομίες και βλακώδεις απειλές, καλό θα είναι να αναλογιστούν στο Μαξίμου τις ευθύνες. Παρέλαβαν μια χώρα που «έτρεχε» με πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 2 δισ. και την κατάντησαν να απειλείται και πάλι με έλλειμμα. Και η ίδια χώρα ανέμενε ανάπτυξη 2,5% για το 2015 και κινδυνεύει να ξαναβυθιστεί στην ύφεση. Κι αυτά είναι «επιτεύγματα» της διακυβέρνησης Τσίπρα, γιατί σ’ αυτόν εμπιστεύτηκε τις τύχες του ο ελληνικός λαός.