[Το δίχως άλλο…]

—Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ—
Μετάφραση: Άγγελος Σημηριώτης

Το δίχως άλλο ξαφνιασμένος θα σταθώ
ανίσως σε ξαναβρώ εμπρός μου,
προβαίνοντας στα βάθη των βαθών,
στον ήλιο μακρινού κάποιου άλλου κόσμου.
Τα μάτια σου, που μοιάζουν τον αυγερινό,
θα καταλάβω πως σ’ έναν άλλον ουρανό,
λησμονημένο, τα ‘χω κάποτε αντικρίσει,
σε μια άλλη περασμένη ζήση·
και του προσώπου σου τα μάγια πως
όλα δεν είναι από το δικό σου φως
μ’ από τα μάτια μου έχουν ακτινοβολήσει
τη φλόγα τους· και θε να νιώσω ακόμα πως
απ’ την αγάπη μου έχει μείνει
ένα μυστήριο απάνω σου, που δεν μπορεί
τη μυστική του την πηγή,
κανένας να την ξεδιαλύνει.