Το ΠΑΣΟΚ θα αναγεννηθεί όταν καταλάβει εκ νέου την θέση του ως ο προοδευτικός πόλος απέναντι στη δεξιά και τη συντηρητική παράταξη. Η αυτόνομη πορεία του στον δρόμο προς αυτόν τον στόχο επιβάλλεται, όχι ως πολιτικό καπρίτσιο απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως στρατηγική επιλογή -όχι επιβίωσης πλέον της παράταξης- εκλογικής επαναφοράς της στον δρόμο προς τη προς την εξουσία και τη προοδευτική διακυβέρνηση.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης με την στάση του στο μείζων θέμα Δημοκρατίας των τηλεφωνικών υποκλοπών αναδεικνύεται στον ηγέτη που έχει ανάγκη σήμερα η δημοκρατική παράταξη, για την επαναριοθέτηση της απέναντι στην κυβέρνωσα κεντροδεξιά με ολίγον ΠΑΣΟΚ, αλλά και των σαφών αποστάσεών της από την λαϊκίστικη και χωρίς αρχές εκδοχή όπου εντοπίστηκαν κυβέρνηση αριστερά.
Η σαφής τοποθέτησή του ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στο σημερινό δίπολο εξουσίας δεν σημαίνει την ιδεολογική και πολιτική του ουδετοροποίηση, ούτε όμως και την απουσία από μέρους του του αισθήματος εθνικής και πατριωτικής ευθύνης, όταν και όπου απαιτηθεί, όπως συνέβη με την πρόσφατη οικονομική κρίση και την χρεοκοπία της χώρας. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να επιτρέψει να αντιμετωπίζεται ως συμπληρωματική δύναμη κανενός, ιδιαίτερα όταν εκείνο χαράσει και επομίζεται πολιτικές εθνικής ανάγκης. Το κρίσιμο στοιχείο ωστόσο στο οποίο θα κριθεί η πορεία του προς την ενδυνάμωση της πολιτικής του επανακυριαρχίας στην προοδευτική παράταξη και τη χώρα, έχει άμεση σχέση με το τι προτάσεις ως πολιτικό διακύβευμα για τη χώρα και τους μη προνομιούχους Έλληνες καταθέτει.
Η πραγματικότητα της απλής αναλογικής αποτελεί προνομιακό πεδίο εκδήλωσης προτάσεων και πρωτοβουλιών σε αυτή τη κατεύθυνση που ωστόσο, οφείλουν να προτεραιοποιούν τη ιδεολογική και πολιτική απόσταση του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ που αποτελεί τον στρατηγικό ιδεολογικό αντίπαλο του χώρου. Το ΠΑΣΟΚ των πρωτοβουλιών και συναινέσεων, οφείλει να το δείχνει αυτό σε κάθε περίσταση, όφειλει όμως πριν και πάνω από όλα να συμπεριφέρεται θεσμικά και απόλυτα σε ζητήματα Δημοκρατίας και ήθους της εξουσίας, δίνοντας έτσι και το παράδειγμα της προσωπικής του επανεκκίνησης απέναντι σε πτυχές της κυβερνητικής εξουσίας του παρελθόντος του, που δία της πράξεως οφείλει να δείξει ότι το έχουν καταστήσει πλέον αξιόπιστο πόλο εναλλακτικής πρότασης εξουσίας.
Οι μήνες που ακολουθούν θα αναδείξουν πολιτικά διλήμματα, κάποια εκ των οποίων θ’ αποτελούν ψευτοδιλλήματα στην προσπάθειά της ΝΔ και του πρωθυπουργού να γατζωθουν στην εξουσία. Η αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να λειτουργεί ως μονόδρομος συμπόρευσης με την ΝΔ. Η συστιμική και συστηματική προσπάθεια και ρητορική εθισμού των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στο αντισυριζα μέτωπο που οδηγεί στον εθισμό τους να θεωρούν ως φυσιολογική την πιθανή μετεκλογική συνεργασία σε όλες τις εκδοχές του εκλογικού νόμου με τη ΝΔ, είναι μια έξυπνη παγίδα , που κρατά τα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ σε διαχειρίσιμα για τη ΝΔ επίπεδα, ενισχύοντας ή διατηρώντας παράλληλα την εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνον η προοπτική του ΠΑΣΟΚ ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας μπορεί να αλλάξει το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό. Η αντιδράση δε, της ΝΔ και του πρωθυπουργού, στην στάση του Νίκου Ανδρουλάκη, πιστοποιεί, ότι ένα ΠΑΣΟΚ με πολιτική αυτοπεποίθηση- όχι στη λογική του μικρομεγαλισμού- και ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα και στόχους, τρομάζει.